قوز پشتی

قوز پشتی خم شدن ستون فقرات به جلو است. این انحنای بیرونی قسمت بالایی پشت و فشرده شدن بخش‌های جلویی مهره‌ها باعث می‌شود که فرد به جلو خم شود، شانه‌های خود را خم کرده و پشت خود را گرد کند که به نوبه خود یک قوز دائمی در قسمت بالایی کمر ایجاد می‌کند.

قوز پشتی فقط یک شبه ایجاد نمی‌شود. ممکن است به عنوان یک بیماری کمتر شناخته شده به عنوان قوز شروع شود. یکی دیگر از اصطلاحات غیرپزشکی، این است که به رسوب چربی در قاعده گردن ناشی از وضعیت سر متمایل به جلو اشاره دارد. با گذشت زمان، این قوز پشتی می‌تواند در نتیجه شکستگی‌های ریز فشاری در مهره‌ها (ناشی از خم شدن بیش از حد به جلو) به یک قوز بارزتر تبدیل شود.

قوز پشتی کیفوز چیست؟

ستون فقرات انسان دارای انحنای طبیعی است. این منحنی‌ها به ما کمک می‌کنند تا در حالت ایستاده و تعادل بدن خود را حفظ کنیم. کیفوز زمانی اتفاق می‌افتد که زاویه ستون فقرات خارج از محدوده معمولی باشد. این وضعیت می‌تواند از نظر شدت متفاوت باشد. به طور کلی، هرچه انحنای ستون فقرات بیشتر باشد، علائم شدیدتر است. علائم کیفوز می‌تواند شامل موارد زیر باشد:

شانه‌های گرد یا قوز در پشت

کمردرد یا سفتی

احساس خستگی یا ضعف

عضلات همسترینگ سفت و کوتاه

اگرچه نادر است، اما علائم شدیدتری می‌تواند رخ دهد زیرا ستون فقرات به مرور زمان به انحنای خود ادامه می‌دهد و سایر قسمت‌های بدن مانند ریه‌ها، اعصاب و دستگاه گوارش را تحت فشار قرار می‌دهد. عوارض شدید کیفوز می‌تواند شامل موارد زیر باشد:

کمردرد مداوم

افزایش مشکل در انجام کارهای فیزیکی مانند راه رفتن، نگاه کردن به بالا یا بلند شدن از حالت نشسته

احساس بی حسی یا گزگز در پاها

تنگی نفس یا مشکل در تنفس

مشکلات گوارشی، مانند مشکل در بلع یا رفلاکس اسید

مشکلات مربوط به کنترل مثانه یا روده

فرم ویزیت آنلاین و رایگان

اگر تا به امروز از ویزیت آنلاین و رایگان استفاده نکرده اید با تکمیل کردن فرم ذیل منتظر تماس همکاران جهت تعیین نوبت برای ویزیت باشید.

چه چیزی باعث کیفوز می‌شود؟

عوامل مختلفی می‌توانند منجر به ایجاد کیفوز شوند. آن‌ها عبارت‌اند از:

وضعیت بدنی ضعیف

وضعیت نامناسب می‌تواند شامل موارد زیر باشد:

خم شدن یا قوز کردن، مانند نشستن طولانی مدت پشت کامپیوتر یا جلوی تلویزیون

تکیه دادن به صندلی‌های نامناسب

حمل بارهای سنگین بر روی پشت خود، مانند کوله پشتی پر از کتاب

افراد مبتلا به کیفوز خفیف اغلب می‌توانند با تمرین وضعیت بدنی خوب این وضعیت را اصلاح کنند.

آسیب‌های ستون فقرات

برخی از آسیب‌های ستون فقرات، مانند شکستگی، می‌تواند به ستون فقرات آسیب برساند و بر انحنای آن تأثیر بگذارد. شرایط زمینه‌ای استخوان یا ستون فقرات نیز می‌تواند منجر به کیفوز، به ویژه در جمعیت‌های مسن‌تر شود. برخی از نمونه‌های این شرایط عبارت‌اند از بیماری دژنراتیو دیسک و پوکی استخوان.

سالخوردگی و قوز پشتی

انحنای ستون فقرات به طور طبیعی با افزایش سن شروع به افزایش می‌کند. تخمین زده می‌شود که شیوع کیفوز در افراد مسن بین 20 تا 40 درصد متغیر است. علاوه بر شرایط استخوانی و ستون فقرات، عوامل دیگری که به طور طبیعی با افزایش سن رخ می‌دهند می‌توانند در ایجاد کیفوز نقش داشته باشند، از جمله:

کاهش تحرک. این می‌تواند ماهیچه‌ها و رباط‌های پشت و همچنین وضعیت و موقعیت را تحت تأثیر قرار دهد.

قدرت عضلانی. مطالعات منبع مورد اعتماد گزارش کرده‌اند که ضعیف شدن عضلات پشت، به ویژه عضلات باز کننده‌ی ستون فقرات، با افزایش زاویه کیفوز در زنان بالای 60 سال مرتبط است.

تغییرات حسی و کاهش ورودی حواس که می‌تواند شامل مواردی مانند بینایی، لامسه و آگاهی فضایی باشد، همچنین می‌تواند بر وضعیت و موقعیت سر یا گردن تأثیر بگذارد.

شرایط رشد و قوز پشتی

گاهی اوقات کیفوز می‌تواند به عنوان یک بیماری مادرزادی رخ دهد. اگر ستون فقرات قبل از تولد به درستی رشد نکند این اتفاق می‌افتد.

کیفوز همچنین می‌تواند زمانی رخ دهد که ستون فقرات در طول یک جهش رشدی به درستی رشد نکند. به این حالت کیفوز شوئرمن می‌گویند. افراد مبتلا به این بیماری به جای مهره‌های مستطیلی شکل، مهره‌هایی دارند که بیشتر مثلثی شکل هستند. این باعث افزایش انحنای ستون فقرات می‌شود.

سرطان و قوز پشتی

سرطان ستون فقرات می‌تواند منجر به ضعیف شدن مهره‌ها شود و احتمالاً به افزایش خطر ابتلا به کیفوز کمک می‌کند. علاوه بر این، شیمی‌درمانی و پرتودرمانی برای سرطان می‌توانند تأثیر مشابهی داشته باشند.

گزینه‌های درمانی برای قوز پشتی

بهتر است قوز را با توجه به شرایط زمینه‌ای که باعث آن شده است، درمان کنید. در برخی موارد، عمل جراحی می‌تواند رسوب چربی را از بین ببرد. با این حال، مگر اینکه علت نیز درمان شود، قوز ممکن است عود کند. اگر قوز عارضه جانبی یک داروی تجویزی است، در مورد تغییر دوز یا تغییر درمان با پزشک خود صحبت کنید. هرگز بدون اجازه پزشک مصرف داروهای تجویز شده را قطع نکنید.

اگر قوز نتیجه چاقی است، رژیم غذایی و ورزش ممکن است به درمان آن کمک کند.

قوز پشتی چگونه تشخیص داده می‌شود؟

پزشک تنها با معاینه فیزیکی می‌تواند قوز پشتی را تشخیص دهد. با این حال، آن‌ها همچنان باید آزمایشاتی را برای شناسایی دلیل قوز انجام دهند. برای شروع این فرآیند، پزشک از در مورد سابقه پزشکی و هر گونه علائم اضافی که تجربه کرده‌اید می‌پرسد. برخی از آزمایشات رایج عبارت‌اند از:

تست تراکم استخوان

آزمایش خون (برای بررسی سطح هورمون و کورتیزول)

سی تی اسکن

ام آر آی

اشعه ایکس

عوارض قوز پشتی

بیشتر عوارض ناشی از بیماری یا شرایطی است که باعث ایجاد قوز شده است. قوز ممکن است بزرگ شود و کج کردن گردن به عقب را دشوار کند. همچنین زمانی که می‌خواهید سر خود را از این طرف به طرف دیگر بچرخانید، ممکن است مشکلاتی ایجاد کند. این نوع قوز به ندرت دردناک است، بنابراین در صورت احساس درد فوراً به پزشک خود اطلاع دهید.

کیفوز در کودکان چیست؟

همانطور که گفته شد کیفوز یک تغییر شکل ستون فقرات است. زمانی است که استخوان‌های ستون فقرات (مهره‌ها) در قسمت فوقانی پشت بیش از آنچه باید به سمت بیرون منحنی می‌شوند. کودک مبتلا به کیفوز دارای پشتی غیر طبیعی گرد یا قوزدار است. این بیماری در دختران بیشتر از پسران است. ستون فقرات معمولی وقتی از پشت به آن نگاه می‌شود صاف به نظر می‌رسد. می‌تواند در قسمت بالایی پشت انحنای 20 درجه تا 45 درجه داشته باشد. با کیفوز، منحنی می‌تواند 50 درجه یا بیشتر باشد.

علت ایجاد کیفوز در کودک چیست؟

ممکن است کودکی با کیفوز به دنیا بیاید. یا ممکن است به دلایل دیگر سلامتی آن را ایجاد کنند. این شامل:

مشکلات متابولیکی

شرایط عصبی عضلانی

بیماری استخوان شکننده (Osteogenesis imperfecta) که باعث شکستن آسان استخوان‌ها می‌شود.

اسپینا بیفیدا

بیماری شوئرمن که باعث انحنای مهره‌ها به سمت جلو در قسمت فوقانی کمر می‌شود.

کیفوز همچنین می‌تواند در اثر خمیدگی ایجاد شود. در چنین مواردی به آن کیفوز وضعیتی می‌گویند. این رایج ترین نوع است. اغلب اولین بار در سال‌های نوجوانی مشاهده می‌شود.

علائم کیفوز در کودک چیست؟

این‌ها شایع‌ترین علائم کیفوز هستند. علائم ممکن است در هر کودک کمی متفاوت باشد. آن‌ها می‌توانند شامل موارد زیر باشند:

تفاوت در ارتفاع شانه‌ها

سر در مقایسه با بقیه بدن به جلو خم می‌شود.

تفاوت در ارتفاع یا موقعیت کتف و شانه

هنگامی که کودک به جلو خم می‌شود، قسمت بالایی پشت بالاتر از حد معمول به نظر می‌رسد.

عضلات سفت پشت ران (همسترینگ)

علائم کیفوز ممکن است مانند سایر مشکلات کمر به نظر برسد. یا ممکن است در نتیجه آسیب یا عفونت باشند. مطمئن شوید و برای تشخیص به پزشک و یا متخصص حرکات اصلاحی مراجعه می‌کنید.

جلوگیری از ابتلا به قوز پشتی

هیچ راه تضمینی برای جلوگیری از ایجاد قوز در پشت وجود ندارد؛ اما اقداماتی وجود دارد که می‌توانید برای کاهش خطر ابتلا به آن انجام دهید. با مصرف مقدار توصیه شده روزانه کلسیم و ویتامین D از خود در برابر پوکی استخوان محافظت کنید. اگر شرایط پزشکی دارید که مانع از جذب کلسیم از غذا می‌شود، پزشک ممکن است مکمل‌های کلسیم را تجویز کند. همچنین می‌توانید آن‌ها را به صورت آنلاین پیدا کنید.

 باید به طور منظم ورزش کنید تا خطر پوک شدن استخوان‌ها و چاقی را کاهش دهید و از یک رژیم غذایی سالم متشکل از همه گروه‌های غذایی استفاده کنید.

اگر در سن یائسگی یا بالای 51 سال هستید، باید مصرف کلسیم خود را از 1000 میلی گرم در روز به 1800 میلی گرم در روز افزایش دهید. همیشه قبل از افزایش مصرف کلسیم از پزشک خود سؤال کنید، به خصوص اگر دارو مصرف می‌کنید یا اگر سابقه خانوادگی پوکی استخوان دارید.

تمرینات یوگا برای درمان قوز پشتی

ما می‌دانیم که گذراندن ساعت‌های بی شمار با رایانه، نگاه کردن به تلفن‌های همراه و لم دادن در موقعیت‌های نادرست هنگام تماشای تلویزیون برای وضعیت بدن مناسب نیستند. در حالی که می‌دانیم این می‌تواند باعث درد کوتاه ‌مدت نیز بشود، این وضعیت نادرست همچنین باعث می‌شود بدن انحنای بیش از حد رو به جلوی ستون فقرات قفسه سینه را ایجاد کند که در اصطلاح عامیانه به عنوان قوز پشتی شناخته می‌شود و به طور رسمی به عنوان هایپرکیفوز تشخیص داده می‌شود.

بسیاری از عوامل مؤثر در هیپرکیفوزیس وجود دارد، از جمله پوکی استخوان، دژنراسیون دیسک و پیری. مهم است که با پزشک و یا متخصص حرکات اصلاحی خود صحبت کنید تا نوع هایپرکیفوزی که دارید و درمان‌های توصیه شده آن را بیاموزید؛ اما اگر می‌دانید که عوامل سبک زندگی در نحوه شکل‌گیری آن نقش داشته‌اند، برخی از وضعیت‌های یوگا می‌توانند به جبران علائم کمک کنند.

ثابت شده است که داشتن عضلات بازکننده قوی پشت با هایپرکیفوز ارتباط معکوس دارد، به این معنی که هرچه آن عضلات توسعه یافته تر باشند، مدیریت و کاهش کیفوز آسان‌تر است. مطالعات متعدد در مورد یوگا به عنوان درمانی برای هایپرکیفوز نشان می‌دهد که می‌تواند راهی بی‌خطر برای بهبود وضعیت بدن، کاهش کشیدگی کتف، افزایش آگاهی از هم‌ترازی بدن و افزایش قدرت و انعطاف‌پذیری باشد. عضلات پشت، عضلات مرکزی و شانه‌ها با هم به گونه‌ای عمل می‌کنند که برای وضعیت بدن ضروری است.

6 حالت یوگا برای کمک به رفع قوز پشتی یا هایپرکیفوز

تاداسانا (ژست کوه)

این وضعیت چگونه به هایپرکیفوز کمک می‌کند: در تاداسانا، شانه‌های خود را به عقب می‌چرخانید و قفسه‌ی سینه‌تان را به طور گسترده باز می‌کنید. انجام این کار به طور مستقیم با افزایش انحنای شانه‌های خمیده در وضعیت کیفوز مقابله می‌کند. سال‌ها خمیدگی بیش از حد می‌تواند مهره‌ها را از تراز خارج کند و در نتیجه ستون فقرات گرد شود. برای اطمینان از اینکه در این وضعیت صاف ایستاده‌اید، می‌توانید پشت خود را به دیوار بچسبانید و سعی کنید کتف و شانه‌ها و پشت سر خود را به دیوار تکیه دهید.

نحوه انجام ژست کوه:

بایستید و انگشتان شست پا را کنار هم قرار دهید و پاشنه پاها را کمی از هم باز کنید.

هنگام تنفس، قفسه سینه خود را منبسط کرده و شانه‌های خود را به عقب بچرخانید.

آرنج‌هایتان را در کناره‌ بدن قرار دهید، کف دست‌ها رو به جلو باشد.

سر را به سمت داخل و پایین برده و باسن را به بالا ببرید.

10 ثانیه در این حالت بمانید.

هنگام بازدم، اجازه دهید بدن به حالت طبیعی خود بازگردد.

5 بار تکرار کنید.

سوخاسانا (ژست آسان)

چگونه ‌این وضعیت به هایپرکیفوز کمک می‌کند: برای تمرین وضعیت بدنی خوب، روی هم ترازی خود در حالت ژست آسان تمرکز کنید. در این حالت، نیم تنه شبیه به حالت ژست کوه خواهد بود با این تفاوت که به جای ایستادن می‌نشینید. این می‌تواند فضایی برای مدیتیشن تا زمانی باشد که احساس راحتی داشته باشید، در حالی که پشت خود را صاف و قفسه سینه خود را پهن نگه دارید، رباط‌ها و ماهیچه‌های عضلات طناب نخاعی و اطراف آن را تقویت کنید.

نحوه‌ی انجام ژست آسان:

برای راحتی و پشتیبانی بیشتر می‌توانید روی یک بلوک، بالشت یا پتوی تا شده بنشینید.

در حالتی با پاهای صاف شده به سمت جلو شروع کنید.

زانوهای خود را خم کنید و ساق پاهای خود را روی هم قرار دهید تا لبه‌های پاهایتان روی زمین قرار گیرند و هر پا زیر زانوی دیگر قرار گیرد.

وضعیت خنثی را در لگن خود حفظ کنید. می‌توانید با بالشت یا پتوی تا شده، تکیه‌گاه زیر زانوهای خود بیاورید.

دست‌های خود را روی هر زانو قرار دهید. در یک تنفس، به آرامی آرنج خود را خم کنید و با دستان خود به زانوهای خود فشار دهید تا ستون فقرات و سر صاف‌تر شود و استخوان دنبالچه به سمت پایین فشار بیاورد.

هر میزان که می‌توانید که در این وضعیت بمانید.

برای بیرون آمدن از این حالت، فشار را از دستان خود رها کنید و اجازه دهید بدن به حالت نشسته و عادی خود بازگردد.

کشش کبرا

چگونه ‌این تمرین به هایپرکیفوز کمک می‌کند: کبرا وضعیتی فعال است که شانه‌ها و ستون فقرات را تقویت می‌کند در حالی که شکم را کش می‌دهد تا خمیدگی بیش از حد را خنثی کند. پاها و باسن نیز با فشار دادن نوک پای خود به تشک درگیر می‌شوند و در حالت ایستادن و راه رفتن صحیح نیز نقش دارند.

نحوه‌ی انجام تمرین کبرا:

از وضعیت روی شکم شروع کنید و پاها را به اندازه عرض لگن از هم باز کنید و دست‌ها را کنار دنده‌ها قرار دهید.

بالای پاهای خود را فشار دهید تا عضلات چهارسر ران و باسن فعال شوند.

از طریق دستان خود فشار دهید تا سر و قفسه سینه خود را به سمت سقف بلند کنید در حالی که شانه‌های خود را به عقب و پایین می‌چرخانید.

قسمت بالای عضلات چهارسر ران خود را فشار دهید و پاهای خود را روی زمین نگه دارید.

در حالی که جناغ خود را بالا می‌آورید، پشت گردن خود را بالا و صاف نگه دارید، نگاه را مستقیماً به جلو متمرکز کنید.

در حالی که شانه‌های خود را پایین و دور از گوش خود نگه دارید، بازوهای خود را صاف کنید.

10 ثانیه در این حالت بمانید.

برای بیرون آمدن از وضعیت کشش کبری، به آرامی شکم و پیشانی خود را به زمین برگردانید.

سالابهاسانا (ژست ملخ)

این وضعیت چگونه به هایپرکیفوز کمک می‌کند: تمرین ژست ملخ حالتی فعال است که قسمت بالایی پشت، شکم، بازوها و پاها را درگیر می‌کند. این یک خم پشتی است که باعث افزایش طول ستون فقرات در حالی که قفسه سینه را باز می‌کند. به عضلات شکم نیز کمک می‌کند تا در هنگام نشستن، راه رفتن، ورزش یا انجام فعالیت‌های روزانه، بالاتنه صاف و ثابت بماند، بنابراین داشتن عضلات مرکزی قوی توانایی را برای نگه داشتن و حفظ هر موقعیت مناسب و بدون خمیدگی بهبود می‌بخشد.

نحوه‌ی تمرین ژست ملخ:

از وضعیت روی شکم شروع کنید و پاها را کنار هم قرار دهید، بازوها را کنار هم قرار دهید و کف دست‌ها رو به پایین باشد.

هنگام بازدم، عضلات چهارسر ران و پشت خود را درگیر کنید تا سر، سینه، بازوها و پاهای خود را بالا بیاورید و با قسمت داخلی ران خود پیش بروید.

شانه‌های خود را در حالی که از طریق ستون فقرات دراز می‌کنید به عقب بچرخانید و از تاج سر تا انگشتان پا برسید.

5 تا 10 ثانیه در این وضعیت بمانید.

برای بیرون آمدن از این وضعیت، به آرامی پاها، نیم تنه و سر خود را به سمت زمین رها کنید.

ماتسیسانا (ژست ماهی)

نحوه کمک ژست ماهی به هایپرکیفوز: توصیه می‌کنیم حالت ماهی را با قرار دادن یک پتوی لوله شده در زیر انحنای ستون فقرات کمری برای راحتی و حمایت بیشتر انجام دهید. وجود این پتوی لوله شده یک قوس خفیف را به شانه‌ها و قسمت بالایی پشت به ارمغان می‌آورد زیرا گردن و چانه تا حدودی در حالت اکستنشن حمایت می‌شوند که نقطه مقابل خم شدن به جلو که در هایپرکیفوز تجربه می‌شود را فراهم می‌کند.

نحوه تمرین ژست ماهی:

به پشت دراز بکشید و زانوهایتان را خم کنید، پاها روی زمین در راستای باسن، بازوها در کناره‌ها و کف دست‌ها رو به بالا.

یک پتوی لوله شده را زیر کمر خود قرار دهید، دقیقاً در جایی که ستون فقرات کمر شروع به انحنا می‌کند.

در یک تنفس، به پاشنه پا فشار دهید تا لگن به جلو بچرخد.

آرنج‌های خود را به سمت بالای پتو بکشید تا شانه‌ها و سینه باز شود.

سر خود را روی زمین تکیه دهید. با فشار دادن ساعد و آرنج، از وارد کردن فشار زیاد به گردن و سر خودداری کنید.

15 تا 30 ثانیه در این وضعیت بمانید.

برای بیرون آمدن از این وضعیت، چانه خود را به سمت بالاتنه خود، در حالی که بالاتنه به سمت تشک پایین می‌آید، بچرخانید.

آستراسانا (ژست شتر)

چگونه ‌این ژست به هایپرکیفوز کمک می‌کند: این تمرین ستون فقرات را صاف، بلند و سر و چانه را در حالت کشیده نگه می‌دارد. شانه‌ها و نیم تنه یادآور حالت کبرا خواهد بود که به سینه اجازه می‌دهد تا منبسط شود که باعث آزاد شدن تنش در سینه و قسمت بالای کمر می‌شود.

نحوه تمرین حالت شتر:

پاها را به اندازه عرض لگن از هم باز کرده و ران های خود را به سمت یکدیگر فشار دهید. دست‌های خود را روی باسن خود قرار دهید.

در یک تنفس، دنبالچه خود را به سمت زانو پایین بیاورید.

در حین تنفس، جناغ سینه خود را بلند کنید و شانه‌های خود را به سمت عقب بچرخانید و در حالی که دستان خود را روی استخوان خاجی خود (درست زیر کمر خود) می‌آورید، در حالی که انگشتان خود را به سمت پایین هدایت می‌کنید و آرنج‌های خود را جمع می‌کنید، نگه دارید.

همانطور که از طریق ستون فقرات کشیده و صاف می‌شوید، عضلات مرکزی خود را درگیر کنید، سر خود را به سمت بالا و کمی به عقب در حالی که چانه خود را به آرامی به سمت بالا خم می‌کنید، ببرید.

30 ثانیه در این وضعیت بمانید.

برای بیرون آمدن از این وضعیت، چانه خود را به سمت سینه و دستان خود را به سمت باسن خود بیاورید. عضلات پشت خود را تا زمین پایین بیاورید.