فشردگی عصب در کمر

علت سوزن‌سوزن‌شدن دست‌ها و پاها
30 خرداد 1402
علت کمردرد هنگام تنفس
31 خرداد 1402
3.7
(15)

گیرافتادگی و یا فشردگی عصب در قسمت پایین کمر به دلیل فشار روی اعصاب نزدیک مهره‌های ستون فقرات اتفاق می‌افتد. در چنین حالتی ممکن است متوجه طیف وسیعی از علائم، از جمله درد شدید و بی‌حسی در کمر خود شوید.

فشردگی عصب در قسمت پایین کمر، زمانی اتفاق می‌افتد که فشار بیش از حد بر روی اعصاب نزدیک پنج مهره آخر پشت وارد شود. این وضعیت می‌تواند دردناک باشد و ممکن است به‌تدریج بر کیفیت کلی زندگی تأثیر بگذارد.

اگر با وجود استراحت، همچنان درد مداومی در ناحیه کمر خود دارید، مهم است که برای تشخیص مناسب به پزشک مراجعه کنید.

در ادامه مطلب با ما باشید تا درباره علائم و علل احتمالی گرفتگی عصب در ناحیه کمر و اقدامات درمانی که ممکن است پزشک برای تسکین کوتاه‌مدت و بلندمدت شما توصیه کند، بیشتر بدانید.

فشردگی عصب در کمر چه علائمی دارد؟

علائم متعددی وجود دارد که ممکن است به هنگام فشردگی عصب در کمر خود احساس کنید، از جمله دردهای شدید و بی‌حسی. دردها ممکن است گاهی بروز کنند و مدتی بعد فروکش کنند و یا شبیه به فروکردن یک جسم تیز در کمرتان احساس شوند.

علاوه بر این، ممکن است علائم زیر را نیز تجربه کنید:

  • ضعف
  • اسپاسم عضلانی
  • ازدست‌دادن واکنش‌های رفلکسی
  • سیاتیک

منظور از سیاتیک علائمی است که به مشکلات مربوط به عصب سیاتیک شما مربوط می‌شود. هنگامی که عصب سیاتیک آسیب‌دیده یا فشرده می‌شود، ممکن است درد شدید، سوزن‌سوزن‌شدن، بی‌حسی و ضعف را در نواحی زیر تجربه کنید:

  • پایین کمر
  • باسن
  • ساق پا
  • مچ پا

علائم سیاتیک با انجام حرکات ناگهانی مانند عطسه بدتر می‌شود. همچنین ممکن است درد به‌اندازه‌ای قابل‌توجه باشد که در حرکات روزمره مانند راه‌رفتن اختلال ایجاد کند.

علاوه بر این، ممکن است احساس گزگزی را بین کمر و مچ پا تجربه کنید که شبیه «سوزن و سوزن» است. البته توجه داشته باشید که به‌عنوان یک قانون کلی، اگر فقط در ناحیه کمردرد دارید، احتمالاً این درد ناشی از فشردگی عصب سیاتیک نیست.

چه چیزی ممکن است باعث فشردگی عصب در کمر شود؟

یک عصب فشرده در پشت شما ممکن است به طور ناگهانی ظاهر شود و یا می‌تواند نتیجه یک آسیب تروماتیک، مانند زمین‌خوردن باشد.

اگر بین 30 تا 50 سال سن دارید، احتمال بیشتری دارد که علائم مربوط به فشردگی عصب را تجربه کنید. این موضوع به این دلیل است که مهره‌های شما با افزایش سن فشرده می‌شوند و دیسک‌های مهره‌های شما به‌مرورزمان تحلیل می‌روند.

یکی دیگر از دلایل رایج گرفتگی عصب در ناحیه کمر، بیرون‌زدگی دیسک است. این عارضه ممکن است به دلیل افزایش سن، نقص در مهره‌های ستون فقرات و یا ساییدگی، به وجود بیاید. مردان 20 تا ۵۰ساله در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به بیرون‌زدگی دیسک هستند.

سایر علل احتمالی گرفتگی عصب در ناحیه کمر عبارت‌اند از:

  • دیسک برآمده
  • تنگی کانال نخاعی
  • تشکیل خار استخوانی (استئوفیتوز)
  • اسپوندیلولیستزیس
  • تخریب دیسک‌های کمری
  • روماتیسم مفصلی

عوامل خطرآفرین برای ابتلا به فشردگی عصبی

به‌غیراز ساییدگی و پارگی طبیعی که با افزایش سن اتفاق می‌افتد، عوامل خطرآفرین دیگری نیز می‌توانند به فشردگی عصب در ناحیه کمر کمک کنند، مانند:

  • وضعیت نامناسب بدنی، به‌خصوص به هنگام کار با کامپیوتر
  • عدم ورزش منظم
  • بلندکردن نامناسب اجسام سنگین
  • حرکات تکراری
  • اضافه‌وزن یا چاقی
  • سیگارکشیدن

فشردگی عصب در کمر چگونه تشخیص داده می‌شود؟

پزشک ابتدا در مورد علائم شما سؤال خواهد کرد. مهم است که در این مرحله تا جایی که می‌توانید جزئیات را بازگو کنید، مانند مدت زمانی که درد و ناراحتی را تجربه کرده‌اید، و یا این که چگونه این مسئله بر کیفیت زندگی شما تأثیر گذاشته است، و یا اینکه آیا اخیراً آسیبی را تجربه کرده‌اید یا خیر.

در مرحله بعد، پزشک با بررسی موارد احتمالی، به دنبال علائم فیزیکی تروما یا سایر مشکلات در ناحیه کمر شما خواهد بود مانند:

  • دامنه حرکتی محدود
  • مشکلات تعادلی
  • تغییرات در رفلکس پاهای شما
  • ضعف در عضلات
  • تغییر در حس اندام‌های تحتانی

پزشک ممکن است نتواند فشردگی عصب را تنها با معاینه فیزیکی تشخیص دهد. علاوه بر این، ممکن است بخواهد در مورد علت فشردگی عصب نیز بیشتر بداند.

در چنین مواقعی او آزمایش‌های زیر را برای کسب اطلاعات بیشتر تجویز خواهد کرد:

  • اشعه ایکس: این عکس‌برداری استخوان‌های مهره شما را نشان خواهد داد.
  • MRI: در این روش عکس‌برداری بافت‌های نرم شما، از جمله دیسک‌های بین مهره‌ای، نخاع و اعصاب پایین کمر نشان داده می‌شوند.
  • سی‌تی‌اسکن: تصویر بسیار دقیقی از کمر شما را نشان می‌دهد و می‌تواند برای ارزیابی ساختارهای استخوانی و عضلانی استفاده شود.

چنین آزمایش‌های تصویربرداری معمولاً فقط در مورد علائم طولانی‌مدت تجویز می‌شوند. برای مثال، پزشکان ممکن است آزمایش‌های تصویربرداری را به هنگام بروز علائم سیاتیک تجویز نکنند، مگر اینکه علائم به مدت 12 هفته یا بیشتر ادامه داشته باشند.

فشردگی عصب در کمر چگونه درمان می‌شود؟

به‌محض اینکه پزشک عصب تحت‌فشار را در کمر شما تشخیص داد، می‌توان درمان را آغاز کرد. گزینه‌های درمانی ممکن است شامل ترکیبی از موارد زیر باشد:

مسکن‌های بدون نسخه (OTC)

فیزیوتراپی

سایر اصلاحات سبک زندگی

گاهی اوقات پزشک شما نیاز دارد که عصب تحت‌فشار را با اقدامات تهاجمی‌تر مانند تزریق در ستون فقرات یا جراحی درمان کند.

درمان‌های پایه

پزشک شما احتمالاً ابتدا درمان‌های غیرتهاجمی و پایه را برای فشردگی عصب شما توصیه می‌کند. در بیشتر موارد، اقدامات غیرجراحی علائم شما را تسکین می‌دهد.

به‌خاطر داشته باشید که ممکن است چند هفته طول بکشد تا این درمان‌های غیرتهاجمی در بدن شما تأثیر خود را بروز دهند.

داروها

اگر پزشک به شما اجازه دهد، ممکن است ابتدا داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی OTC (NSAIDs) را برای درمان عصب فشرده شده امتحان کنید. این نوع داروها می‌توانند التهاب و درد را کاهش دهند.

درصورتی‌که NSAIDها و سایر درمان‌ها بی‌اثر باشند، ممکن است پزشک شما استروئیدهای خوراکی را نیز برای درمان این بیماری تجویز کند.

فیزیوتراپی

ممکن است مراجعه به یک فیزیوتراپیست علائم ناشی از عصب فشرده شما را بهبود ببخشد. فیزیوتراپیست دستورالعمل‌هایی را برای کشش‌ها و تمریناتی که ستون فقرات شما را تثبیت می‌کند ارائه می‌دهد.

درمان‌های خانگی

ممکن است پزشک به شما توصیه کند که برای کمک به علائم فشردگی عصب در قسمت پایین کمر، شیوه زندگی خود را اصلاح کنید. ممکن است متوجه شده باشید که به هنگام فعالیت‌های روزمره، برخی از موقعیت‌های نشستن یا فعالیت‌هایی که باعث می‌شوند شما حرکات پیچشی و یا خم و راست شدن را انجام دهید، فشردگی عصب شما را بدتر می‌کند. پزشک ممکن است به شما توصیه کند که برای مدتی از انجام این فعالیت‌ها اجتناب کنید تا علائم را کاهش دهید.

یخ و گرما

استفاده از یخ یا حرارت به مدت 20 دقیقه چند بار در روز ممکن است درد و اسپاسم عضلانی را کاهش دهد. بااین‌حال، اگر اخیراً آسیب کمر را تجربه کرده‌اید، به مدت 48 ساعت از حرارت دادن آن ناحیه خودداری کنید.

حرکات مکرر

ورزش منظم ممکن است به جلوگیری از شروع درد عصبی یا تسکین علائم آن کمک کند. همچنین می‌توانید یوگای سبک یا تای چی را به‌عنوان فرم‌هایی از ورزش سبک امتحان کنید. انجام این حرکات می‌تواند به افزایش قدرت و انعطاف‌پذیری‌تان کمک ‌کند.

اصلاح وضعیت خواب

وضعیت خواب شما ممکن است علائم درد عصبی شما را تشدید کند. از پزشک خود بخواهید بهترین وضعیت خوابیدن برای جلوگیری از بروز درد را به شما توضیح دهد و سعی کنید نحوه انجام عادات خواب مناسب را بیاموزید، مانند قراردادن یک بالشت بین پاها برای خوابیدن به پهلو.

درمان‌های سطح بالاتر

هنگامی که درمان‌های اولیه، علائم فشردگی عصب را تسکین ندهد، پزشک ممکن است استراتژی های تهاجمی تری را برای درمان توصیه کند.

استروئیدهای تزریقی

در صورت تداوم علائم، پزشک ممکن است استروئید تزریقی را برای شما تجویز کند. شما می‌توانید درد شدید را با تزریق اپیدورال استروئید درمان کنید. این درمان می‌تواند تورم و سایر علائم را در ناحیه آسیب‌دیده کاهش دهد.

عمل جراحی

آخرین راه برای درمان عصب تحت‌فشار، قرارگرفتن تحت عمل جراحی است. روش‌های جراحی زیادی برای این عارضه وجود دارد و پزشک شما می‌تواند روشی را که علت این بیماری را هدف قرار دهد به شما توصیه کند.

برای مثال، بیرون‌زدگی دیسک در ناحیه کمر ممکن است با میکرودیسککتومی درمان شود. این روش جراحی یک برش کوچک در پشت ایجاد می‌کند و از طریق این برش دیسک مورد جراحی قرار می‌گیرد.

به‌خاطر داشته باشید که جراحی‌ها با خطرات و گاهی اوقات دوره‌های نقاهت طولانی همراه هستند، بنابراین قبل از انتخاب جراحی، بهتر است روش‌های کمتر تهاجمی را امتحان کنید.

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد

هر گونه کمردرد مزمن (مداوم) باید توسط پزشک بررسی شود، به‌خصوص اگر علائم شما با فعالیت‌های روزانه شما تداخل داشته باشد. با شناسایی صحیح عصب تحت‌فشار و علت احتمالی این فشردگی، پزشک می‌تواند شما را به سمت درمان‌هایی راهنمایی کند که می‌تواند برای شما کمک‌کننده باشد. اگر در حال حاضر تحت درمان برای فشردگی عصب در قسمت پایین کمر خود هستید، مهم است که بدانید در صورت بدتر شدن یا عدم بهبود علائم در عرض 4 تا 6 هفته باید دوباره به پزشک خود مراجعه کنید.

آیا این مطلب برای شما مفید بود؟

برای امتیاز دهی روی ستاره ها کلیک کنید

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

مشاوره تلفنی رایگان