اسپاسم کمر می‌تواند آزار دهنده و دردناک باشد، اما قابل درمان است. برخی از روش‌های درمانی و تغییر در سبک زندگی می‌تواند به کاهش درد و تکرر اسپاسم پشت کمک کند. اسپاسم کمر می‌تواند به طور ناگهانی اتفاق بیفتد و باعث ایجاد درد شدید و حتی ناتوان کننده شود. اسپاسم کمر غالباً در اثر آسیب جسمی ایجاد می‌شود، این احتمال وجود دارد که هنگام بارداری، کم آبی بدن یا کم تحرکی فرد منجر به ضعف عضلات کمر شود. در این مقاله، ما به درمان‌های مختلف و کوتاه مدت برای اسپاسم کمر، از جمله درمان‌های خانگی، تمرینات کششی و چگونگی جلوگیری از بروز اسپاسم می‌پردازیم.
فهرست مطالب
اسپاسم های کمر هنگام کشیدگی و انقباض عضلات اتفاق می‌افتد. این احساس از خفیف و آزار دهنده تا شدید و دردناک است. مردم معمولاً اسپاسم عضلانی را در عضله خاصی در کمر احساس می‌کنند. با این حال، درد ممکن است به مناطق دیگر منتقل شود و باعث ایجاد تنش در عضلات اطراف شود. برخی از افرادی که کمردرد را تجربه می‌کنند نیز دچار دردهای مفصل ران یا پا می‌شوند.
اگر تا به امروز از ویزیت آنلاین و رایگان استفاده نکرده اید با تکمیل کردن فرم ذیل منتظر تماس همکاران جهت تعیین نوبت برای ویزیت باشید.
برخی از علائم اسپاسم کمر عبارت‌اند از:
تنش در کمر
مشکل در حرکت پس از خم شدن یا برداشتن وسیله‌ای
درد ناگهانی و شدید در کمر
درد مزمن در کمر
ضعف در کمر، یا در عضلات اطراف، مانند لگن
احساس گرفتگی در پشت که می‌آید و می‌رود
در افرادی که دچار اسپاسم کمر هستند، معمولاً هنگام انجام برخی کارها مانند نشستن یا ایستادن به مدت طولانی، درد بدتر می‌شود.
بیشتر اسپاسم های کمر به یکی از دو دسته زیر تقسیم می‌شوند:
این اسپاسم ها به طور ناگهانی، اغلب هنگام بلند کردن چیزی یا تغییر موقعیت اتفاق می‌افتد. اسپاسم حاد ممکن است درد شدیدی ایجاد کند یا حرکت را دشوار کند.
اسپاسم مزمن کمر:
اسپاسم مزمن به طور منظم‌تری اتفاق می‌افتد و به نظر نمی‌رسد با آسیب خاصی ارتباط داشته باشد. برخی از افراد پس از آسیب دیدگی کمر دچار اسپاسم مزمن کمر می‌شوند.
درد ناشی از اسپاسم حاد و ناگهانی کمر می‌تواند شدید باشد. به همین ترتیب، اسپاسم مزمن کمر می‌تواند کار یا استراحت را دشوار کند. استراتژی‌های زیر ممکن است هنگام تسکین درد به شما کمک کنند. این شامل:
ماساژ: فشار محکم روی عضله آسیب دیده ممکن است به کاهش تنش و متوقف شدن اسپاسم کمک کند. برای تسکین اسپاسم عضلانی، ناحیه آسیب دیده را به مدت 30-60 ثانیه فشار دهید، سپس اطراف را با حرکت دورانی مالش دهید. ماساژ ممکن است ناراحت کننده باشد، اما نباید دردناک باشد. اگر در ناحیه‌ای که ماساژ می‌دهید احساس نبض می‌کنید، فشار وارد نکنید.
گرما یا سرما: گرما و یخ می‌توانند درد اسپاسم عضلات را تسکین دهند. هر دو روش درمانی می‌توانند التهاب را کاهش دهند و تنش عضلانی را کاهش دهند. کیسه‌های گرم و سرد می‌توانند مفید باشند. سعی کنید یک بار یک پد گرم و سپس سرد را به مدت 20 دقیقه در محل درد قرار دهید و سپس با 20 دقیقه وقفه دوباره استفاده کنید. یک بطری آب گرم و یک کیسه یخ باید مؤثر باشد.کیسه‌های خیلی گرم یا سرد را روی پوست قرار ندهید. در عوض، قبل از فشار دادن آن‌ها به پشت، آن‌ها را در یک حوله یا پارچه بپیچید.
داروی بدون نسخه: داروهای ضدالتهاب غیر استروئیدی (NSAIDs) مانند ایبوپروفن تسکین فوری در اسپاسم کمر نخواهند داشت، اما می‌توانند در عرض 30-60 دقیقه به کند شدن اسپاسم کمک کنند.
شل کننده‌های عضله: هنگامی که افراد دچار اسپاسم شدید و قابل مشاهده و برجسته هستند، پزشک می‌تواند شل کننده‌های عضلانی را تجویز کند. افراد فقط تا 72 ساعت باید از داروهای شل کننده عضلات استفاده کنند.
آب و الکترولیت‌ها: کمبود آب بدن می‌تواند باعث اسپاسم عضلات شود، یا اسپاسم موجود را بدتر کند. نوشیدن آب را ادامه دهید یا نوشیدنی الکترولیت را در نظر بگیرید.
از غلتک طبی استفاده کنید: بسیاری از افراد از غلتک‌های فومی برای از بین بردن تنش یا گرفتگی عضلات بعد از ورزش استفاده می‌کنند. همچنین ممکن است به رفع اسپاسم عضلانی در پشت کمک کنند. همیشه قبل از استفاده از غلتک با پزشک صحبت کنید، زیرا استفاده‌ی نادرست از آن باعث آسیب دیدگی کمر می‌شود.
تمرینات کششی برای اسپاسم کمر: حرکات کششی تنش عضلانی را کاهش می‌دهد و می‌تواند اسپاسم عضلات را متوقف کند. بسیاری از افرادی که دچار اسپاسم ناگهانی هستند تمایلی به حرکت ندارند، اما به سادگی بلند شدن و راه رفتن می‌تواند کمک کند.
برخی از کشش‌های ساده برای اسپاسم کمر عبارت‌اند از:
ژست کودک. برای این ژست یوگا، در حالی که زانوها را از هم جدا کرده‌اید، روی زمین زانو بزنید. به سمت بالا کشیده شده و سپس به جلو خم شوید، سینه خود را به سمت ران پایین بیاورید. دستان خود را به جلو و جلوی سر خود بکشید، در حالی که کف دست‌ها به سمت پایین است و آرنج‌ها روی زمین قرار گرفته‌اند.
تمرین کگل یا بالا بردن لگن. به پشت بخوابید و زانوها را خم کرده و پاها را روی زمین قرار دهید. دستان خود را در کنار خود قرار دهید. به آرامی ران‌های خود را چند سانتی‌متر از زمین بلند کنید و این موقعیت را حفظ کنید. 5-10 بار تکرار کنید.
حرکت گاو-گربه. چهار دست و پا روی زمین قرار بگیرید و زانوها را زیر لگن قرار دهید و دستان خود را صاف با شانه‌ها روی زمین قرار دهید. نفس عمیق بکشید و کمر خود را قوس دهید در حالی که سر خود را به عقب می‌کشید. سپس در حالی که چانه را به سمت سینه خود فشار می‌دهید، نفس خود را بیرون دهید. 5-10 بار تکرار کنید. برخی از افراد دریافتند که استفاده از کشش‌های مختلف یا ماساژ ناحیه دردناک بر روی غلتک فوم، کشش بهتری را ایجاد می‌کند.
آكادمی پزشكان خانواده آمریكا (AAFP) به افراد توصیه می‌کند كه از داروهای تجویز شده به ویژه مواد افیونی برای كمردرد خودداری كنند، مگر اینكه سایر روش‌های درمانی با شكست مواجه شوند. یک پزشک ممکن است شل کننده‌های عضلانی را برای افراد تجویز کند تا در صورت بروز اسپاسم مزمن کمر استفاده کنند.
درمان‌های طولانی مدت زیر برای اسپاسم کمر پیشنهاد شده است:
تقویت ستون فقرات، مانند ماساژ و مراقبت بعد از عمل جراحی
توان‌بخشی، مانند ورزش درمانی و تمرینات اصلاحی
یوگا
طب سوزنی کاهش استرس مبتنی بر ذهن آگاهی
تایچی
سبک صحیح زندگی
لیزر درمانی
ممکن است لازم باشد که یک فرد چندین روش درمانی را امتحان کند یا چندین روش درمانی را با هم ترکیب کند تا بهترین نتیجه را بگیرد. اگر پزشک یک بیماری پزشکی زمینه‌ای را تشخیص دهد، ممکن است داروی آن بیماری در جهت کاهش اسپاسم کمر کمک کند.
تغییر در سبک زندگی، مانند ورزش بیشتر و پرهیز از دوره‌های طولانی مدت نشستن، ممکن است اثربخشی هر دارویی را افزایش دهد.
هنگامی که فرد در سنین جوانی دچار اسپاسم عضلانی شود، احتمال دارد در آینده نیز دچار اسپاسم عضلانی شود. سلامتی کمر را برای کاهش اسپاسم در آینده حفظ کنید. برای محافظت از کمر از روش‌های زیر استفاده کنید:
در طول روز وضعیت خوبی داشته باشید و هنگام نشستن طولانی نکات صحیح را رعایت کنید
از تشک مناسب استفاده کنید
اجسام سنگین را با خم کردن پا بلند کنید، نه خم کردن کمر
پزشک می‌تواند در تشخیص علت اسپاسم کمر کمک کند. اگر اسپاسم بدتر شد یا از بین نرفت، ظرف چند روز به پزشک مراجعه کنید. یک پزشک ممکن است یک معاینه بدنی انجام دهد، در مورد تاریخچه پزشکی و زمان شروع درد سؤال کند، در مورد درد گذشته سؤال کند و آزمایشات تصویربرداری مانند اشعه ایکس یا عکس‌برداری با تشدید مغناطیسی (MRI) برای بررسی عضلات و ستون فقرات را انجام دهد.
افراد ممکن است اشکال دیگر کمردرد را با اسپاسم کمر اشتباه بگیرند. وقتی اسپاسم کمر بیش از چند روز طول بکشد، یا وقتی برطرف می‌شود باز برمی‌گردد، ممکن است به دلیل یک بیماری مزمن پزشکی مانند موارد زیر باشد:
فتق دیسک
آرتروز یا آرتریت روماتوئید و تنگی کانال نخاع
فیبرومیالژیا
اسکولیوز
اسپوندیلولیستیز
شکستگی استخوان
کمردرد حاد، نوع شدیدی که به طور ناگهانی ظاهر می‌شود و تقریباً بدون درمان خود به خود برطرف می‌شود. درمان کمردرد مزمن دشوارتر از کمردرد حاد است و این اغلب به یک رویکرد چند وجهی نیاز دارد. برای یافتن بهترین روش‌های کنترل اسپاسم عضلانی و اسپاسم کمر چه حاد و چه مزمن با پزشک و متخصص حرکات اصلاحی مشورت کنید.
