کمردرد و اختلال در الگوی تنفس

عضلات درگیر در روند تنفس به مهره های کمری وصل می‌شوند. شواهدی وجود دارد که نشان می‌دهد رابطه‌ای بین تنفس و کمردرد (LBP) وجود دارد.

یک مطالعه مروری، شواهدی را در استفاده از تمرینات تنفسی هنگام معالجه بیماران کمردرد مزمن و غیر اختصاصی نشان داد. در یک مطالعه مشخص شد که وجود بیماری تنفسی پیش بینی کننده کمردرد است. بررسی سیستماتیک، ارتباط معنی داری بین کمردرد و اختلالات الگوی تنفس (BPD) از جمله پاتولوژی ریوی و اختلالات الگوی تنفس غیر مشخص نشان داد. هماهنگی غیر بهینه عملکردهای تنفسی و عضلات تنفسی به عنوان توضیحی برای این رابطه ارائه شده است. یک مطالعه نشان داده است که در هنگام انجام آزمایش کنترل حرکتی، الگوهای تنفسی تغییر قابل توجهی یافته و بیشتر در بیماران مبتلا به کمردرد مزمن مشاهده شده است.

آناتومی عضلات تنفسی

قفسه سینه توسط ستون فقرات، دنده‌ها و عضلات مرتبط تشکیل می‌شود. در حالی که ستون فقرات و دنده‌ها طرفین را تشکیل می‌دهند، دیافراگم پایین قفسه سینه را تشکیل می‌دهد. ماهیچه‌هایی که دوازده جفت دنده را به هم وصل می‌کنند، عضلات بین دنده‌ای نامیده می‌شوند و ماهیچه‌هایی که از سر و گردن به سمت ‍‍پایین و دو دنده اول قرار دارند، استرنوکلوئیدوماستوئیدها و اسکالن ها هستند. ماهیچه‌های دیافراگم نیز به طور مستقیم به ستون فقرات وصل می‌شوند.

عضلات مورد استفاده در روند تنفس:

ماهیچه‌های تنفسی: بین دنده‌ای داخلی، دیافراگم، استرنوکلوئیدوماستوئیدها.

تحریک عضلات اسکالن ( نردبانی گردن) : از طریق عضلات داخلی قفسه سینه و عضلات شکمی.

اپیدمیولوژی

اختلالات الگوی تنفس چند وجهی است. اختلال تنفس عملکردی (DB) به عنوان تغییرات مزمن یا مکرر در الگوی تنفس تعریف می‌شود که نمی‌توان به یک تشخیص پزشکی خاص نسبت داد و باعث اختلالات تنفسی و غیر تنفسی می‌شود.

افراد دارای مشکلات تنفسی به دلیل مشکلاتی که دارند قادر به انجام فعالیت‌های ورزشی کمتری هستند و به همین دلیل نسبت به افراد سالم کم تحرک تر هستند؛ بنابراین ممکن است که در این بیماران احتمال ابتلا به کمردرد را زیاد کند. مطالعات متعددی به نقش ویژه یک سبک زندگی بی‌تحرک اشاره می‌کنند که شامل عوامل مکانیکی مانند ماندن در حالت‌های یکنواخت و طولانی مدت است که منجر به ضعف و اسپاسم مزمن عضلات بر اثر وجود فشار و در نتیجه کمردرد مزمن می‌شود.

فرم ویزیت آنلاین و رایگان

اگر مشکل کمر درد دارید و تا به امروز از ویزیت رایگان و آنلاین دکتر گلشنی بهره مند نشده اید با تکمیل کردن فرم زیر می توانید منتظر تماس همکاران برای زمان و نوبت دهی باشید.

ویژگی‌ها و ارائه بالینی

تنفس شکمی دیافراگمی و عرضی شکمی از ویژگی‌های اصلی در تأمین ثبات مرکز ثقل بدن است، با این وجود خاطر نشان شده است که در صورت وجود، برای کاهش هر دو مشکل، پشتیبانی در حمایت از ستون فقرات، توسط عضلات تنه ممکن است رخ دهد. توان‌بخشی تنفسی امکان کاهش تأثیرات منفی ناشی از اختلال الگوی تنفس را فراهم می‌کند. یک مطالعه دیگر نشان می‌دهد که تنفس درمانی ممکن است باعث تقویت بدن شود و بنابراین ممکن است یک مداخله مکمل مناسب بخصوص برای بیماران مبتلا به کمردرد باشد.

علائم اختلالات الگوی تنفس (BPD) عبارت‌اند از:

سرگیجه

درد قفسه سینه

ضعف بینایی

احساس ترس و هراس

حالت تهوع

رفلکس

خستگی عمومی

مشکلات غلظت خون

تغییرات عصبی، روانی، دستگاه گوارش و اسکلتی- عضلانی ممکن است رخ دهد

تنگی نفس با عملکرد غیرطبیعی ریه

تنفس عمیق

تنفس شدید ناشی از ورزش

خمیازه‌های مکرر

بیش فعالی

تشخیص‌های افتراقی

اختلالات الگوی تنفس و کمردرد ممکن است با شرایط جدی‌تر از جمله الگوهای درد در قلب، تنفسی و شکمی وجود داشته باشد که باید توسط کادر پزشکی تشخیص داده شود.

تشخیص‌های متفاوت دیگر برای تنفس غیر طبیعی شامل موارد زیر است:

آسیب به ساقه مغز

سکته مغزی

آسم

اختلالات دستگاه گوارش

اختلالات قلبی

سایر اختلالات تنفسی

ویژگی‌هایی برای تشخیص اختلالات الگوی تنفس وجود دارد:

بی قراری

نیاز شدید به هوا

تنفس سریع

بلعیدن سریع

ضعف در نفس کشیدن

حرکت سریع شانه‌ها در حین استنشاق

تنفس آشکار پارادوکسیکال

سطح کم کربن دی اکسید در زمان دم و بازدم در ارزیابی کتوگنوگرافی (زیر 35mmHg)

گزارش های خوشه‌ای از علائمی مانند خستگی، درد (به خصوص قفسه سینه، پشت و گردن)، اضطراب، روده یا مثانه تحریک پذیر به دست آمده است.

نتیجه آزمایش‌ها

در نتیجه کمردرد اقداماتی در اختلال عملکرد تنفس وجود ندارد. از VAS 10(مقیاس چشمی درد) می‌توان برای ارزیابی شدت درد استفاده کرد. مقیاس رولند موریس (24 مورد) برای ارزیابی ناتوانی و میزان کمردرد، وضعیت سلامت کلی عملکرد را اندازه گیری می‌کند.

اندازه‌گیری میزان پایداری در تحمل وزنه در شروع مطالعه و بلافاصله پس از درمان می‌تواند یک اندازه‌گیری برای کل بدن و آگاهی از بدن باشد. این امر می‌تواند با استفاده از پاتوگرافی یا با یک صفحه نیروی استاتیک سنتی که بیماران بر روی یک سکوی نیرو ایستاده‌اند انجام شود و سعی کند در هنگام ایستادن در حالت خنثی، تعادل را حفظ کند. سپس بیماران می‌توانند از توانایی خود در ادغام اجزای بینایی، دهلیزی و اختصاصی تعادل (چشمان بسته، استاتیک در مقابل سازگار با پلت فرم، استاتیک یا تصاویر متحرک در حال حرکت) ارزیابی شوند.

معاینات

اختلالات الگوی تنفس با استفاده از ارزیابی فیزیکی، یک پرسشنامه معتبر (نیجنگن) و یک کاپنومتر سنجیده می‌شود که سطح دی اکسید کربن تنفسی را اندازه‌گیری می‌کند. نشان داده شده است که کاپنوگرافی با مقایسه هم‌زمان با اندازه‌گیری دی اکسید کربن، از اعتبار خوبی برخوردار است. مطالعات قبلی در مورد تنفس درمانی شامل تحقیقات كاپنوگرافی نبوده است؛ بنابراین، صحبت در مورد صحت دستگاه در عملکرد درمانی دشوار است.

پرسشنامه Nijmegen آزمون غیر تهاجمی از حساسیت بالا (حداکثر 91٪) و ویژگی (تا 95٪) را ارائه می‌دهد این پرسشنامه تشخیصی معتبر بین‌المللی، ساده‌ترین، در دسترس ترین و تا به امروز دقیق‌ترین شاخص برای تشخیص مشکلات تنفسی حاد و مزمن بوده است.

احساس تنگی در قفسه سینه (احساس سفتی در قفسه سینه) تنگی نفس، تسریع یا عمیق نفس کشیدن، عدم توانایی در عمیق نفس کشیدن، احساس تنش، سفتی در اطراف دهان، سفتی در انگشتان یا بازوها، سردی دست یا پا، سوزن سوزن شدن انگشتان، احساس نفخ شکم، سرگیجه، تاری دید، احساس سردرگمی یا از دست دادن توانایی تماس با محیط از علائم مورد بررسی هستند.

مدیریت پزشکی

کمردرد

رایج‌ترین داروهای تجویز شده برای کمردرد، داروهای ضدالتهابی و غیر استروئیدی (NSAIDs)، شل کننده های عضلات اسکلتی و مسکن هاست. بررسی توسط انجمن درد در آمریكا و دانشكده پزشكان آمریكا نشان می‌دهد كه چندین دارو ارزیابی شده در این گزارش برای تسكین كوتاه مدت درد حاد یا مزمن كمردرد مؤثر است، اگرچه هر كدام با مجموعه ای منحصر به فرد از خطرات و فواید آن همراه هستند. شواهدی وجود دارد که نشان می‌دهد NSAID، شل کننده‌های عضلات اسکلتی (برای کمردرد حاد) و داروهای ضد افسردگی (برای کمردرد مزمن) برای تسکین کوتاه مدت مؤثر هستند. برای درد خفیف یا متوسط ​​، استفاده از استامینوفن ممکن است گزینه مناسبی باشد زیرا ممکن است مشخصات ایمنی مطلوب‌تری نسبت به NSAID ها داشته باشد که برای درد شدیدتر مورد استفاده قرار می‌گیرد. برای درد بسیار شدید و ناتوان کننده، انتخاب مواد مخدر ممکن است گزینه‌ای برای دستیابی به کاهش درد کافی و بهبود عملکرد، با وجود برخی از خطرات احتمالی باشد. برای تمام داروهای موجود در این بررسی، شواهدی درباره اثرات مفید بر نتایج عملکردی محدود است و تحقیقات بیشتری لازم است.

جراحی ممکن است در اثر اسپوندیلولیستزیس یا تنگی نخاع، برای کمردرد توصیه شود. در یک مطالعه بزرگ پیگیری با بیماران مبتلا به اسپوندیلولیستزیس و تنگی نخاع، یک گروه یک درمان جراحی و گروه دیگر یک درمان غیر جراحی دریافت کردند. نتایج این مطالعه حاکی از آن است که گروه تحت عمل جراحی، به مدت چهار سال باعث کاهش درد و بهبود قابل ملاحظه‌ای می‌شوند. در مطالعه دیگری که بر روی بیماران مبتلا به فتق دیسک متمرکز شده است، این مطالعه نتیجه گرفته است که بعد از 4 سال، بیمارانی که تحت عمل جراحی فتق دیسک کمر قرار گرفتند، نسبت به بیمارانی عمل جراحی نداشته‌اند پیشرفت کمتری داشته‌اند.

اختلالات الگوی تنفس

بیشترین داروی مورد استفاده در درمان آسم در کودکان و بزرگسالان بتا آگونیست است. این آگونیست ها قوی‌ترین برونکودیلاتلاتورهای موجود هستند. استفاده از این برونکودیلاتلاتورها به افزایش تصفیه هوا و سرکوب التهاب کمک کرده و باعث تسکین سریع علائم آسم می‌شود. آگونیست های بتا با استنشاق انجام می‌شوند، زیرا استنشاق به دلیل نسبت اثر بهتر دوز و اثر سریع‌تر در سایر مسیرها ترجیح داده می‌شود.

مدیریت درمانی

توان‌بخشی تنفس امکان کاهش تأثیرات منفی بر کمردرد ناشی از اختلالات الگوی تنفس را فراهم می‌کند. از طریق راهنمایی کلامی و درمان‌های فیزیکی در رشد مهارت به بیماران کمک می‌کنند تا حرکات تنفس را در ناحیه درد تشخیص و کاملاً تجربه کنند. نتایج یک مطالعه نشان می‌دهد که تنفس درمانی ممکن است باعث تقویت پیش بینی شده و در نتیجه یک مداخله مکمل مناسب بخصوص برای بیماران مبتلا به کمردرد باشد.

ممکن است بیمارانی که از مشکلات تنفسی رنج می‌برند توسط درمانگرها معالجه شوند. این روش درمانی، تنفس و علائم را کنترل می‌کند، تحرک و عملکرد را بهبود می‌بخشد، یا راه هوایی و میزان سرفه را کنترل می‌کند. توان‌بخشی همچنین می‌تواند برای اختلال در عملکرد اسکلتی عضلانی یا بدنی و درد و بهبود در هنگام سرفه و حرکات کششی مفید باشد.

تکنیک ها عبارت‌اند از:

تست ورزش

برنامه های ورزشی

فعالیت‌های هوازی

تکنیک‌های موقعیت یابی

تکنیک های تنفس

این اصول اساسی در بیشتر پروتکل‌های درمانی درمانگران متداول است:

آموزش در رابطه با نوع آسیب

خود گزارش دهی بیمار از وضع تنفس

ترمیم الگوی تنفس (سازگار با شخص: تنفس آرام و ریتمیک بینی- شکمی)

حجم مناسب دم و بازدم

آموزش کنترل استرس و تنش در بدن

وضعیت تنفس

تنفس صحیح حین انجام حرکات و فعالیت‌ها

آگاهی از رفتار

تنفس و گفتار

تنفس و تغذیه

نفس کشیدن و خوابیدن

تنفس از یک اپیزود حاد

تأثیر درمان فیزیکی در بیماران مبتلا به آسم در یک کار آزمایی بالینی تصادفی مورد بررسی قرار گرفته است. آسم یک اختلال تنفسی عملکردی است. مطالعات نشان داده است كه هشت هفته تمرين برای عضلات تنفسی در افراد مبتلا به کمر درد با مقاومت تمريني 60٪ منجر به بهبود چشمگيري در قدرت عضلات يك استراتژي كنترل وضعيت، افزايش قدرت انقباض عضلات و كاهش شدت کمردرد می‌شود.

مهلینگ و همکاران با مقایسه اثرات تنفس درمانی با تأثیر تمرینات توان‌بخشی دریافتند که تغییرات کمردرد و ناتوانی قابل مقایسه با مواردی است که ناشی از درمان فیزیکی طولانی مدت است. هر گروه يك جلسه ارزيابي مقدماتي 60 دقیقه‌ای و 12 جلسه درماني 45 دقیقه‌ای از 6 تا 8 هفته دريافت كردند. تنفس درمانی توسط 5 نفر از متخصصین انجام شده است. درمان توسط اعضای هیئت علمی مجرب درمان فیزیکی در گروه فیزیوتراپی و علوم توان‌بخشی انجام شد. طبق گفته‌های مک لاولین و همکاران، آموزش مجدد تنفس می‌تواند CO2 (TTO2) در دم و بازدم، درد و عملکرد را در بیشتر بیمارانی که از درد گردن یا کمر شکایت دارند، بهبود بخشد.

نشانه‌هایی از تنفس ضعیف در بیماران مبتلا به کمردرد یا گردن درد مشاهده شد:

تنفس بالا، کربن دی اکسید کم، الگوهای غیر ریتمیک نامنظم و تنفس فوقانی در قفسه سینه.

ورزش‌هایی جهت بهبود تنفس:

روش تنفس شکمی:

نحوه انجام این کار: یک دست را روی قفسه سینه و دیگری را روی شکم قرار دهید، نفس عمیق از بینی بکشید، اطمینان حاصل کنید که دیافراگم (نه قفسه سینه) با هوای کافی پر می‌شود تا کششی در ریه ها ایجاد کند. هدف: شش تا 10 تنفس عمیق و آهسته در دقیقه به مدت 10 دقیقه در هر روز برای کاهش فوری ضربان قلب و فشار خون

تنفس سه قسمتی:

 بیمار به پشت با چشمان بسته خوابیده و صورت و بدن را رها می‌کند. سپس شروع به استنشاق عمیق از طریق بینی می‌کند. در هر استنشاق، شکم خود را با هوا مانند بادکنک پر می‌کند. در هر بازدم، تمام هوا را از طریق بینی خود بیرون می‌کند. ناف را به سمت ستون فقرات خود کشیده تا شکم از هوا خالی شود.

در مورد استنشاق بعدی شکم را قبل از تنفس از هوا پر کنید. سپس وقتی شکم پر از هوا شد، کمی نفس بکشید و بگذارید هوا در قفسه دنده گسترش یابد و باعث شود که دنده ها از هم جدا شوند. با بازدم، هوا را ابتدا از قفسه سینه خارج کنید، اجازه دهید دنده ها به هم نزدیک شوند و آن‌ها را از شکم جدا کنید و ناف را به سمت ستون فقرات بکشید.

در استنشاق بعدی، شکم و دنده را مطابق آنچه در بالا گفته شد، از هوا پر کنید. سپس کمی هوای بیشتری را تنفس کنید و بگذارید قفسه سینه پر شود. در بازدم، نفس را ابتدا از بالای قفسه سینه، سپس از پایین آن رها کنید، اجازه دهید دنده ها به هم نزدیک شوند. سرانجام، اجازه دهید هوا از شکم بیرون برود، ناف را به سمت ستون فقرات بکشید.

تمرین های زیر با دستگاه KH1 انجام می‌شود. این وسیله دستی دارای مقاومت متغیری است که توسط یک دریچه کنترل شده الکترونیکی (بار مقاومت در برابر جریان متغیر) ارائه می‌شود. بارگیری با همان شدت نسبی در طول تنفس حفظ می‌شود، با کاهش بار مطلق برای جبران رابطه فشار عضلات تنفسی، استفاده از یک دم پر فشار به بیماران اجازه می‌دهد تا حتی در شدت تمرین بالا، به حداکثر تنفس نزدیک شوند. انجام تمرین برای تمرین عضلات پشتی به همراه این وسیله می‌تواند قدرت عضلات تنفسی و همچنین عضلات کمر را افزایش دهد.

تمرین 1

با دستگاه در دهان روی یک پا بایستید و با یک نیروی بالاتر از مقاومت خود بازوی خود را دراز کنید (دستگاه کابل یا باند مقاومت). اطمینان حاصل کنید که یک خط مستقیم در بدن از مچ پا و شانه ها وجود داشته باشد، یک نیروی خنثی در ستون فقرات داشته باشید و عضلات شکمی مهار شود. به جلو خم شوید، در مفصل ران بچرخید و به زور از طریق دستگاه تنفس کنید. هنگام بازگشت به وضعیت شروع، بازدم کنید. می‌توانید مراحل تنفسی را بین حرکات تعویض کنید. با استفاده از وزنه‌ی بیشتر در دستگاه کابل، می‌توانید این ورزش را دشوارتر کنید. همچنین می‌توانید مقاومت دستگاه را افزایش دهید. (2 ست با 15 تکرار)

تمرین 2

به اندازه عرض شانه پاها از هم جدا و با دستگاه موجود در دهان شروع کنید. مقاومت (سیم کابل یا باند مقاومت) را با یک دست در نزدیکی شانه خود نگه دارید. اطمینان حاصل کنید که ستون فقرات در حالت خنثی باشد و عضلات شکم خود را مهار کنید. دسته کابل را دور از خود فشار دهید، ریه به جلو. با حرکت به جلو، هنگام بازگشت به موقعیت شروع، نیرو را از طریق دستگاه استنشاق کرده و بازدم کنید. می‌توانید مراحل تنفسی را بین حرکات عوض کنید. با استفاده از وزن بیشتر در دستگاه کابل می‌توانید این ورزش را دشوارتر کنید. همچنین می‌توانید مقاومت دستگاه را افزایش دهید. (2 ست با 15 تکرار)

تمرین 3

با یک وضعیت ساده روی انگشتان پا و بازوهای خود شروع کنید. دستان خود را در کنار هم نگه دارید. دستگاه را در دهان خود نگه دارید. اطمینان حاصل کنید که ستون فقرات در حالت خنثی است و عضلات شکم خود را مهار کنید. در حین تنفس در این حالت، دستگاه را به مدت 30 ثانیه نگه دارید. با آوردن یک پا به سمت بدن خود می‌توانید این تمرین را دشوارتر کرده و پس از آن بازگردید. شما این کار را با پای دیگر در حین تمرین تکرار می‌کنید. همچنین می‌توانید مقاومت دستگاه را افزایش دهید. (3 ست انجام دهید)

تمرین4

روی پشت خود دراز بکشید و بازوهای خود را در کنار خود نگه دارید. دستگاه را در دهان خود نگه دارید. باسن خود را به سمت سقف بلند کنید در حالی که مطمئن هستید که عضلات شکم در حالت مهار است. همچنین مطمئن شوید که زانوها و ران ها را به طور موازی نگه داشته اید. در حین تنفس دستگاه، این کار را به مدت 30 ثانیه نگه دارید. شما می‌توانید با بالا بردن یک پا در طول تمرین این تمرین را دشوارتر کرده و آن را به زمین برگردانید. می‌توانید این کار را به طور متناوب با پای دیگر انجام دهید. همچنین می‌توانید مقاومت دستگاه را افزایش دهید.

روند درمانی پزشکان

درمان‌های فیزیکی و توان‌بخشی که به اختلالات الگوی تنفس و کمردرد می‌پردازد می‌تواند به بهبود علائم کمردرد کمک کند.