زانوی پرانتزی از تشخیص تا درمان پای پرانتزی

پای پرانتزی چیست؟

 در این تغییر شکل ، زانو ها از یکدیگر دور می شوند و قوزک ها داخلی  به هم نزدیک می شوند و پا ها شکل پرانتز پیدا می کنند. به خاطر همین آن را زانوی پرانتزی یا کمانی می گویند . افراد با تغییر شکل زانو به حالت پرانتزی، راه رفتن حالت اردک وار دارند . این وضعیت ممکن است از نوزادی تا بزرگسالی بروز کند و علل بسیار متنوعی داشته باشد. پای پرانتزی در نوزادان تازه متولد شده رایج است که تدریجا با رشد وضعیت پاها به حالت طبیعی برمیگردد. به طور گسترده‌ای شناخته شده است که تا سن ۲ سالگی، نوزادان ممکن است از قسمت اندام تحتانی به حالت زانوی پرانتزی فیزیولوژیکی درآیند و این وضعیت در نوزادان به دلیل موقعیت نامناسب آن‌ها در رحم نسبتاً شایع است. مشخصه بارز این حالت، عدم تقارن و بدون درد بودن است که معمولاً با چرخش زانو به داخل و تمایل به افتادن حین راه رفتن در کودکان همراه است. به طور معمول، هیچ درمانی برای نوزادان لازم نیست. پاهای کودک با شروع به راه رفتن، معمولاً بین ۱۲ تا ۱۸ ماهگی، شروع به صاف شدن می‌کند. در بیشتر موارد، هیچ عارضه جانبی ماندگاری وجود ندارد. اگر کودک بیش از ۲ سال دارد و مشکل زانوی پرانتزی هنوز رفع نشده است حتماً برای درمان به متخصص حرکات اصلاحی باید مراجعه شود. در سن رشد و قبل از شکل‌گیری استخوان‌ها درمان پای پرانتزی بسیار راحت‌تر از سن بزرگسالی است.

 از جمله عللی که در به وجود آمدن و تشدید این مشکل نقش دارند:

  • کمبود کلسیم
  • کمبود ویتامین D3
  • ضعف عضلانی
  • عفونت و تومور
  • آرتروز در بزرگسالان
  • مادرزادی

عوارض ناشی از زانوی پرانتزی:

  • مشکل در راه رفتن یا دویدن
  • آرتروز زودرس زانو
  • افزایش آسیب پذیری مفصل
  • کوتاهی قد
  •  بی ثباتی و درد در زانو
  • دامنه حرکت در لگن کاهش می‌یابد
  • احساسات ناخوشایند از ظاهر

تشخیص پای پرانتزی

تشخیص پای پرانتزی آسان است اما متخصص می‌تواند تشخیص دهد که این بیماری تا چه حد شدید است یا اینکه ناشی از یک بیماری زمینه‌ای است یا خیر. در حین مراجعه به متخصص او به کمک تست‌های مخصوص، پاها را اندازه‌گیری کرده و راه رفتن فرد را مشاهده می‌کند. آن‌ها ممکن است برای دیدن هرگونه ناهنجاری استخوانی در پاها و زانوها، یک پرتونگاری یا آزمایشات تصویربرداری دیگری تجویز کنند که به تشخیص بهتر و سریع‌تر وجود زانوی پرانتزی کمک کند. همچنین ممکن است آزمایش خون را برای کمک به تعیین اینکه آیا مشکل شما ناشی از بیماری دیگری مانند rickets یا Paget’s disease است، تجویز کنند.


پای پرانتزی

درمان پای پرانتزی چقدر طول می‌کشد؟

درمان‌های سخت و خاص معمولاً برای نوزادان و کودکان نوپا توصیه نمی‌شود، مگر اینکه شرایط حادی مشخص شود. در صورت شدیدتر شدن و بدتر شدن بیماری، یا در صورت تشخیص بیماری دیگری که باعث ایجاد پای پرانتزی شده، ممکن است درمان توصیه شود. گزینه‌های درمانی پای پرانتزی شامل موارد زیر است:

  • استفاده از صندل و کفی کفش‌های طبی و مخصوص
  • حرکات اصلاحی
  • استفاده از بریس
  • گچ گیری
  • در موارد شدید جراحی برای اصلاح ناهنجاری‌های استخوانی
  • درمان بیماری‌هایی که باعث پای پرانتزی شده‌اند.

درمان‌های جراحی

در کودک در حال رشد ممکن است از جراحی جهت رشد هدایت شده و حداقل برش برای تشویق اندام به رشد تدریجی صحیح و در راستای مستقیم استفاده شود. جراحی در در نوجوانان بالغ از نظر اسکلتی و در بزرگسالان، درمانی برای صاف کردن پا است. از اشعه ایکس برای تعیین محل و میزان تغییر شکل استفاده می‌شود.

تنها گزینه درمان برای افراد با پای پرانتزی شدید، عمل جراحی است. برای درمان افرادی که صفحات رشد آن‌ها بسته شده باشد، ابتدا استخوان‌ها شکسته می‌شود و استخوان را صاف می‌کنند و در نهایت این ناهنجاری اصلاح می‌شود. در این روش، درمان به صورت قطعی است و پس از جراحی 1 تا 1.5 سانتیمتر قد فرد بلندتر می‌شود. افرادی که کاندیدای درمان پای پرانتزی با جراحی هستند افرادی هستند که با احساس درد در مفاصل به پزشک مراجعه می‌کنند.

در بیشتر موارد، استخوان درشت نی درمان می‌شود، اما شرایطی وجود دارد که استخوان ران یا هر دو استخوان ران و استخوان درشت نی تحت درمان قرار می‌گیرند. در صورت تغییر شکل متوسط، استئوتومی به طور معمول با تثبیت داخلی (وارد کردن یک صفحه یا میله در پا) تثبیت می‌شود. هنگامی که عدم تطابق شدیدتر باشد، اصلاح مجدد تدریجی اندام از طریق استئوتومی با فیکساتور خارجی انجام می‌شود. با استفاده از فیکساتورهای خارجی، صفحه و یا میله‌ها به استخوان وارد می‌شوند و پس از مدتی از بدن خارج می‌شوند تا به یک ساختار تثبیت کننده خارجی متصل شوند. در بعضی موارد، وجود پای پرانتزی باعث کوتاه شدن یک پا از پای دیگر می‌شود. با استفاده از جراحی و افزایش و کاهش طول اندام می‌توان این مورد را نیز اصلاح کرد.

درمان پای پرانتزی خفیف

در صورت وجود هر ناهنجاری با تشخیص زود هنگام در مراحل ابتدایی و خفیف به راحتی می‌توان از پیشرفت و شدید شدن وضعیت جلوگیری کرد. درمان پای پرانتزی خفیف نیز در مراحل اولیه به کمک حرکات و تمرینات اصلاحی و رعایت وضعیت‌ها و الگوهای عادتی صحیح سریع‌تر و راحت‌تر خواهد بود. در کل درمان پای پرانتزی برای دو گروه از افراد متفاوت است:

افراد در سن رشد

درمان پای پرانتزی برای کودکانی که صفحات رشد آن‌ها بسته نشده باشد و استخوان بندی شکل نگرفته باشد، با دارو و تمرینات اصلاحی امکان‌پذیر است. استفاده از صندل و کفی‌های طبی کفش و فعالیت‌های ورزشی که توسط متخصص حرکات اصلاحی تجویز شده است نیر در درمان این افراد مؤثر است. معمولا در این گروه از افراد پای پرانتزی خفیف است.

افراد بزرگسال

برخی مواقع فرد دارای پای پرانتزی احساس درد ندارد اما از شکل دفرمه شده‌ی پاهای خود شکایت دارد و به پزشک مراجعه می‌کند. در این مواقع افراد با روش درمانی جراحی و غیر جراحی اقدام به اصلاح بد فرمی پاها می‌کنند که علاوه بر درمان بدشکلی پاها، از ساییدگی پاها و مفاصل پیشگیری می‌شود.

هیچ پیشگیری شناخته شده‌ای برای جلوگیری از ایجاد پای پرانتزی وجود ندارد. در برخی موارد، ممکن است بتوانید از شرایط خاصی که باعث ایجاد پای پرانتزی می‌شوند، جلوگیری کنید که برای شناخت این شرایط و وضعیت‌ها متخصص حرکت اصلاحی بهترین فرد جهت راهنمایی است.

اگر زانوی پرانتزی دارید و می خواهید ویزیت شوید این فرم را تکمیل نمایید.

بعد از تکمیل کردن فرم منتظر تماس همکاران ما از کلینیک برای تعیین زمان ویزیت آنلاین باشید.

حرکات اصلاحی پای پرانتزی

همانطور که گفته شد پای پرانتزی، همچنین با عنوان ژنوواروم هم شناخته می‌شود، وضعیتی است که روی ترازبندی استخوان‌های پای فرد تأثیر می‌گذارد. تمرینات اصلاحی و ورزشی مختلفی می‌تواند به کاهش درد ناشی از این بیماری و بهبود این بیماری کمک کند. ورزش‌های کششی و تقویت کننده می‌توانند به طور بالقوه از نیاز به جراحی برای اصلاح پای پرانتزی جلوگیری کنند. در اینجا لیستی از کاربردی ترین تمرینات رو به شما آموزش می دهیم. توجه داشته باشید که این تمرینات عمومی زانو پرانتزی است و برای دریافت تمرینات تخصصی خود؛ نیاز به بررسی و تشخیص نوع، علت و شدت عارضه شما توسط متخصص حرکات اصلاحی است.

تمرین اول ؛ حرکت بالا آوردن مستقیم پا

برای رسیدن به یک راستای نرمال در پاها نیاز هست به عملکرد و قدرت عضلات اطراف زانو از جمله عضلات چهارسر ران  توجه شود.

برای اجرای این تمرین؛

به پشت دراز بکشید. یک زانو را خم کرده و به آن زاویه 90 درجه بدهید و کف پا را روی زمین بگذارید. سپس پای دیگر خود را صاف کرده و روی زمین قرار دهید . ابتدا با تمرکز بر سفت کردن عضلات جلو ران و بدون آنکه زانویتان خم شود پای خود را از روی زمین بلند کرده و تا راستای زانو خم شده بالا بیاورید این وضعیت را 5 تا 10 ثانیه نگه دارید و برای هر پا تا ده با تکرار کنید تا سفتی خوشایندی در جلو ران خود احساس کنید.

 

تمرین دوم؛ حرکت حلزونی یا Clam

زمانی می توانید راستای زانو ها را کنترل کنید و به محور ایداه آل نزدیک کنید که لگن شما از ثبات کافی برخوردار باشد.

برای اجرای این تمرین؛

به پهلو  دراز بکشید به شکلی که سر و تنه شما در یک راستا باشد و ران و زانویتان زاویه 45 درجه داشته باشد. بهتر هست یین زانو های خود یک حوله قرار دهید. ابتدا عضلات شکم و کف لگن خود را منقبض کنید سپس به آرامی زانوها را از هم باز کنید به صورتی که پاهای شما به هم چسبیده باشد. دقت کنید که بالاتنه شما نچرخد.. بعد از 2 ثانیه مکث و با کنترل به حالت اولیه برگردید.

 

تمرین سوم، حرکت پل زدن

عضلات مرکزی بدن ما را گروه عضلات سرینی تشکیل می دهند که با عملکرد صحیح این گروه عضلات ما می توانیم روی اندام تحتانی و فوقانی خود کنترل بهتری داشته باشیم. یکی از ناهنجارهای اندام تحتانی زانو پرانتزی هست و تمرین پل زدن تاثیر بسزایی در اصلاح آن دارد.

برای اجرای این تمرین؛

به پشت دراز بکشید و زانوهایتان را خم کنید و پاها را صاف روی زمین بگذارید. یک توپ یا حوله با اندازه متوسط ​​بین زانوهای خود قرار دهید. ابتدا شکم را داخل بکشید و عضلات باسن را سفت کنید، هم زمان با فشار دادن تو بین زانو ها و انقباض عضلات بین ران ؛ باسن خود را بالا بیاورید. این وضعیت را 1 تا 3 ثانیه نگهدارید و با حفظ انقباض عضلات باسن به حالت اولیه برگردید.

تمرین چهارم؛ حرکت نزدیک کردن ران

از علل اصلی ایجاد زانو پرانتزی عملکرد ضعیف و قدرت پایین عضلات نزدیک کننده ران هست که با پرداختن به این عضله می توان کمک شایانی به اصلاح زانو پرانتزی کرد.

برای اجرای این تمرین؛

به پهلو دراز بکشید و عضلات کف لگن و پایین شکم خود را سفت کنید. پای بالایی خود را روی یک بالشت و جلو بدن قرار دهید اما پای پایینی خود را صاف و در راستای بدن خود نگه دارید. سپس ران خود را چند سانت از زمین بلند کنید و بعد از 1 تا 3 ثانیه مکث و با کنترل به حالت اولیه بازگردید.

 

تمرین پنجم : کشش عضله پیریفورمیس

این عضله در قسمت خارجی ران قرار دارد و در جریان ناهنجاری پای پرانتزی دچار کوتاهی می شود که برای اصلاح این عارضه نیاز به کشش این عضله هست.

برای اجرای این تمرین؛

به پشت دراز بکشید و زانوهایتان را خم کنید و پاها را صاف روی زمین بگذارید. ابتدا یک پا را از ناحیه ساق روی زانو پای دیگر قرار دهید. سپس با هر دو دست زیر زانوی دوم را بگیرید و به سمت سینه بیاورید . در این حالت باید کششی در عضلات باسن پای اول کنید. 20 تا 40 ثاینه در این وضعیت بمانید و برای پای مخالف نیز تکرار کند.

 

تمرین ششم : استپ آپ یا بالا رفتن از پله

استپ آپ یکی از بهترین تمرینات اصلاحی برای زانو‌هاست، و می‌توان آن را با وزنه یا بدون وزنه انجام داد. همچنین این حرکت با اصلاح عملکرد و تقویت عضلات طراف زانو، به بهبود پای پرانتزی کمک شایانی می کند.

برای اجرای این تمرین؛

جلوی یک استپ ورزشی یا پله بایستید. یک پا را روی پله قرار دهید و وقتی وضعیت پای اول به ثبات رسید پای دیگر را بالا بیاورید. و به راستای زانو ها توجه داشته باشید که به سمت داخل یا بیرون متمایل نشوند.

تمرین هفتم : اسکوات با دیوار

این حرکت باعث تقویت عضلات چهار سر ران، سرینی بزرگ، دو سر پشت رانی یا همسترینگ و بهبود پای پرانتزی می‌گردد. همچنین عضلات فرعی مانند تثبیت کننده ­ها، عضلات پشت ساق پا و شکم را نیز درگیر می‌کند.

برای اجرای این تمرین؛

ابتدا به دیوار تکیه دهید و پاهای خود را کمی جلوتر از بدن‌تان قرار دهید؛ به نحوی که انگشتان پای خود را ببنید. پاها را به اندازه عرض لگن  باز کنید و یک توپ یا حوله با اندازه متوسط ​​بین زانوهای خود قرار دهید. سپس با سر خوردن روی دیوار به سمت پایین حرکت کنید، به گونه‌ای که در حال نشستن روی صندلی هستید؛ توجه داشته باشید در تمام طول حرکت شکم داخل باشد و عضلات باسن سفت و توپ را حین پایین آمدن بین ران های خود فشار هید. بعد از 1 تا 3 ثانیه مکث به حالات اولیه برگردید . توجه به راستای زانو ها در  تمام طول این حرکت مهم است.

 

تمرین هشتم ؛ حرکت نزدیک کردن ران در حالت ایستادن

از علل اصلی ایجاد پای پرانتزی عملکرد ضعیف و قدرت پایین عضلات نزدیک کننده ران است که با پرداختن به این عضله می توان کمک شایانی به اصلاح زانو پرانتزی کرد. زمانی که انجام این تمرین برای شما در حالت خوابیده به پهلو؛ راحت شد می توانید تمرین را به صورت ایستاده انجام دهید.

برای اجرای این تمرین؛

کنار دیوار یا یک صندلی بایستید. پای دور از دیوار را کمی جلو تر قرار دهید، و با کمک عضلات داخلی ران سعی کنید پای را به سمت دیوار یا صندلی نزدیک کنید. در اخر دامنه حرکتی 1 تا 3 ثانیه مکث کنید و حرکت را برای پای مخالف نیز تکرار کنید. در تمام طول حرکت توجه به راستای سر و تنه و داخل بودن شکم، مهم است.

تمرین نهم؛ لانج رو به جلو

حرکت لانج یکی از حرکات پایه و اصلی در تمرینات بدنسازی است که باعث اصلاح عملکرد و تقویت عضلات اطراف زانو می‌گردد. این حرکت، تمرینات مختلفی را شامل‌می‌شود؛ اما برای اصلاح پای پرانتزی، لانج رو به جلو و لانج به جانب، موثرترین می‌باشند. ضمن اینکه حرکت لانج  یک الگوی فانکشنال هست که در روزمره بارها ازآن استفاده می کنید. با انجام این تمرین علاوه براصلاح عملکرد و  تقویت عضلات اطراف زانو، یاد می گیرید که چطور زانوی خود را کنترل کنید.

برای اجرای این تمرین؛

بدن خود را صاف نگه دارید و پاها را به اندازه عرض لگن باز کنید به شکلی که پاشنه و پنجه در یک راستا باشد. یک قدم نسبتا بزرگ به جلو بردارید ، سپس هر دو زانو را به آرامی خم کنید و بعد از 1 تا 3 ثانیه مکث به حالت اولیه برگردید. و این کار را برای پای بعد نیز تکرار کنید. مطمئن باشید که زانوی شما در طول حرکت مستقیماً به جلو حرکت می کند و به سمت داخل یا خارج متمایل نمی شود.

تمرین دهم؛ بلند شدن روی پاشنه پا یا Heel raise

این تمرین در کنار دیگر تمرینات با ایجاد تعادل عضلانی در اطراف زانو به رسیدن به راستای صحیح زانو کمک می کند.

برای اجرای این تمرین؛

پاهای خود را به اندازه عرض شانه باز کنید به شکلی که پنجه و پاشنه پا در یک راستا باشند. سپس خود را روی انگشتان پا تا حد ممکن بالا بیاورید و بعد از 1 تا 3 ثانیه مکث پا را با کنترل به حالت اولیه برگردید. برای کنترل بیشتر می توانید دست ها به کمر بگیرید.

تمرین یازدهم ؛  لانج به جانب

حرکت لانج به پهلو یا ساید لانج با درگیری خوب عضلات نزدیک کننده ران میتواند در اصلاح زانو پرانتزی کمک شایانی به شما کند.

برای اجرای این تمرین؛

کنار یک صندلی یا دیوار بایستید .یک قدم به یک سمت کنار بردارید و روی زانو خود بنشینید. این وضعیت را برای 1 تا 3 ثانیه نگه دارید و سپس به حالت ایستاده برگردید. در طول تمرین ربه راستای زانو خوب توجه کنید.

یوگا و زانوی پرانتزی

یوگا به همه جنبه‌های تحرک و انعطاف‌پذیری بدن کمک می‌کند. وقتی این روش به درستی انجام شود، می‌تواند عضلات تحت تأثیر ژن واروم یا همان پای پرانتزی را تقویت و کشش دهد. ثابت شده است که بسیاری از حالت‌های استاندارد یوگا برای شرکت کنندگان در مطالعات مختلف مفید بوده است.

 

در صفحه اینستاگرام ما تمرینات و فیلم های آموزشی مربوط به زانوی پرانتزی را دنبال کنید

[instagram-feed ]

نحوه تشخیص زانوی پرانتزی

  • مشاهده بدن از نمای جلویی و عقبی
  • x-Ray
  • MRI
  • مشاهده راه رفتن
  • اندازه گیری فاصله بین زانوها

از کجا بفهمیم پا پرانتزی هستیم



به طور معمول، متخصص حرکات اصلاحی شرح حال بیمار را دریافت می‌کند، یک معاینه فیزیکی انجام می‌دهد و یک تصویربرداری اشعه ایکس یا EOS از استخوان‌های ساق پا تا مچ پا را به صورت ایستاده انجام می‌دهد. تصویربرداری به متخصص حرکات اصلاحی کمک می‌کند تا محل تغییر شکل، اندازه و محور مکانیکی (محل خم شدن) را تعیین کند. والدین داراری فرزند مبتلا به پای پرانتزی باید با متخصص حرکات اصلاحی مشورت کنند تا تعیین کند که آیا فرزندشان امکان ایجاد تغییر شکل استخوان پای پرانتزی یا زانو دارد یا خیر و اگر جدا از الگوهای طبیعی رشد است درمان را شروع کنند.

نشانه‌های پای پرانتزی:

• زاویه استخوان ساق تا استخوان ران خارج از محدوده طبیعی است.
• جهت زانوها در مقابل جهتی است که پا قرار دارد و این وضعیت خارج از الگوی طبیعی است.
• زاویه یک پا به میزان قابل توجهی بیشتر از پای دیگر است (کمتر).



درجات پای پرانتزی

تشخیص درجات پای پرانتزی (خفیف، متوسط و شدید) به طور معمول شامل سابقه و معاینه فیزیکی و همچنین اشعه ایکس و آزمایشات مخصوص ایستادن است. اگر مشخص شود که کودک مبتلا به ناهنجاری پای پرانتزی است، ممکن است درمان پزشکی لازم باشد. اگر پای پرانتزی خفیف باشد، در همان ابتدا می‌توان به کمک متخصص حرکات اصلاحی متوجه آن شد و تمرینات اصلاحی را جهت درمان آن شروع کرد.
بسیاری از دلایل ناهنجاری پای پرانتزی از بیماری‌هایی مانند بیماری Blount تا شکستگی‌های بهبود نیافته و یا کامل درمان نشده و کمبود انواع ویتامین‌ها را شامل می‌شود.
بیماری‌ها و شرایطی که باعث ناهنجاری پای پرانتزی می‌شود عبارت‌اند از:
رشد غیر طبیعی استخوان (دیسپلازی استخوان)
بیماری Blount
بیماری پاگت (بیماری متابولیکی که بر نحوه تجزیه و بازسازی استخوان‌ها تأثیر می‌گذارد)
شکستگی‌های بهبود نیافته و یا کامل درمان نشده
مسمومیت از سرب
مسمومیت با فلوراید
آکندروپلازی (رایج‌ترین نوع کوتاه قامتی)
راشیتیسم (اختلال تضعیف استخوان ناشی از کمبود ویتامین D)
آسیب به صفحه رشد

آیا زانو پرانتزی قابلیت درمان دارد ؟

روش درمانی و اصلاح زانوی پرانتزی با توجه به علت به وجود آمدن و شرایط فرد متفاوت است و حتما باید توسط یک متخصص قبل از هر اقدامی بررسی شوید. روش های درمانی مختلفی برای این مشکل وجود دارند از جمله:
KAFE

کفی طبی

کفی طبی برای توزیع مناسب نیروها بر کف پاها بسیار مهم و ضروری است و باید تهیه و استفاده شود.


01

LOSE

کاهش وزن

در صورتی که فرد وزن زیادی دارد کاهش هر یک کیلوگرم وزن می تواند فشار زیادی را از روی مفاصل مخصوصا زانوها بکاهد و از آرتروز زودرس پیشگیری کند.


02

SHOSE

کفش مناسب

همانند کفی طبی، کفش مناسب نیز برای توزیع مناسب فشار و نیروهای وارد به کف پا و مفاصل ضروری است.


03

درمان زانوی پرانتزی

بریس و زانوبند

در موارد شدید می تواند در کنار درمان هایی مثل حرکات اصلاحی بسیار موثر باشد.


04

TRAIN

حرکات اصلاحی

حرکات اصلاحی با تقویت عضلات و اصلاح الگوهای راه رفتن و ایستادن یکی از موثرترین و ماندگارترین روش ها است و در کنار موارد دیگری همچون کفی طبی، کفش مناسب و کاهش وزن و ... می تواند اثرگذاری خوبی را به همراه داشته باشد.


05

TREAT

در موارد شدید یا مادرزادی جراحی

در مواردی که آرتروز و کاهش فضای مفصلی دیده شود و همچنین درجات زانوی پرانتزی افزایش یابد جراحی تنها روش موثر خواهد بود.


06

اگر کودک بعد از 2 سالگی هنوز مبتلا به زانوی پرانتزی است حتماً باید جهت درمان به متخصص حرکات اصلاحی مراجعه کند. تشخیص به موقع پای پرانتزی کمک می‌کند تا این بیماری را کنترل شود. آرتروز اثر اولیه طولانی مدت پای پرانتزی است و می‌تواند ناتوان کننده باشد. پای پرانتزی وقتی شدید باشد، می‌تواند روی زانوها، پاها، مچ پا و مفاصل ران تأثیر بگذارد، زیرا فشارهای غیر عادی وارد می‌کند.

عوارض پای پرانتزی

وجود عوارض پای پرانتزی در بزرگسالی باعث می‌شود فشار زیادی بر روی زانوها و ساق وارد شود.  پای پرانتزی اگر به مرور زمان و افزایش سن، درمان نشود این افراد دچار آرتروزهای قسمت‌های داخلی زانو می‌شوند. چون بیشترین وزن به قسمت داخلی زانو وارد می‌شود و در نتیجه دچار ساییدگی و مشکلات مفاصل می‌شوند.

در صورت عدم درمان پای پرانتزی، افراد ممکن است درد، افزایش بدشکلی، بی ثباتی زانو و دژنراسیون پیشرونده زانو (آرتریت) را تجربه کنند. اصلاح و تغییر شکل منجر به بهبود مکانیک زانو، راه رفتن بهتر، درد کمتر و جلوگیری از پیشرفت سریع آسیب به زانو می شود.

در واقع نا هنجاری پای پرانتزی، بیش از یک مسئله ظاهری است. این موضوع همچنین می تواند باعث درد زانو و لگن شود. دامنه حرکتی محدود به ویژه در لگن؛ مشکل در راه رفتن یا دویدن؛ و بی ثباتی در زانو از دیگر عوارض این ناهنجاری است. این علائم ممکن است با رشد بیمار بدتر شود. همچنین آرتریت زانو در بزرگسالان مبتلا به ناهنجاری های زانو شایع است.

البته اکثر کودکان مبتلا به پای پرانتزی بدون مشکل رشد می کنند و می توانند بدون مشکل راه بروند، بدوند و بازی کنند. موارد پای پرانتزی شدید یا پای پرانتزی ناشی از یک بیماری زمینه ای اغلب نیاز به درمان های جراحی دارند.همچنین باید این موضوع را در نظر داشت که پای پرانتزی شدید می‌تواند منجر به بدشکلی پا، مشکل در راه رفتن یا دویدن، و خطر ابتلا به آرتریت در بزرگسالی شود.

برخی عوارض و مشکلات پای پرانتزی عبارت‌اند از :

  • آسیب‌های غضروفی
  • آسیب‌های مینیسک
  • در برخی مواقع ایجاد ناپایداری‌های زانو
عوارض پای پرانتزی

پیشگیری از پای پرانتزی

هیچ گونه پیشگیری شناخته شده‌ای برای زانوی پرانتزی وجود ندارد. در بعضی موارد، ممکن است بتوانید از شرایط خاصی که باعث ایجاد این ناهنجاری می‌شود، جلوگیری کنید. به عنوان مثال، با اطمینان از اینکه فرد ویتامین D کافی، از طریق رژیم غذایی و قرار گرفتن در معرض آفتاب را دریافت می‌کند، می‌توانید از بروز آن جلوگیری کنید. بیاموزید که چگونه ویتامین D را با اطمینان از نور خورشید دریافت کنید. اگر فرد بعد از سن 2 سالگی هنوز دچار زانوی پرانتزی است، با متخصص حرکات اصلاحی صحبت کنید. تشخیص زودرس و تشخیص پای پرانتزی به فرد کمک می‌کند تا این بیماری را مدیریت کنید.

آرتروز اثر اولیه طولانی مدت پای پرانتزی است و می‌تواند ناتوان کننده باشد. وقتی شدید باشد، به دلیل فشارهای غیرطبیعی می‌تواند بر روی زانوها، پا، مچ پا و مفاصل لگن تأثیر بگذارد. اگر فردی در سن جوانی به تعویض کامل مفصل زانو نیاز داشته باشد، در صورت بزرگ‌تر شدن احتمالاً باید تجدید جراحی و تعویض انجام شود. انجام آرتروپلاستی کامل زانو در چنین افرادی به دلیل جراحی‌هایی که قبلاً انجام داده‌اند و به دلیل هماهنگی غیر طبیعی استخوان‌ها ممکن است دشوار باشد.

بیماری Blount

در بیماری Blount که به آن چرخش تیبیا نیز گفته می‌شود، ساق پای کودک به طور غیر طبیعی رشد می‌کند و در زیر زانو خم می‌شود. هرچه کودک شروع به راه رفتن کرد، کج شدن پاها بیشتر می‌شود.

این وضعیت ممکن است در اوایل ظاهری باشد، اما در بعضی موارد ممکن است علائم تا زمان رسیدن کودک به بزرگسالی قابل توجه نباشد. با گذشت زمان، خمیدگی‌ها می‌توانند منجر به مشکلات مفصلی در زانو شوند. بیماری Blount در زنان، آمریکایی‌های آفریقایی تبار و کودکانی که اضافه وزن دارند بیشتر دیده می‌شود. کودکانی که زود شروع به راه رفتن می‌کنند در معرض خطر بیشتری قرار دارند. کودک معمولاً باید بین 11 تا 14 ماهگی شروع به راه رفتن کند.

بیماری Rickets

شرايط ناشي از كمبود ويتامين D است. این حالت استخوان‌ها را نرم و ضعیف می‌کند و باعث خمیدگی پاها می‌شود.

بیماری Paget’s

این بیماری متابولیکی بر نحوه تجزیه و بازسازی استخوان‌ها تأثیر منفی می‌گذارد. در نتیجه، آن‌ها آن‌چنان که باید قوی نیستند و بازسازی نمی‌شوند. با گذشت زمان، این بیماری می‌تواند منجر به ایجاد پای پرانتزی و سایر مشکلات مفصلی شود. این در افراد مسن شایع‌تر است و با تشخیص و درمان زود هنگام می‌توان آن را با موفقیت درمان کرد.

پای پرانتزی در کوتاه قامتان

شایع‌ترین شکل کوتاه قامتی ناشی از بیماری است که به آکندروپلازی معروف است. این یک اختلال رشد استخوانی است که می‌تواند به مرور زمان منجر به ایجاد پای پرانتزی شود.

پای پرانتزی در کوتاه قامتان

این ناهنجاری همچنین می‌تواند نتیجه‌ای از موارد زیر باشد:

  • شکستگی‌های استخوانی که به درستی بهبود نیافته‌اند.
  • رشد استخوان‌های غیر طبیعی یا دیسپلازی استخوان.
  • مسمومیت از سرب
  • مسمومیت با فلوراید

تشخیص پای پرانتزی در بزرگسالان

پای پرانتزی (که به آن ژنوواروم ، پاهای خمیده و زانوی کمانی نیز گفته می‌شود) وضعیتی است که باعث می‌شود پاها به دلیل ناهماهنگی استخوان به سمت بیرون زانو خم شوند. هر یک از پاها از چهار استخوان تشکیل شده است:

  • استخوان ران (استخوان ران)
  • درشت نی (استخوان ساق پا)، کشکک (کاسه زانو) و
  • فیبولا (استخوان بیرونی ساق پا)

زانوی کمانی زمانی ایجاد می‌شود که استخوان درشت نی به سمت داخل و زانو به سمت بیرون می چرخد. هنگامی که پاها و مچ پاها با یکدیگر تماس دارند و هنگام راه رفتن، پاها خمیده می‌مانند.

تشخیص زانوی کمانی آسان است، اما پزشک شما می تواند به شما بگوید که این وضعیت چقدر شدید است یا اینکه آیا این بیماری ناشی از یک بیماری زمینه ای است یا خیر. در طول ویزیت، پزشک احتمالاً پای شما را اندازه گیری می کند و راه رفتن شما را مشاهده می کند.

همچنین ممکن است برای مشاهده هر گونه ناهنجاری استخوانی در پاها و زانوهای شما، عکس ایکس ری یا سایر آزمایشات تصویربرداری را درخواست کند. آزمایش خون را برای کمک به تعیین اینکه آیا پای پرانتزی به دلیل بیماری دیگری مانند راشیتیسم یا بیماری پاژه ایجاد شده است، نیز ضروری است.

ناهنجاری پای پرانتزی

هر فردی در هر سنی می‌تواند به زانوی کمانی مبتلا شود. این عارضه در میان نوزادان به دلیل نحوه قرارگیری پاهای آن‌ها در داخل رحم رایج است. ژنوواروم در نوزادان و کودکان نوپا معمولاً دلیلی برای نگرانی نیست. این یک جنبه طبیعی از رشد اسکلتی در نظر گرفته می‌شود. پاهای اکثر کودکان تا زمانی که به سن چهار سالگی می‌رسند صاف می‌شوند. با این حال، بزرگسالان مبتلا به پاشنه در معرض خطر ابتلا به آرتروز هستند. ناهماهنگی استخوان درشت نی و استخوان ران فشار زیادی به کشکک وارد می‌کند که باعث می‌شود غضروف اطراف مفصل زانو (منیسک جانبی و میانی) سریعتر از حد معمول فرسوده شود.

درجات پای پرانتزی

در رشد طبیعی، زانوها حداکثر خم شدن را در دوره نوزادی نشان می‌دهند، بین 20 تا 22 ماهگی صاف می‌شوند و در حدود 3 سالگی به حداکثر زاویه چرخش 10 تا 15 درجه بر می‌گردند و به دنبال آن کاهش تدریجی  چرخش به سطح طبیعی بزرگسالان یعنی 5 تا 7 درجه در 6 تا 7 سالگی می‌رسد.

روش اندازه گیری پای پرانتزی

برای اندازه گیری پای پرانتزی متخصصان حرکات اصلاحی روش های خاصی را در پیش می‌گیرند که در این میان می‌توانند از عکس‌های رادیولوژی نیز استفاده کنند و همچنین روش دیگری که در آن محور مکانیکی در رادیوگرافی تحمل وزن تمام ق، با کشیدن خط از مرکز سر استخوان ران تا مرکز مچ پا اندازه گیری می‌شود را انتخاب می‌کنند که به طور دقیق‌تر می‌توانند به میزان انحنا دسترسی پیدا کنند. به طور معمول، باید زانو را به دو نیم تقسیم کند، مفصل افقی و موازی با زمین باشد. ژنوواروم با جابجایی میانی محور مکانیکی تعریف می‌شود.

چه چیزی باعث ایجاد پای پرانتزی در بزرگسالان می‌شود؟

اگر یک فرد بالغ مبتلا به زانوی کمانی هستید، ممکن است این عارضه به دلایل زیر ایجاد شده باشد:

راشیتیسم بزرگسالان (استئومالاسی) که یک کمبود ویتامین D است که باعث نرم شدن و ضعیف شدن استخوان‌ها می‌شود.

آسیب به زانو

عفونت در زانو

بیماری استخوان شکننده (Osteogenesis imperfecta)

استئوآرتریت از قبل موجود در زانوها که به آرتروز و ساییدگی معروف است.

بیماری بلونت (تیبیا وارا) که یک اختلال رشد استخوان است که در ساق پا رخ می‌دهد. در نوجوانان و بزرگسالان نادر است، اما این بیماری ممکن است رخ دهد. نوجوانان و بزرگسالانی که اضافه وزن دارند یا به سرعت اضافه وزن دارند ممکن است به بیماری بلونت مبتلا شوند

از کجا بفهمیم پا پرانتزی هستیم؟

بارزترین علامت پای پرانتزی این است که پاها به سمت بیرون خم می‌شود، حتی زمانی که ایستاده‌اید و مچ پاها و پاهای خود را کنار هم می‌گذارید یا راه می‌روید. همچنین ممکن است با انگشتان پا به سمت داخل راه بروید یا بدوید (که به آن انگشت کبوتر یا داخل پا می‌گویند) و ممکن است زانوها ناپایدار باشند. اگر به دلیل استئوآرتریت پای پرانتزی دارید، ممکن است درد، سفتی، تورم و کاهش دامنه حرکتی در مفاصل خود را تجربه کنید.

آیا پای پرانتزی در بزرگسالان قابل درمان است؟

اگر بزرگسالی هستید که پای پرانتزی دارید، این کشش 3 دقیقه‌ای می‌تواند به شما کمک کند تا پاهای خود را صاف کنید و دردی که ممکن است تجربه کنید را کاهش دهید. تنها چیزی که نیاز دارید یک صندلی است. اگر روی کف چوبی یا کف اتاق دراز می‌کشید، توصیه می‌کنیم برای جلوگیری از لیز خوردن کفش‌های کتانی بپوشید.

کشش برای پای پرانتزی

پشت یک صندلی بایستید و قسمت بالایی را برای حمایت نگه دارید.

هر پا را به طرفین باز کنید.

زانوهای خود را قفل کنید و پاهای خود را مستقیم به سمت جلو بگیرید.

کشش را در امتداد داخل ران خود به سمت زانوها و ساق پا احساس خواهید کرد.

وقتی در مقیاس درد شخصی خود بین 8 تا 9 رسیدید، کشش را به مدت 3 دقیقه نگه دارید.

به آرامی پاهای خود را به هم نزدیک کرده و کار را تمام کنید.

 توصیه می‌کنیم دو بار در روز، یک بار در صبح و یک بار در شب، این کشش را انجام دهید.

پای پرانتزی خفیف

نوزادان اغلب با پای پرانتزی (زانوی کمانی) به دنیا می آیند، زیرا در رحم در قسمت‌های تنگی قرار داشتند. زانوی کمانی به معنای انحنای زانوها به سمت بیرون است و فضای وسیعی را باقی می‌گذارد. پای پرانتزی خفیف وضعیتی است که کودکان نوپا به طور معمول تا سن 2 سالگی از آن خارج می‌شوند.

هیچ درمانی در نوزادان و کودکان نوپا لازم نیست مگر اینکه شرایط شدید باشد. اگر پای پرانتزی بعد از 2 سالگی ادامه یابد، درمان بستگی به علت بیماری دارد. درمان ممکن است شامل کفش‌های مخصوص، آتل‌ها، بریس‌ها، گچ ‌گیری، جراحی یا درمان وضعیتی باشد که باعث ایجاد زانوی پرانتزی شده است.

آیا می توان پای پرانتزی را به طور طبیعی اصلاح کرد؟

درمان پای پرانتزی بستگی به علت این بیماری دارد. گزینه‌های درمانی اولیه ممکن است شامل کفش های مخصوص، آتل، بریس یا گچ باشد.

جلوگیری از ابتلا به پای پرانتزی

هیچ راهی برای جلوگیری از خمیده شدن پاهای کودک وجود ندارد؛ اما ممکن است بتوانید از برخی شرایط که باعث ایجاد پاهای خمیده می‌شوند جلوگیری کنید. برای جلوگیری از راشیتیسم، مطمئن شوید که کودک ویتامین D و کلسیم کافی در رژیم غذایی خود دریافت می‌کند.

درمان پای پرانتزی چقدر طول می‌کشد؟

همانطور که کودک شروع به راه رفتن می‌کند، پاهای او باید شروع به صاف شدن کنند. این معمولا بین 11 تا 18 ماهگی رخ می‌دهد. در بیشتر موارد، این وضعیت جدی نیست و هیچ عارضه جانبی پایداری وجود ندارد. اگر پاهای فرزندتان تا ۲ سالگی صاف نشده است، با پزشک او تماس بگیرید.

اگر پاهای کودک هنوز تا سن 2 سالگی از این بیماری خارج نشده است، به متخصص حرکات اصلاحی مراجعه کنید آن‌ها می‌توانند یک معاینه فیزیکی انجام دهند، شرایط زمینه‌ای را بررسی کنند و درمان صحیح را تعیین کنند.

مشاوره تلفنی رایگان