سندروم تونل کارپال

یکی از نشانه‌های سندروم تونل کارپال ضعف است که ممکن است با پیشرفت بیماری ایجاد شود. ضعف انگشت شست و انگشتان دست را تحت تأثیر قرار می‌دهد و در نتیجه گرفتن اشیا یا مشت کردن دشوار است. انجام کارهای دستی مانند نگه داشتن کتاب، صحبت با تلفن، بستن دکمه پیراهن یا نگه داشتن ظروف ممکن است دشوار باشد.

علائم سندروم تونل کارپال

سندروم تونل کارپال چه حسی دارد؟ افرادی که به سندرم تونل کارپال مبتلا هستند غالباً شکایت دارند که دستان آن‌ها احساس ضعف و بی فایده بودن دارد. حتی اگر تورم مشخص نباشد ممکن است انگشتانشان متورم باشد. برخی از افراد گزارش می‌کنند که دستانشان در تمایز احساس گرما و سرما مشکل دارد.

دلایل ایجاد سندروم تونل کارپال به صورت موردی متفاوت است. هر چقدر شرایط یا آسیب دیدگی که باعث تورم یا التهاب در دست شود ممکن است منجر به فشرده سازی اعصاب شود. این یک وضعیت دو طرفه است، اما اغلب از طرف دست غالب شروع می‌شود. دلایل احتمالی سندروم تونل کارپال شامل شکستگی، پیچ خوردگی، کم کاری تیروئید، تومور یا کیست در تونل کارپال یا احتباس مایعات به دلیل یائسگی یا بارداری است.

استفاده مکرر از ابزار دستی ارتعاشی نیز ممکن است منجر به سندروم تونل کارپال شود.

فرم ویزیت آنلاین و رایگان

اگر تا به امروز از ویزیت آنلاین و رایگان استفاده نکرده اید با تکمیل کردن فرم ذیل منتظر تماس همکاران جهت تعیین نوبت برای ویزیت باشید.

عوامل خطر سندروم تونل کارپال

سندروم تونل کارپال در زنان سه برابر بیشتر از مردان است. در صورت ابتلا به دیابت، کم کاری تیروئید، نقرس، آرتروز روماتوئید یا دچار پیچ خوردگی یا شکستگی مچ دست، افراد بیشتر به سندرم تونل کارپال مبتلا می‌شوند. بارداری و یائسگی نیز احتمال را بیشتر می‌کند.

افراد دارای مشاغل خاص بیش از دیگران به سندروم تونل کارپال مبتلا می‌شوند. برخی معتقدند تایپ بیش از حد ممکن است خطر سندروم تونل کارپال را افزایش دهد. استفاده از ابزار دستی ارتعاشی خطر سندروم تونل کارپال را افزایش می‌دهد. افرادی که در ساخت، تکمیل، بسته‌بندی، خیاطی و تمیزکاری کار می‌کنند، بیشتر از افراد دیگر، سندروم تونل کارپال را گزارش می‌کنند.

درمان تونل کارپال را به تأخیر نیندازید. در صورت عدم درمان، علائم سندرم تونل کارپال ممکن است کمرنگ شود. با این حال، اگر آن را درمان نکنید، علائم ممکن است بدتر شوند. حتی ممکن است دردی داشته باشید که به شانه شما منتشر شود. ممکن است عضلات شست دست شما ضعیف و آتروفی شوند. اگر فشرده سازی عصب برای مدت طولانی ادامه یابد، آتروفی عضله و آسیب عصبی ممکن است دائمی باشد.

درد، بی حسی، سوزن سوزن شدن، ضعف و آتروفی عضلات می‌تواند به دلیل علائمی غیر از سندروم تونل کارپال باشد. این شامل:

آرتروز شست یا مچ دست

نوروپاتی دیابتی یا سایر مسائل عصبی

آسیب رباط، عضله یا تاندون

پزشک می‌تواند آزمایشاتی را انجام دهد تا تشخیص دهد که وضعیت شما به دلیل سندروم تونل کارپال یا بیماری دیگری است.

تشخیص تونل کارپال

هیچ آزمایش تشخیص سندرم تونل کارپال وجود ندارد. چندین آزمایش وجود دارد که پزشک می‌تواند علت اصلی علائم شما را بررسی کند. با آزمایش Tinel، پزشک روی عصب مدیان ضربه می‌زند تا ببیند آیا باعث ایجاد گزگز در انگشتان می‌شود یا خیر. با آزمایش فالن، پشت دستان خود را به مدت 60 ثانیه کنار هم می‌گیرید تا ببیند آیا این فعالیت بی حسی و گزگز ایجاد می‌کند. در آزمایش‌های الکترودیاگنوتیک پزشک شما برای تأیید یا رد تشخیص سندروم تونل کارپال نیاز به انجام یک آزمایش هدایت عصب دارد. برای آزمایش، شوک‌های الکتریکی انجام می‌شود تا نشان دهد عصب مدیان با چه سرعتی فشار را منتقل می‌کند. الکترودها روی دست و مچ قرار می‌گیرند. پزشک ممکن است آزمایش دیگری به نام الکترومیوگرافی انجام دهد که در آن یک سوزن به عضله وارد می‌شود تا آسیب عصب میانی را تشخیص داده و فعالیت الکتریکی را اندازه‌گیری کند.

استراحت و درمان سندروم تونل کارپال

اگر بیماری زمینه‌ای دارید که در ایجاد تونل کارپال مؤثر است، مانند دیابت یا آرتروز، ابتدا این موارد را درمان کنید. سپس پزشک می‌تواند برای کمک به استراحت و بی حرکتی ناحیه آسیب‌دیده از مچ‌بند تونل کارپال استفاده کند. بهترین مچ بند تونل کارپال، مهاربند نواری است که مخصوصاً در شب برای جلوگیری از خم شدن مچ دست هنگام خواب استفاده خواهید کرد. همچنین می‌توانید با مصرف داروهای ضد التهاب غیراستروئیدی مانند ناپروکسن و ایبوپروفن تسکین تونل کارپال را دریافت کنید. درمان‌های خانگی تونل کارپال همچنین استفاده از کمپرس سرد برای کاهش درد و تسکین محل است.

داروی درمان سندروم تونل کارپال

اگر علائم شدید باشد، پزشک ممکن است کورتیکواستروئیدهای خوراکی یا تزریقی را برای درمان تونل کارپال توصیه کند. استروئیدها التهاب اطراف عصب مدیان را تسکین می‌دهند که علائم را تسکین می‌دهد. پزشک ممکن است لیدوکائین را برای تسکین درد در ناحیه تزریق کند. دیورتیک ها نیز ممکن است کمک کننده باشد.

اگر به درمان‌های خانگی تونل کارپال علاقه دارید، مکمل‌های ویتامین B6 به برخی افراد کمک می‌کند احساس بهتری داشته باشند.

جراحی سندرم تونل کارپال

در صورت نیاز به جراحی، این عمل به طور سرپایی و تحت بی حسی موضعی انجام می‌شود (شما در حین جراحی بیدار هستید). رباط پوشاننده بالای تونل کارپال برای کاهش فشار بریده می‌شود. رباط بهبود یافته فضای بیشتری در تونل کارپال خواهد داشت. گاهی اوقات این روش با استفاده از دوربین کوچکی که از طریق یک برش بسیار کوچک برای هدایت فرد انجام می‌شود، از طریق آندوسکوپی انجام می‌شود. جراحی تونل کارپال یک عمل جراحی رایج است که برای کاهش علائم سندرم تونل کارپال انجام می‌شود. ممکن است به صورت سرپایی و تحت بی حسی موضعی انجام شود. برای جراحی، پزشک یک برش به طول 2 اینچ در امتداد مچ دست ایجاد می‌کند و یک رباط را در داخل مچ دست برش می‌دهد تا فشار وارد بر عصب مدیان کاهش یابد. جراحی آندوسکوپیک همچنین امکان درمان سندرم تونل کارپال از طریق برش‌های کوچک مچ دست را دارد.

بهبودی با جراحی تونل کارپال

بسیاری از افراد بلافاصله پس از جراحی متوجه بهبود علائم تونل کارپال می‌شوند. با این حال، ممکن است مقداری سفتی و تورم وجود داشته باشد. اگر چنین اتفاقی برای شما افتاد، دست خود را بالاتر از بدن خود بگیرید و مرتباً انگشتان خود را تکان دهید تا ناراحتی از بین برود. پزشک ممکن است به شما توصیه کند که در طول بهبودی از مچ‌بند استفاده کنید. درد، سفتی و ضعف معمولاً طی دو ماه برطرف می‌شود. با این حال، زمان بهبودی کامل پس از جراحی تونل کارپال ممکن است از شش ماه تا یک سال باشد.

تقویت مچ دست

یک متخصص حرکات اصلاحی می‌تواند به شما تمرینات مخصوص تونل کارپال جهت کشش و تقویت مچ دست را آموزش دهد. این تمرینات همچنین به جلوگیری از بازگشت تونل کارپال کمک می‌کند. از درمانگر یا متخصص حرکات اصلاحی بخواهید که به شما نشان دهد چگونه کارهای روزمره را به گونه‌ای انجام دهید که عصب مدیان را تحریک نکنید. به برنامه تمرینی که درمانگر برای شما ایجاد می‌کند پایبند باشید. به درمان بی حسی، ضعف و درد کمک خواهد کرد.

درمان‌های سندرم تونل کارپال

برخی شواهد نشان می‌دهد که طب سوزنی می‌تواند به افراد مبتلا به سندرم تونل کارپال در هنگام استفاده از دست، مچ و آرنج کمک کند. طب سوزنی به عملکرد بهتر اعصاب کمک می‌کند و ممکن است به تسکین علائم تونل کارپال کمک کند. قبل از افزودن طب سوزنی یا کایروپراکتیک به برنامه درمانی خود با پزشک خود صحبت کنید.

یوگا و سندرم تونل کارپال

شواهد قوی نشان می‌دهد که یوگا قدرت دست‌ها را افزایش و درد را کاهش می‌دهد. در یک مطالعه، افرادی که یک برنامه یوگا متشکل از 11 وضعیت را به مدت هشت هفته انجام می‌دادند، از افرادی که آتل تونل کارپال استفاده می‌کردند و کسانی که هیچ درمانی دریافت نکردند، بهتر بودند. برنامه یوگا به شرکت کنندگان در کشش، تقویت و تعادل مفاصل بالای بدن کمک کرد.

جلوگیری از سندروم تونل کارپال

هیچ روش مطمئنی برای جلوگیری از تونل کارپال وجود ندارد، اما این استراتژی‌ها ممکن است کمک کنند:

از ابزارهای ارگونومیک استفاده کنید.

هنگام کار یا انجام فعالیت‌ها، استراحت مکرر داشته باشید

وضعیت خواب مناسب و صحیح داشته باشید

مچ دستان خود را مرتباً باز و بسته کنید

دست و پاهای خود را در طول روز تکان دهید و به عقب خم کنید

موقعیت خود را اغلب تغییر دهید تا مدت طولانی در یک وضعیت نباشید