سندرم خستگی مزمن یک اختلال است که با خستگی شدید مشخص می‌شود که با استراحت از بین نمی‌رود و یا علت بروز آن یک بیماری زمینه‌ای قابل‌توضیح نیست.
علل به‌وجودآمدن این بیماری هنوز به طور کامل شناخته نشده است. اما برخی از محققان اعتقاد دارند که عفونت‌های ویروسی، استرس روانی و یا ترکیبی از این عوامل در بروز آن تأثیرگذار است.
از آنجایی که برای این سندرم هیچ علت مشخصی شناسایی نشده است و بسیاری از شرایط و بیماری‌ها نیز می‌توانند علائم مشابه این سندروم را ایجاد می‌کنند، تشخیص آن می‌تواند دشوار باشد.
هیچ آزمایش مشخصی برای سندرم خستگی مزمن وجود ندارد و پزشک باید در هنگام تعیین تشخیص، سایر علل خستگی شما را بررسی کند.
درگذشته تشخیص و قبول این بیماری موضوعی بحث‌برانگیز در عالم پزشکی محسوب می‌شد؛ اما امروزه به‌عنوان یک وضعیت پزشکی پذیرفته شده است.
سندروم خستگی مزمن می‌تواند هرکسی را تحت‌تأثیر قرار دهد، اگرچه در بین زنان 40 تا ۵۰ساله بیشتر شایع است. در حال حاضر هیچ درمانی برای این سندروم وجود ندارد، اما برخی از روش‌ها می‌تواند علائم آن را تسکین دهد.
فهرست مطالب
اگر تا به امروز ویزیت نشده اید لطفا فرم زیر را تکمیل نمایید تا همکاران ما با شما تماس گرفته و زمان ویزیت آنلاین رایگان را با شما هماهنگ نمایند.
علت سندروم خستگی ناشناخته است. اما محققان حدس می‌زنند که عوامل کمک‌کننده ممکن است شامل موارد زیر باشد:
ویروس‌ها
سیستم ایمنی ضعیف
فشارهای روانی
عدم تعادل هورمونی
همچنین ممکن است برخی افراد از نظر ژنتیکی مستعد ابتلا به سندروم خستگی مزمن باشند.
اگرچه سندروم خستگی مزمن گاهی اوقات ممکن است پس از یک عفونت ویروسی ایجاد شود، اما تا کنون هیچ نوع ویروس و باکتری که باعث سندروم خستگی مزمن شود، کشف نشده است. برخی از عفونت‌های ویروسی که دررابطه‌با سندروم خستگی مزمن موردمطالعه قرار گرفته‌اند عبارت‌اند از:
1.ویروس اپشتین بار (EBV)
2.ویروس هرپس انسانی
3.ویروس راس ریور (RRV)
4.ویروس سرخجه
عفونت‌های ناشی از باکتری های بیماری هایی مانند تب کیو و سینه پهلو نیز در رابطه با سندروم خستگی مزمن موردمطالعه قرار گرفته‌اند.
گاهی اوقات افراد مبتلا به سندروم خستگی مزمن سیستم ایمنی ضعیفی دارند، اما محققان هنوز تشخیص نداده‌اند که آیا این موضوع برای بروز سندروم خستگی مزمن کافی است یا خیر.
افراد مبتلا به سندروم خستگی مزمن همچنین گاهی اوقات ممکن است سطوح هورمونی غیرطبیعی داشته باشند.
سندروم خستگی مزمن بیشتر در بین افراد 40 تا 50 سال دیده می‌شود.
رابطه جنسی نیز نقش مهمی در سندروم خستگی مزمن دارد، زیرا زنان دو تا چهار برابر بیشتر از مردان احتمال ابتلا به سندروم خستگی مزمن را دارند.
عوامل دیگری که ممکن است خطر ابتلا به سندروم خستگی مزمن را افزایش دهند عبارت‌اند از:
ژنتیک
آلرژی
فشارهای روانی
فاکتورهای محیطی
علائم سندروم خستگی مزمن بسته به فرد و شدت بیماری متفاوت است.
شایع‌ترین علامت آن خستگی است که به حدی شدید است که در فعالیت‌های روزانه شما اختلال ایجاد می‌کند.
برای اینکه احساس خستگی شما، سندروم خستگی مزمن تشخیص داده شود، باید حداقل 6 ماه این احساسات شما ادامه داشته باشد که با استراحت در بستر قابل‌درمان نباشد.
همچنین اگر پس از فعالیت‌های جسمی یا ذهنی دچار خستگی شدید می‌شوید که به آن بی‌حالی پس از تمرین (PEM) گفته می‌شود. این می‌تواند بیش از 24 ساعت پس از فعالیت ادامه یابد.
سندروم خستگی مزمن همچنین می‌تواند مشکلات خواب را ایجاد کند، مانند:
احساس خستگی بعد از یک خواب شبانه
بی‌خوابی مزمن
سایر اختلالات خواب
علاوه بر این، ممکن است گاهی موارد زیر را نیز تجربه کنید:
ازدست‌دادن حافظه
کاهش غلظت خون
عدم تحمل ارتواستاتیک (بلندشدن از حالت خوابیده یا نشسته به حالت ایستاده باعث، سرگیجه یا غش می‌شود)
علائم فیزیکی سندروم خستگی مزمن ممکن است شامل موارد زیر باشد:
درد عضلانی
سردردهای مکرر
درد مفصلی بدون قرمزی یا تورم
گلودرد مکرر
غدد لنفاوی حساس و متورم در گردن و زیربغل شما
سندروم خستگی مزمن ممکن است در برخی افراد دوره‌های چرخه‌ای داشته باشد و در طی این دوره‌ها فرد احساس بدتر شدن و سپس بهترشدن داشته باشند.
حتی گاهی اوقات علائم ممکن است به طور کامل ناپدید شوند و فرد احساس بهبودی پیدا کند. بااین‌حال، هنوز ممکن است علائم بعداً عود کنند.
این چرخه بهبودی و عود می‌تواند مدیریت علائم شما را دشوار کند.
سندروم خستگی مزمن یک بیماری بسیار چالش‌برانگیز برای تشخیص است.
طبق گزارش مؤسسات پزشکی، تا سال 2015، سندروم خستگی مزمن در حدود 836000 تا 2.5 میلیون آمریکایی رخ داده است. بااین‌حال، تخمین زده می‌شود که 84 تا 91 درصد از موارد ابتلا هنوز تشخیص داده نشده‌اند.
هیچ آزمایش پزشکی برای غربالگری سندروم خستگی مزمن وجود ندارد. علائم آن مشابه بسیاری از بیماری‌های دیگر است. بسیاری از افراد مبتلا به سندروم خستگی مزمن “بیمار به نظر نمی‌رسند”، بنابراین پزشکان ممکن است تشخیص ندهند که آنها واقعاً یک وضعیت سلامتی پرخطر دارند.
به‌منظور دریافت تشخیص سندروم خستگی مزمن، پزشک سایر علل بالقوه و سابقه پزشکی شما را بررسی می‌کند.
ردکردن سایر علل بالقوه خستگی شما بخش مهمی از فرایند تشخیص است. برخی از شرایط با علائمی شبیه علائم سندروم خستگی مزمن عبارت‌اند از:
مونونوکلئوز
بیماری لایم
اسکلروز چندگانه
لوپوس
کم‌کاری تیروئید
فیبرومیالژیا
اختلال افسردگی
چاقی شدید
اختلالات خواب
عوارض جانبی برخی داروها، مانند آنتی‌هیستامین‌ها و الکل، می‌تواند علائمی مشابه سندروم خستگی مزمن را ایجاد کند.
به دلیل شباهت بین علائم سندروم خستگی مزمن و بسیاری از شرایط دیگر، مهم است که از تشخیص سرخود خودداری کنید و در مورد علائم خود با پزشک خود مشورت کنید.
در حال حاضر هیچ درمان خاصی برای سندروم خستگی مزمن وجود ندارد.
هر فردی علائم متفاوتی دارد و بنابراین ممکن است برای مدیریت اختلال و تسکین علائم خود به انواع مختلف درمان نیاز داشته باشد.
کسالت پس از تمرین زمانی اتفاق می‌افتد که حتی کوچک‌ترین فعالیت‌های فیزیکی، ذهنی یا حساسی منجر به بدتر شدن علائم سندروم خستگی مزمن شود.
بدتر شدن علائم معمولاً 12 تا 48 ساعت پس از فعالیت رخ می‌دهد و برای روزها یا حتی هفته‌ها ادامه دارد.
توجه به این نکته مهم است که درحالی‌که ورزش هوازی شدید برای اکثر بیماری‌های مزمن خوب است، افراد مبتلا به سندروم خستگی مزمن چنین روتین‌های ورزشی را تحمل نمی‌کنند.
ایجاد برخی تغییرات در شیوه زندگی ممکن است به کاهش علائم شما کمک کند.
محدودکردن یا حذف مصرف کافئین می‌تواند به خواب بهتر و کاهش بی‌خوابی شما کمک کند. شما باید نیکوتین و الکل را نیز محدود کنید یا از آن اجتناب کنید.
سعی کنید اگر به خواب شبانه شما آسیب می‌رساند، از چرت‌زدن در طول روز خودداری کنید.
یک روتین خواب ایجاد کنید. هر شب در ساعت مشخصی به رختخواب بروید و هر روز در ساعت مشخصی از خواب بیدار شوید.
به طور معمول، هیچ دارویی نمی‌تواند تمام علائم شما را درمان کند. همچنین، علائم شما ممکن است در طول زمان تغییر کند، بنابراین داروهای شما نیز ممکن است تغییر کند.
در بسیاری از موارد، سندروم خستگی مزمن می‌تواند محرک یا نشانه افسردگی باشد. ممکن است به درمان ضدافسردگی با دوز کم یا ارجاع به یک ارائه‌دهنده سلامت روان نیاز داشته باشید.
اگر تغییرات سبک زندگی خواب آرامی را برای شما به ارمغان نمی‌آورد، پزشک ممکن است یک درمان دارویی برای کمک به خواب شما پیشنهاد کند. داروهای کاهش‌دهنده درد همچنین می‌توانند به شما در مقابله با درد مفاصل ناشی از سندروم خستگی مزمن کمک کنند.
اگر به درمان دارویی نیاز باشد، باید بر اساس نیازهای شما تجویز شود. دررابطه‌با این مورد با پزشک خود از نزدیک مشورت کنید. هیچ درمان یکسانی برای سندروم خستگی مزمن وجود ندارد.
طب سوزنی، تای چی، یوگا و ماساژ ممکن است به تسکین درد مرتبط با سندروم خستگی مزمن کمک کند. همیشه قبل از شروع هرگونه درمان جایگزین یا مکمل با پزشک خود صحبت کنید.
.
