پشت تابدار یا Swayback چیست ؟ کمر شما بیشتر از سایر قسمت‌های بدن شما مستعد درد و ناراحتی مزمن است. در واقع، کمردرد حدود 80 درصد از افراد را در مقطعی از زندگی تحت‌تأثیر قرار می‌دهد.
اختلال اسکلتی – عضلانی پشت تابدار یا Swayback نوع خاصی از وضعیت بد است که اغلب منجر به کمردرد می‌شود. در این افراد، لگن به سمت جلو به‌اصطلاح شیفت پیدا کرده است و یا انحنای اغراق‌آمیز در ستون فقرات وجود دارد. در این وضعیت باسن به سمت جلو متمایل شده و بالاتنه به سمت عقب خم می‌شود.
پشت تابدار یا Swayback یک الگوی رایج از اختلال عملکرد بدن است که دارای علائم زیر است:
باسن و لگن در مقایسه با خطی که از وسط سر عبور می‌کند، به سمت جلو متمایل شده است.
جابه‌جایی لگن به سمت جلو باعث ایجاد انحنای بیش از حد به سمت داخل در کمر یا ستون فقرات کمری شده که این موضوع می‌تواند منجر به لوردوز کمری شود.
همچنین این وضعیت می‌تواند باعث ایجاد یک انحنای بیش از حد به سمت بیرون، در قسمت بالای کمر شما شود. به این حالت به وجود آمده اصطلاحاً کیفوز می‌گویند.
ناهماهنگی ستون فقرات و لگن شما به دلیل این وضعیت حرکتی می‌تواند شما را در معرض افزایش خطر آسیب‌دیدگی کمر و لگن قرار دهد. همچنین می‌تواند به آسیب‌های اسکلتی عضلانی در سایر قسمت‌های بدن مانند گردن و شانه که مجبور به‌قرار گرفتن در موقعیتی غیرطبیعی هستند، نیز بینجامد.
وضعیت نامناسب بدنی همچنین می‌تواند به اندام‌های داخلی شما فشار وارد کند. این موضوع ممکن است منجر به مشکلاتی مانند یبوست، سوزش معده، بی‌اختیاری شود.
فهرست مطالب
اگر تا به امروز ویزیت نشده اید لطفا فرم زیر را تکمیل نمایید تا همکاران ما با شما تماس گرفته و زمان ویزیت آنلاین رایگان را با شما هماهنگ نمایند.
لوردوز کمری به‌وجودآمدن یک انحنای اغراق‌آمیز در ستون فقرات شما است. وجود مقداری لوردوز در ستون فقرات کمری شما طبیعی است، اما به انحنای بیش از حد آن اغلب توردوزی گفته می‌شود. در پاسچر پشت تابدار، لگن به سمت جلو نچرخیده است؛ بلکه به سمت جلو جابه‌جا شده. در واقع پشت تابدار می‌تواند در صورت تشدیدشدن منجر به چرخش یا تیلت قدامی لگن شود و لوردوزیس کمری را به وجود بیاورد.
پاسچر یا وضعیت بدنی swayback اغلب به دلیل سفتی و کوتاهی عضلات همسترینگ و باسن، ضعف عضلات شکم و کشیدگی رباط‌های کمر و لگن ایجاد می‌شود.
نشستن طولانی‌مدت ممکن است باعث کوتاه‌شدن برخی عضلات مانند همستنریگ شود و اگر این عضلات به‌درستی کشیده نشوند به‌مرورزمان می‌توانند سفت و ضعیف شوند.
ساعت‌ها نشستن با وضعیت نامناسب نیز ممکن است فعالیت عضلات تثبیت‌کننده تنه شما مانند عضلات گلوتئوس یا باسن و عضلات شکم را خاموش کند. وقتی این عضلات فعال نشوند، به‌مرور عارضه‌های اسکلتی مانند پشت تابدار و یا گودی افزایش‌یافته کمر بروز می‌کنند و این موضوع باعث می‌شود تا کمر حمایت خود را ازدست‌داده و مشکلات کمری و درد های مزمن بروز می کنند.
سایر عواملی که می‌توانند در وضعیت حرکتی پشت تابدار نقش داشته باشند عبارت‌اند از:
شرایط لگن مانند دیسپلازی رشدی که در آن توپ و حفره مفصل ران به طور کامل تشکیل نمی‌شود، می‌تواند منجر به محدودیت‌هایی شود که به مشکلات وضعیت بدن بینجامد.
دیسیت یک اختلال نسبتاً غیرمعمول است که باعث التهاب دیسک‌های بین مهره‌ای می‌شود. این بیماری می‌تواند ناشی از اختلالات خودایمنی و همچنین عفونت‌های ویروسی و باکتریایی باشد
شرایطی مانند کیفوز شوئرمن می‌تواند باعث رشد غیرطبیعی مهره‌ها شود که این موضوع به نوبه خود می‌تواند منجر به محدودیت‌های حرکتی شود.
در این حالت، یکی از مهره‌های ستون فقرات، روی مهره زیری به جلو می‌لغزد. این عارضه می‌تواند در هر سنی رخ دهد و علامت بارز آن درد مداوم در ناحیه کمر است.
صدمات تروماتیک، مانند تصادفات ورزشی یا وسایل نقلیه موتوری، می‌تواند باعث آسیب دائمی به ستون فقرات شما شود و دامنه حرکت شما را محدود کند.
افراد مبتلا به بیماری‌های عصبی – عضلانی مانند فلج مغزی یا دیستروفی عضلانی گاهی اوقات حالت swayback دارند.
چاقی: یک مطالعه در سال 2016 نشان داد که بزرگسالان جوان مبتلا به چاقی، ثبات وضعیتی و پاسچر ضعیفی دارند. این افراد به دلیل داشتن چربی شکمی، بیشتر در معرض خطر ابتلا به لوردوز کمری قرار دارند.
اگر این وضعیت بدنی یا پاسچر، به دلیل شرایط و بیماری‌هایی که گفته شد به وجود نیامده باشد، وضعیت swayback را می‌توان با کشیدن عضلات کوتاه شده؛ مانند عضلات لگن و همسترینگ، و تقویت عضلات ضعیف مانند عضلات شکم، درمان کرد.
قبل از شروع یک برنامه درمانی، بهتر است یک ارزیابی مناسب توسط یک فیزیوتراپیست یا سایر متخصصان آموزش‌دیده دریافت کنید. فیزیوتراپ می‌تواند وضعیت شما را ارزیابی کند و به شما بگوید که کدام عضلات به کشش و تقویت نیاز دارند.
بااین‌حال، در وهله اول باید تشخیص داده شود که چه چیزی باعث وضعیت نامناسب شما شده است. اگر نمی‌دانید چه چیزی منجر به این وضعیت حرکتی در شما شده، نمی‌توانید ریشه مشکل را هدف قرار دهید. در نتیجه، به‌محض اینکه انجام حرکات کششی و تمرینات خود را متوقف کنید، وضعیت بدنی یا پاسچر شما ممکن است دوباره به حالت قبل برگردد.
اگر چاقی دارید، کاهش وزن (به‌ویژه در اطراف شکم) ممکن است به شما در بهبود انحنای اغراق‌آمیز کمرتان کمک کند. اگر هر روز زمان زیادی را صرف نشستن پشت میز می‌کنید، بهتر است از استراحت‌های مکرر یا استفاده از میز ایستاده برای بخشی از روز به‌جای نشستن استفاده کنید.
سه تمرین زیر از جمله تمرین‌هایی هستند که می‌توانند به تقویت عضلات ضعیفی که اغلب منجر به‌وجودآمدن این وضعیت می‌شوند کمک کنند:
برای انجام این تمرین:
رو به شکم روی یک سطح راحت مانند تشک یوگا دراز بکشید. درحالی‌که بدن در یک خط مستقیم از سر تا مچ پا قرار دارد، خود را روی انگشتان پا و کف دست به بالا فشار دهید، اگر این حرکت برای شما سنگین است می‌توانید با حرکت آسان‌تری شروع کنید: به‌جای اینکه بازوهای خود را تا آخر صاف کنید، فقط روی ساعد، خود را بلند کنید. در حین نگه‌داشتن این وضعیت، شکم و باسن خود را منقبض نگه دارید.
این وضعیت را حداقل برای 30 ثانیه نگه دارید. می‌توانید با قوی‌تر شدن، زمان را افزایش دهید
برای انجام این تمرین:
به پشت دراز بکشید و درحالی‌که زانوهای خود را 90 درجه خم کرده و بازوهای خود را صاف روی زمین در کنار خود قرار داده‌اید، حرکت را آغاز کنید. پاهای خود را کمی به سمت بیرون بچرخانید. سپس با پاهای خود به زمین فشار وارد کنید و با منقبض کردن عضلات، باسن خود را بالا بیاورید، تا زمانی که یک خط مستقیم از زانو تا شانه‌های شما ایجاد شود. چند ثانیه مکث کنید، سپس به موقعیت شروع بازگردید. برای شروع این حرکت را یک تا دو ست با 15 تکرار انجام دهید.
برای انجام این تمرین:
درحالی‌که یک نوار مقاومتی را محکم بین دستان خود گرفته‌اید بایستید. دستان خود را در مقابل خود بالا بیاورید تا به‌اندازه عرض شانه‌ها و موازی با زمین باشند.
درحالی‌که شانه‌هایتان را به هم فشار می‌دهید، باند را از هم جدا کنید، تا زمانی که بازوهایتان در کنار بدنتان قرار گیرند. لحظه‌ای مکث کنید، سپس به موقعیت شروع بازگردید
برای شروع این حرکت را یک تا دو ست با 15 تکرار انجام دهید.
.
