گرفتگی و اسپاسم کمر به معنی انقباض مداوم عضلانی است که می‌تواند بر حرکات روزانه بدن نیز تأثیر بگذارد. این دردها را می‌توان با دارو، تغییر سبک زندگی و درمان‌های خانگی بهبود بخشید.
حدود 13 درصد از بزرگسالان در ایالات متحده دارای کمردرد مزمن هستند و به همین دلیل این عارضه به علت اصلی ناتوانی در ایالات متحده تبدیل شده است. گاهی کمردرد مزمن ناشی از اسپاسم یا گرفتگی عضلات پایین کمر می‌باشد. این گرفتگی‌ها در اثر انقباضات غیرارادی یا کشش‌های بیش از حد عضلات کمر به وجود می‌آید.
گرفتگی پایین کمر از اسپاسم‌های گاه به گاه با درد خفیف شروع می‌شود و تا اسپاسم‌های مزمن همراه با درد شدید که حرکت را دشوار می‌کند متغیر است.
گرفتگی پایین کمر معمولاً بدون جراحی قابل درمان است. البته اگر این درد و گرفتگی مربوط به مشکلات عصبی در ستون فقرات باشد، ممکن است برخی مداخلات لازم باشد.
فهرست مطالب
گرفتگی پایین کمر می‌تواند ناشی از آسیب به عضلات، تاندون‌ها و رباط‌های کمر یا در نتیجه شرایط پزشکی جدی‌تری باشد. مثلاً بلند کردن اجسام سنگین یکی از علل شایع گرفتگی عضلات کمر است.
علاوه بر بلند کردن اجسام سنگین، هر فعالیتی که فشار بیش از حد بر عضلات و رباط‌های کمر وارد کند، می‌تواند باعث آسیب شود. مثلاً ورزش‌هایی مانند فوتبال و گلف می‌توانند منجر به گرفتگی پایین کمر شوند؛ زیرا در این فعالیت‌ها کمر به طور ناگهانی و مکرر می‌چرخد.
عضلات شکم نقش حمایتگری برای ستون فقرات و علی‌الخصوص قسمت پایین کمر دارند و اگر این عضلات ضعیف شوند، ممکن است عضلات کمر آسیب‌پذیرتر شوند؛ زیرا عضلات ضعیف یا سفت شده راحت‌تر از عضلات قوی و نرم آسیب می‌بینند.
در صورت ابتلا به آرتریت یا پارگی دیسک در ستون فقرات نیز گرفتگی پایین کمر ممکن است رخ دهد. آرتریت در قسمت پایین کمر می‌تواند به نخاع فشار وارد کند و این موضوع می‌تواند باعث درد در کمر و پاها شود. پارگی یا برآمدگی دیسک در مهره‌ها نیز ممکن است به عصب فشار وارد کند و منجر به کمردرد شود.
تنش ناشی از گرفتگی عضلانی، شایع‌ترین دلیل کمردرد است، به ویژه در افراد مبتلا به فیبرومیالژیا. شدت درد گرفتگی کمر به عوامل زیادی مانند مدت زمانی که فرد دچار درد شده و سلامت کلی او بستگی دارد.
افراد ممکن است گرفتگی پایین کمر را این‌گونه توصیف کنند:
ممکن است پزشک برای بررسی علائم آرتریت یا شکستگی استخوان، عکس‌برداری با اشعه ایکس را برای شما تجویز کند. پزشک همچنین ممکن استMRI یا سی تی اسکن را نیز برای مشاهده بهتر عضلات و سایر بافت‌های نرم تجویز کند. این اسکن‌ها همچنین می‌توانند به شناسایی مشکلات احتمالی دیسک‌ها یا خون رسانی به ناحیه آسیب دیده کمک کنند.
شما می‌توانید با توضیح دقیق علائم خود به پزشک کمک کنید تا به تشخیص دقیق‌تری برسد.
موارد زیر را حتماً با پزشک خود در میان بگذارید :
اگر این درد و گرفتگی پایین کمر بعد از آسیب ورزشی یا بعد از انجام برخی فعالیت‌های بدنی دیگر مانند اسباب کشی بروز پیدا کرده است، حتماً به پزشک خود اطلاع دهید؛ زیرا گفتن این نکته ممکن است به تعیین اینکه آیا این آسیب عضلانی باعث گرفتگی شده است یا خیر کمک کند.
اگر گرفتگی پایین کمر شما پس از آسیب یا فعالیتی که باعث فشار بر عضلات شما شده، شروع شده است، سعی کنید از ماساژ یخ و گرما به طور متناوب روی نواحی درد استفاده کنید. یخ به کاهش التهاب و گرما ممکن است به بهبود جریان خون کمک کند.
داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی (NSAIDs) و شل کننده‌های عضلانی ممکن است به تسکین علائم در حین بهبودی عضلات کمک کنند. تحقیقات انجام شده در مطالعه ای در سال 2016 نشان داد که استفاده از شل کننده‌های عضلانی برای تسکین درد قابل توجه ناشی از گرفتگی‌های عضلانی بسیار اثربخش است. .
تزریق داروهای ضد التهابی (کورتیزون) نیز ممکن است در این زمینه کمک کننده باشد. اما توجه داشته باشید که استفاده از هر دارویی عوارض جانبی خودش را دارد و قبل از استفاده از این داروها با پزشک خود در مورد خطرات و فواید این تزریق‌ها مشورت کنید.
تکنیک‌های کایروپراکتیک نیز ممکن است به بهبود علائم شما کمک کند. فیزیوتراپی نیز اغلب برای کمک به تقویت عضلات کمر و شکم توصیه می‌شود. اما قبل از استفاده از این روش‌ها ابتدا به پزشک مراجعه کنید تا بیماری شما به درستی تشخیص داده شود.
به هنگام گرفتگی ناگهانی پایین کمر، به آرامی خود را به نزدیک‌ترین صندلی یا مبل راحتی برسانید و در ادامه می‌توانید موارد زیر را امتحان کنید:
محل گرفتگی را به آرامی با دست یا ماساژور برقی ماساژ دهید. انجام این مورد می‌تواند به طور موقت گرفتگی را کاهش دهد.
همانطور که ناحیه مورد نظر را ماساژ می‌دهید، مراقب تنفس خود باشید. برای کاهش درد ناشی از استرس، دم و بازدم آهسته را انجام دهید. تنفس شکمی ممکن است به آرامش شما کمک کند.
ماساژ یخ و گرمای متناوب را در فواصل 15 تا 20 دقیقه اعمال کنید. بسته‌های یخ را در یک حوله بپیچید تا از سوختگی ناشی از یخ جلوگیری کنید و پس از ماساژ یخ به پوست خود استراحت دهید.
در صورت امکان سعی کنید برخی حرکات کششی ساده کمر را انجام دهید، مانند حرکت گهواره یا چرخش ستون فقرات به صورت نشسته. به یاد داشته باشید که این حرکات را فقط تا جایی انجام دهید که راحت هستید و از اعمال فشار اضافی بر ستون فقرات خود بپرهیزید.
انجام حرکات کششی به طور منظم، به افراد مبتلا به کمردرد مزمن کمک می‌کند، اما برای گرفتگی حاد کمر، ممکن است باعث تورم اضافی در ناحیه آسیب دیده شود. پس تا زمانی که دچار کمر درد شدید و حاد هستید از انجام بیش از حد این حرکات خودداری کنید. بهترین اقدام برای گرفتگی عضلانی موقت این است که استراحت کافی داشته باشید و درصورت بدتر شدن سریعاً به پزشک مراجعه کنید.
کمر یکی از اجزای حیاتی حرکتی بدن محسوب می‌شود؛ بنابراین هرچه بهتر از آن مراقبت کنید، خطر ابتلا به گرفتگی کمر را نیز کاهش داده اید. در ادامه چند فاکتور برای جلوگیری از بروز دوباره گرفتگی پایین کمر را با هم مرور می‌کنیم:
حفظ وزن ایده آل می‌تواند به کاهش فشار روی ستون فقرات و مفاصل شما کمک کند.
صاف ایستادن و پوشیدن کفش‌های پاشنه کوتاه به ایجاد ثبات و کاهش تنش در عضلات کمر کمک می‌کند.
انجام فعالیت‌های بدنی منظم، مانند تمرینات تقویتی برای عضلات کمر و شکم نیز به شما کمک می‌کند تا به راحتی حرکات را انجام دهید و احساس خوبی داشته باشید.
گذراندن زمان زیادی در رختخواب یا روی صندلی منجر به بدتر شدن مشکلات کمر می‌شود.
اگر در حال حاضر فعالیت بدنی ندارید، قبل از شروع یک برنامه ورزشی با پزشک خود مشورت کنید. پزشک می‌تواند تمرینات خاصی را به شما توصیه کند که انجام آنها باعث بهبود وضعیت کمرتان شود.
