جراحی کم تهاجمی ستون فقرات ، نوعی جراحی ستون فقرات است که نیاز به برش‌های کوچک‌تری دارد و آسیب کمتری به عضلات و بافت وارد می‌کند.
ستون فقرات، اعصاب نخاعی، دیسک‌ها و مهره‌ها همگی در زیرلایه‌های عضلانی و بافت قرار دارند. دسترسی به این قسمت‌های بدن به مانورهای گسترده و گاهی اوقات روش‌های برش پیچیده‌ای نیاز دارد.
امروزه به لطف ابزارهای پیشرفته و روباتیک، جراحی‌های ستون فقراتی که نیاز به برش و حرکت کمتری دارند، متداول شده است. این جراحی‌ها را اغلب جراحی‌های ستون فقرات با حداقل تهاجم (MISS) می‌نامند.
در این مقاله قصد داریم تا به خوانندگان جزئیات بیشتری در مورد این نوع روش جراحی ارائه دهیم. توضیحاتی مانند اینکه چه کسانی واجد شرایط این نوع عمل هستند و بهبودی ممکن است برای کسانی که این روش را انجام می‌دهند چگونه باشد.
فهرست مطالب
MISS به جراحان اجازه می‌دهد تا ستون فقرات، دیسک‌ها، مفاصل و اعصاب را تثبیت و عملکرد طبیعی را به این بافت‌ها برگردانند. اینها همان اهداف جراحی سنتی کمر باز هستند. بااین‌حال، هدف MISS انجام این کار در عین به‌حداقل‌رساندن آسیب به بافت‌ها و عضلات در کمر و اطراف آن است.
مزایای جراحی کم تهاجمی ستون فقرات عبارت‌اند از:
خطر آسیب عضلانی کمتر
جراحی سریع‌تر
زمان بهبودی کوتاه‌تر
آسیب کمتر به پوست در اثر برش‌های کوچک
ازدست‌دادن خون کمتر
خطر عفونت کمتر
توان‌بخشی یا فیزیوتراپی کمتر
کاهش نیاز به داروهای مسکن
چندین بیماری شایع کمر را می‌توان با MISS درمان کرد. این موارد می‌تواند شامل:
بیماری دژنراتیو دیسک مهره‌ای
ناهنجاری‌های ستون فقرات مانند اسکولیوز یا عدم تعادل ساژیتال
شکستگی‌ها
خارهای استخوانی
پارگی دیسک
تنگی کانال نخاعی
عفونت‌های ستون فقرات
ناپایداری ستون فقرات مانند اسپوندیلولیستزیس
البته گاهی برخی از شرایط گفته شده نیز شرایط لازم برای جراحی کم تهاجمی ستون فقرات را دارا نمی‌باشند. درواقع برای اینکه بدانید آیا کاندید این نوع جراحی هستید یا نه بهتر است با یک متخصص مشورت کنید تا شرایط شما و تمامی گزینه‌های درمان به طور کامل بررسی شود.
قبل از عمل، جراح شما احتمالاً در مورد آنچه که ممکن است در طول جراحی انتظار داشته باشید با شما صحبت خواهد کرد. هر عملی ممکن است با عمل دیگر شرایط متفاوتی داشته باشد؛ اما اکثر این جراحی‌ها بین 1 تا 2 ساعت طول می‌کشد.
بسته به شرایط، مراحل این جراحی ممکن است کمی متفاوت باشد. بااین‌حال، روند معمولی آن بدین صورت است:
با پوشیدن لباس بیمارستان شما برای این جراحی آماده می‌شوید. قبل از این مرحله، ممکن است شما داروهایی را که برای قبل از جراحی هستند دریافت کرده باشید.
در اغلب موارد این جراحی با بیهوشی انجام می‌شود؛ ولی نوع بیهوشی به جراحی شما بستگی دارد. برخی از افراد ممکن است برای جراحی بی‌حسی موضعی داشته باشند. این بدین معناست که فقط قسمت کوچکی از بدن شما در حین جراحی بی حس می‌شود. پس از طی این مراحل، جراحی آغاز خواهد شد. پزشک با یک یا چندبرش کوچک در پشت یا پهلو شروع می‌کند
و پس از آن ابزار یا لوله‌ها را وارد بدن شما می‌کند. این وسایل به پزشک کمک می‌کند تا بافت و عضلات را به کنار ببرد و بتواند به بخشی از ستون فقرات که جراحی می‌شود دسترسی داشته باشد.
سپس پزشک، بسته به نوع روشی که جراحی را انجام می‌دهد، از ابزارهای اضافی برای اصلاح، برداشتن یا جایگزینی هرآنچه در ستون فقرات موردنیاز است استفاده می‌کند.
MISS انواع مختلفی دارد. برخی از این موارد عبارت‌اند از:
جراحی به‌وسیله پیچ و میله‌ها: در این نوع جراحی کم تهاجمی ستون فقرات، از تصاویر اشعه ایکس و سیم‌های راهنما برای کمک به جراح برای قراردادن پیچ‌ها و میله‌ها استفاده می‌شود. این ابزارها به تثبیت نواحی خاصی از ستون فقرات کمک می‌کنند. هنگامی که پیچ‌ها یا میله‌ها در جای خود قرار گرفتند، جراح سیم‌های راهنما را برمی‌دارد و برش‌ها را می‌بندد.
دیسککتومی: دیسک‌های ستون فقرات بافت‌های نرم بین مهره‌ها هستند. آنها از ستون فقرات در حین حرکت محافظت می‌کنند. گاهی اوقات، دیسک‌ها می‌توانند منبسط شده و به بیرون فشار بیاورند. به این حالت فتق یا پارگی دیسک می‌گویند. فتق می‌تواند به اعصاب مجاور فشار وارد کند و باعث درد شود. در طی دیسککتومی، جراح می‌تواند فتق دیسک را بردارد و یا آن را اصلاح کند
رفع فشار در کانال ستون فقرات: تنگی کانال ستون فقرات یکی از علل شایع درد، بی‌حسی و گزگز است. این موضوع زمانی اتفاق می‌افتد که فضای داخل و اطراف ستون فقرات بیش از حد باریک شود. برای رفع این فشار و تنگی می‌توان استخوان یا بافت نرم را برای ایجاد فضای بیشتر و کاهش علائم حذف کرد و یا خراشید.
همجوشی ترانس‌فورامینال (TLIF): اتصال بخش‌هایی از ستون فقرات به یکدیگر می‌تواند ثبات و قدرت را در کمر افزایش دهد. در طول TLIF، یک جراح چندین پیچ را در مهره‌ها قرار می‌دهد و دیسک و استخوان آسیب‌دیده برداشته می‌شود. سپس جراح مواد استخوانی را اضافه کرده و آن را با استخوان موجود ترکیب می‌کند. این روش می‌تواند ستون فقرات جدید و قوی‌تری ایجاد کند.
MISS جایگزین ایمن‌تری برای جراحی باز کمر در نظر گرفته می‌شود. اما هنوز برخی از خطرات مرتبط با آن وجود دارد. این خطرات عبارت‌اند از:
لخته‌شدن خون
واکنش به ماده بیهوشی
عفونت در محل برش
آسیب به بافت یا اعصاب
نشت مایع نخاعی
در برخی موارد، ممکن است MISS اولیه نتواند مشکل را به طور کامل برطرف کند. در این موارد به جراحی دوم نیاز است. جراحی دوم می‌تواند یک جراحی کم تهاجمی ستون فقرات باشد یا یک جراحی باز.
MISSها به طور فزاینده‌ای در حال محبوب‌شدن هستند زیرا این روش جراحی برای بیمار بسیار آسان‌تر است. این روش همچنین ایمن‌تر و هنوز هم بسیار مؤثر در نظر گرفته می‌شوند.
بررسی‌ها در یک پژوهش نشان داد که میزان موفقیت در جراحی‌های کمتر تهاجمی ستون فقرات با میزان موفقیت جراحی‌های باز کمر برابر است. ازآنجایی‌که میزان موفقیت این دو روش جراحی مشابه است و MISSها خطرات احتمالی کمتری دارند، این نوع جراحی ممکن است بر نسخه باز ترجیح داده شود.
علاوه بر این، طبق این مطالعه، افرادی که با MISS درمان می‌شوند، پیامدهای نامطلوب کمتری را در طول جراحی و بعد از آن تجربه می‌کنند. آنها همچنین می‌توانند زودتر از افرادی که تحت عمل جراحی باز کمر قرار می‌گیرند، به سرکار بازگردند.
جراحی کمر از هر نوعی که باشد نیاز به زمان بهبودی دارد. اما افرادی که تحت جراحی MISS قرار می‌گیرند، اغلب دوره بهبودی کوتاه‌تری را تجربه می‌کنند.
محدودیت‌های پس از این عمل جراحی ممکن است شامل موارد زیر باشد:
اجتناب از دوش‌گرفتن برای یک یا دو روز پس از جراحی
اجتناب از بلندکردن اجسام سنگین به مدت 1 ماه یا بیشتر پس از جراحی
اجتناب از انجام کارهای سنگین به مدت 1 ماه یا بیشتر پس از جراحی
MISSها آسیب بافتی را در حین جراحی کاهش می‌دهند. این موضوع باعث می‌شود تا بهبودی برای افرادی که این نوع جراحی را انجام می‌دهند آسان‌تر اتفاق بیفتد. خطرات، از جمله عفونت یا آسیب عصبی، بهبود را به تأخیر می‌اندازد، بنابراین بهبودی هر فرد متفاوت خواهد بود.
برخی از افراد پس از جراحی احتیاج به جلسات فیزیوتراپی نیز دارند.
پزشک همچنین ممکن است برخی مسکن‌های خفیف را برای مصرف در روزهای پس از جراحی تجویز کند و تورم و التهاب نیز ممکن است رخ دهد.
