فهرست مطالب
بیماری رادیکولوپاتی گردنی (Cervical radiculopathy) ناشی از تغییرات دژنراتیوی مانند فتق دیسک گردن و هیپرپلازی استخوان است. این بیماری با درد گردنی و انعکاس درد از گردن به شانه مشخص میشود و باعث محدودیتها و ناتوانیهای عملکردی قابلتوجهی در افراد مبتلا به رادیکولوپاتی گردنی میشود. بیشترین شیوع این بیماری در سنین 50 تا 54 سال رخ میدهد و باعث التهاب عصبی، ادم، هیپوکسی، ایسکمی و سایر تغییرات ساختاری و عملکردی در گردن میشود.
دلایل بروز بیماری رادیکولوپاتی گردنی شامل موارد زیر است:
التهاب عصبی: در برخی موارد، التهاب عصبی ناشی از عوامل مختلف مانند آسیب، عفونت یا بیماریهای التهابی میتواند فشار و تحریک بر روی عصبهای گردنی ایجاد کند و رادیکولوپاتی گردنی را به همراه درد و انعکاس درد به شانه و بازو ایجاد کند.
بر اساس یک مطالعه ارتش ایالات متحده، میزان بروز بیماری رادیکولوپاتی گردنی در هر 1000 نفر سالیانه 1.79 نفر است. درمان بیماری رادیکولوپاتی گردنی شامل روشهای جراحی و غیر جراحی است. اما درمان جراحی به دلیل عوارض پس از عمل مانند انحطاط بخشهای مجاور و کاهش ارتفاع دیسک بین مهرهای هنوز موضوع بحثبرانگیزی است.
روشهای محافظهکارانه مانند درمان دستی، ورزش، کشش و اکستنشن، استفاده از گردن بند طبی و داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی میتواند به تسکین درد کمک کند و عملکرد عصبی بیماران مبتلا به بیماری رادیکولوپاتی گردنی را بهبود بخشد. با این حال، هیچ یک از درمانهای غیر جراحی رادیکولوپاتی گردنی به صورت کامل در کارآزماییهای تصادفی و کنترل شده با دارونما مورد بررسی قرار نگرفتهاند.
علاوه بر این، تحقیقات نشان دادهاند که ورزش یا ترکیب آن با سایر روشهای درمانی میتواند به طور موثری درد را کاهش داده و وضعیت عملکردی و کیفیت زندگی بیماران مبتلا به رادیکولوپاتی گردنی را بهبود بخشد. با این حال، مطالعاتی که تمرینات بدنی را برای بیماران مبتلا به رادیکولوپاتی گردنی ارزیابی کردهاند، کیفیت متفاوتی داشته و تعداد بیماران در این مطالعات کم است. همچنین، دستورالعملهای تمرین درمانی برای رادیکولوپاتی گردنی توصیههای روشنی ارائه نکردهاند. بنابراین، در این مقاله به مرور سیستماتیک و متاآنالیز تمرین درمانی رادیکولوپاتی گردنی پرداختهایم پس تا انتها همراه ما باشید.
در مجموع، این مطالعه نشان داد که ورزش ممکن است در تسکین درد برای درمان بیماری رادیکولوپاتی گردنی مؤثر باشد. با توجه به تحقیقات انجام گرفته، شواهدی در مورد مکانیسمهای ورزش در تسکین علائم برای بیماران مبتلا به رادیکولوپاتی گردنی وجود دارد. در مورد تسکین درد، بسیاری از مطالعات نشان دادهاند که ورزش میتواند انواع بیماریهای اسکلتی-عضلانی مزمن مانند کمردرد و درد میوفاسیال را بهبود بخشد. بررسیها نشان دادند که ورزش میتواند به کاهش درد نوروپاتیک و درد عضلانی کمک کند و ممکن است با کاهش فسفریلاسیون گیرنده N-Methyl-D-آسپارتات مرتبط باشد، که نشان دهنده کاهش تسهیل مرکزی است.
تمرینات ورزشی منظم و مناسب میتوانند باعث بهبود و تسکین در بیماران رادیکولوپاتی گردنی شود. اما قبل از شروع هر برنامه تمرینی، بهتر است با پزشک یا فیزیوتراپیست خود مشورت کنید تا برنامهای که به نیازهای شما و شرایط خاصتان مناسب باشد تعیین شود. در زیر تعدادی از تمرینات ورزشی که میتوانند در درمان رادیکولوپاتی گردنی مفید باشند را ذکر میکنم:
1. تمرینات ایستا
2. تمرینات استحکام بندی
3.تمرینات تعادل و کشش
توجه داشته باشید که هر تمرین را باید به دقت و با توجه به وضعیت و شرایط فیزیکی بدن خود انجام دهید. از تمرینات بیش از حد سخت یا تمریناتی که علائم بیماری را تشدید میکنند، خودداری کنید. همچنین، در صورت بروز هرگونه درد یا ناراحتی، تمرینات را متوقف کرده و به پزشک خود اطلاع دهید.
برای درمان بیماری رادیکولوپاتی گردنی، روشهای مختلفی وجود دارند که بسته به شدت علائم و عوامل فردی متفاوتی انتخاب میشوند. در ادامه، به برخی از روشهای درمانی رایج برای رادیکولوپاتی گردنی اشاره میکنم:
1. درمان غیر دارویی برای درمان بیماری رادیکولوپاتی گردنی
2. درمان دارویی برای درمان بیماری رادیکولوپاتی گردنی
3. درمان جراحی برای درمان بیماری رادیکولوپاتی گردنی
در صورت عدم بهبود با درمانهای غیر جراحی و در شرایط جدیتر، جراحی ممکن است لازم باشد. عمل جراحی برای انتقال فشار از روی عصب و برداشت کمپرسیون میتواند انجام شود.
با این حال همواره روشهای غیر دارویی در اولویت درمان بیماری رادیکولوپاتی گردنی قرار دارد، زیرا مصرف دارو و عمل جراحی میتواند به بدن فرد آسیب بزند و عوارض جبران ناپذیری داشته باشد.
در هر صورت، تشخیص و تعیین درمان برای بیماری رادیکولوپاتی گردنی باید توسط یک پزشک متخصص انجام شود. بررسی شدت درد و علائم مراجعه به پزشک مورد نیاز است تا درمان مناسب و گزینههای درمانی بهینه برای شما تعیین شود.