
حرکات اصلاحی چیست و چرا اهمیت دارد؟
1 خرداد 1399
آیا هنگام خواب کمردرد را تجربه کرده اید؟!
12 مرداد 1399کمردرد پنجمین دلیل شایع مراجعه افراد به پزشک است که تقریباً حدود 60 تا 80 درصد افراد را تحت تأثیر قرار میدهد. میزان شیوع کمردرد شدید در 84٪ گزارش شده است و شیوع کمردرد مزمن در حدود 23٪ است که 11-12٪ از این افراد به دلیل کمردرد دچار ناتوانی هستند.
تعاریف مختلفی از کمردرد وجود دارد. مطابق نظریههای اروپایی، کمردرد به عنوان «درد و ناراحتی که در زیر حاشیه دندهای و بالاتر از ماهیچههای سرینی یا عضلات ناحیه باسن قرار دارد، با یا بدون درد پا» تعریف شده است.
تعریف دیگری که به دستورالعمل های اروپایی شباهت دارد: «دردی است که در منطقه زیر دندهها و بالای لگن ایجاد میشود.» شایعترین شکل کمردرد، همان دردی است که به آن «کمردرد غیر مشخص» گفته میشود.
کمردرد معمولاً در 3 گروه بر اساس مدت زمان درد طبقهبندی میشود:
کمردرد حاد، درد برای کمتر از 6 هفته!
کمردرد تقریباً حاد، بین 6 تا 12 هفته!
کمردرد مزمن، به مدت 12 هفته یا بیشتر است!
کمردردی که بیش از سه ماه وجود داشته باشد مزمن و خطرناک محسوب میشود. بيش از 80٪ كل هزینههای مراقبتهای بهداشتي را میتوان به کمردرد مزمن نسبت داد. تقریباً یک سوم افرادی که به دنبال درمان کمردرد هستند، به مدت یک سال بعد از یک درد حاد، درد متوسط مداومی خواهند داشت.
فهرست مطالب
فرم ویزیت آنلاین و رایگان

اگر تا به امروز ویزیت نشده اید لطفا فرم زیر را تکمیل نمایید تا همکاران ما با شما تماس گرفته و زمان ویزیت آنلاین رایگان را با شما هماهنگ نمایند.
چگونه متوجه کمردرد شویم؟
اولین هدف از معاینه بیمار مبتلا به کمردرد، طبقهبندی بیمار با توجه به علائم تشخیصی است که برای کمردرد توصیه میشود. موارد جدی مانند (شکستگی، سرطان، عفونت و اسپوندیلیت آنکیلوزان (روماتیسم ستون فقرات) و دلایل خاص کمردرد با نقص عصبی (مانند رادیکولوپاتی، سندرم دم اسب) که نادر است.
1-2٪ افراد دارای کمردردهایی با مشکلات جدی و خطرساز میباشند.
5-10٪ کمر درد ناشی از نقص عصبی است.
وقتی که دلایل جدی و خاص کمردرد رد میشود بدین معنا است که افراد کمردرد غیراختصاصی (ساده) دارند.
کمردرد غیراختصاصی بیش از 90٪ از بیماران تحت مراقبت اولیه را شامل میشود و برای بیشتر افراد مبتلا به کمردرد جهت درمان، بازتوانی و راههای درمانی مناسب تجویز میشود. توانبخشی با هدف شناسایی نقایصی که ممکن است در بروز درد نقش داشته باشد یا احتمال بروز درد مداوم را افزایش دهد انجام میشود؛ مانند:
عوامل بیولوژیکی (به عنوان مثال ضعف، سفتی و خستگی)
عوامل روانشناختی (به عنوان مثال افسردگی، ترس از حرکت و بروز فاجعه)
عوامل اجتماعی (به عنوان مثال محیط کار و مشغله های ذهنی)
ارزیابی بر شناسایی ساختارهای آناتومیکی (به عنوان مثال دیسک بین مهرهای) به عنوان منبع درد تمرکز ندارد، در حالی که در مفاصل خارجی مانند زانو ممکن است دلیل درد باشند. استفاده از تصویربرداری تشخیصی در ماههای اول توصیه نمیشود و فقط باید در مواردی انجام شود که کمردرد به روشهای توصیه شده پاسخ نمیدهد و باید درمان بیماری تغییر یابد یا آسیبشناسی جدیتری انجام شود.
درد پا نشانهای از کمردرد است که ناشی از اختلالات ساختارهای عصبی یا اسکلتی عضلانی ستون فقرات کمری است. تفاوت بین منابع مختلف پخش شدن درد در پاها برای تشخیص مناسب و شناسایی آسیب برای علت درد مهم است. برخی محققان پيشنهاد كردند كه درد ناشي از كمردرد با توجه به پاتومكانيسم هاي (فرآیندهای آسیبزا) غالب درگير در چهار زير گروه تقسيم میشود. هر گروه با الگوی مشخصی از علائم و نشانهها ارائه میشود، اگرچه ممکن است بین طبقه بندیها همپوشانی قابل توجهی وجود داشته باشد. اهمیت تمایز کمردرد این چهار گروه، تسهیل در تشخیص و ارائه یک درمان مؤثرتر و مناسبتر است:
- حساسیت اعصاب مرکزی با بروز علائم مثبت مانند هایپر آلرژی.
- قطع اعصاب با وارد شدن آسیبهای جدی و نشانههای وجود درد قابل توجه وعدم توانایی حرکت.
- حساسیت اعصاب محیطی با انجام حرکاتی مشخص.
- دردهای حسی ناشی از ساختارهای اسکلتی عضلانی مانند دیسک بین مهرهای یا مفاصل.
درمان کمردرد (روشهای غیر دارویی پزشکی)
هدف ما این نیست که ساختار ایجاد کننده درد را تشخیص دهیم و درمان خود را در آن ساختار خاص هدف قرار دهیم. شناسایی منبع خاص بافت درد ممکن یا ضروری نیست. در عوض، رویکردی طبقه بندی شده برای کنترل درد کمر بسیار رایج شده است.
دستورالعملهای اخیر برای درمان غیر دارویی مانند مداخلات توانبخشی که شامل ورزش و درمان های حرکتی است، توصیه میکند. طب سوزنی اکنون فقط توسط ACP برای درمان افراد مبتلا به کمردرد توصیه میشود. راههای درمانی برای افراد مبتلا به کمردرد، با استفاده از روش درمانی خاص مشکلات ستون فقرات (STOPS)، ممکن است مؤثر باشد.
تأثیر درمان عملکردی ماهیچه دیافراگم بر روی عضلات تثبیت کننده کمری: یک مفهوم جدید برای بهبود ثبات ناحیه کمری لگنی در مورد کمردرد انجام شده است.
شواهد اخیر نشان میدهد که بهبود عملکرد دیافراگم بر بهبود عملکرد سایر تثبیتکنندههای فعال ستون فقرات ناحیه کمر مانند عضلات عمقی ناحیه شکم و پایین ستون فقرات (کمر) و عضلات عمقی ناحیه کف لگن تأثیر دارد.
جهت هدایت این برنامههای درمانی 3 رویكرد متفاوت برای طبقهبندی وجود دارد:
- پیشآگاهی بیمار: پیشآگاهی بیماران مانند احتمال درد مداوم و ناتوانی است.
- پاسخگویی به درمان: تطبیق معالجه با افرادی که میتوانند از آن درمان سود ببرند.
- مکانیسمهای پایه: درمان برای از بین بردن مواردی که باعث ایجاد درد و ناتوانی مانند آسیب، درد، افکار و رفتارهای منفی میشوند.
كمردرد غیراختصاصی، دو رويكرد بر اساس درمانهای باليني دارد:
- رویکرد سنتی: طبقهبندی بیماران بر اساس مدت زمان علائم، حاد (کمتر از 6 هفته)، تقریباً حاد (12 تا 6 هفته) و مزمن (بیش از 12 هفته) و سپس با استفاده از روش پلهای برای شروع درمان با درمانهای ساده و در صورت عدم بهبود چشمگیر، روند با درمانهای پیچیدهتر ادامه میابد.
- استفاده از ابزارهای پیشبینی خطر و آسیب، مانند، پرسشنامه غربالگری درد عضلانی اسکلتی.
آیا درمانهای فیزیکی برای کمردرد مضر است؟
در مورد مداخلات درمانی فیزیکی برای درد مفاصل کمر موارد منع کمی وجود دارد، در کل توجه به شرایط خاص هر بیمار اهمیت ویژهای دارد، به عنوان مثال پوکی استخوان شدید یکی از این موارد منع استفاده از مداخلات فیزیکی میباشد و نکته مهم این است که درمانگرها در مدلی کار میکنند که تأثیرات درمان از نزدیک مورد ارزیابی منظم قرار میگیرد تا احتمال افزایش علائم یا عوارض جانبی را به حداقل برساند.
چگونه از کمردرد پیشگیری کنیم؟
پیشگیری نیز بر اساس سه نوع طبقهبندی میشود:
- پیشگیری اولیه، شیوههای خاص برای پیشگیری از بیماری یا اختلالات روانی در افراد یا جوامع مستعد تعریفشده است. این موارد شامل ارتقاء سلامت، از جمله سلامت روان است و مورد دیگر روشهای محافظتی، مانند کنترل گسترش بیماریهای واگیردار و نظارت و تنظیم آلایندههای زیست محیطی است.
- پیشگیری ثانویه، به عنوان پیشگیری از تشدید بیماری که قبلاً تشخیص داده شده است تعریف میشود. این همچنین شامل پیشگیری از عوارض احتمالی یا عوارض جانبی دارو یا روش جراحی قبلی است.
- پیشگیری سوم به عنوان «اقدامات با هدف ارائه خدمات حمایتی و توانبخشی مناسب برای به حداقل رساندن عوارض و به حداکثر رساندن کیفیت زندگی پس از بروز بیماری یا جراحت طولانی مدت» است.
برای جلوگیری از ابتلا به کمر درد چه کنیم؟!
برای جلوگیری از عواقب کمردرد مانند عدم کار و فعالیت و آسیبهای جدی بعدی، ورزش بدنی توصیه میشود. ورزش بدنی به ویژه در آموزش عضلات بازکننده و خم کننده به همراه تمرین هوازی منظم مفید است. توصیه خاصی از فرکانس ورزش یا شدت آن وجود ندارد. با توجه به برنامههای تنظیم شده برای بیمارانی که کمردرد مکرر و پایدار دارند، برنامهای با شدت زیاد توصیه میشود. این برنامه شامل تمرینات و یک برنامه مهارتهای آموزشی است. آموزش و اطلاعات به تنهایی یا بر اساس مدل بیومکانیکی تنها تأثیر کمی دارند. آموزش و اطلاعات در كنار ساير مداخلات، در يك روش درماني مبتني بر مدل نمونه برداری رواني اثر بهتري دارند.
این مهم است که بدانید برنامهها و مداخلات متناسب با فرد ممکن است در مقایسه با مداخلات گروهی نتایج بیشتری داشته باشد. بریس یا کمربندهای مخصوص کمر و کفیهای مخصوص کفش در پیشگیری از کمردرد توصیه نمیشود. همچنین نگهدارنده های کمری نیز تأثیر منفی بر کمردرد دارند و به همین دلیل در جلوگیری از کمردرد توصیه نمیشود. از تأثیر استفاده از تشک و صندلی مخصوص پیشگیری هیچگونه مدرکی در دست نیست. تشکهای طبی ممکن است علائم مداوم درد کمر را کاهش دهد. تنظیمات ارگونومیک در محیط کار میتواند برای بازگشت زودهنگام به کار و رفع خستگی ضروری و مفید باشد.