مکمل‌های غضروف ساز برای آرتروز

مکمل های غضروف ساز برای آرتروز یا استئوآرتریت

آرتریت یک اصطلاح کلی است که التهاب مفاصل را توصیف می‌کند. استئوآرتریت یا در اصطلاح کلی آرتروز که به آن بیماری دژنراتیو مفصل نیز گفته می‌شود، شایع‌ترین نوع آرتریت است. این بیماری با تجزیه غضروف مفاصل همراه است و معمولاً در لگن، زانو و ستون فقرات رخ می‌دهد. همچنین اغلب مفاصل انگشتان، و مفصل پایه شست پا را درگیر می‌کند.

روش‌های درمانی رایج، مانع از پیشرفت آرتروز نیستند؛ بلکه سرعت و روند آن را کند می‌کنند. بااین‌حال، دو مکمل غذایی گلوکزامین و کندرویتین سولفات برای بررسی اینکه آیا می‌توانند درد ناشی از آرتروز را تسکین دهند و یا باعث کاهش روند تجزیه غضروف مفصلی شوند یا خیر، بارها موردمطالعه قرار گرفته‌اند.

غضروف چیست؟

غضروف ماده‌ای سفت و لاستیکی است که انتهای استخوان‌ها را در مفاصل طبیعی می‌پوشاند عملکرد اصلی آن کاهش اصطکاک در مفاصل است و به‌عنوان یک ضربه‌گیر عمل می‌کند. کیفیت جذب شوک غضروف طبیعی، بستگی به توانایی آن در تغییر شکل هنگام فشرده‌شدن است.

غضروف می‌تواند تغییر شکل دهد؛ زیرا بیش از 70 درصد آن از آب تشکیل است. به‌عنوان‌مثال، هنگامی که به‌زانو نیرو وارد می‌شود، مانند ایستادن یا راه‌رفتن، مقداری آب از غضروف وارد مفصل می‌شود و غضروف را می‌پوشاند.

هنگامی که دیگر نیرویی وجود ندارد، مانند زمانی که می‌نشینید، آب دوباره جذب می‌شود و غضروف شکل طبیعی خود را به دست می‌آورد. ازآنجایی‌که غضروف حاوی اعصاب نیست، وقتی این تغییرات در شکل آن رخ می‌دهد، دردی احساس نمی‌کنید.

استئوآرتریت یا آرتروز باعث سفت‌شدن غضروف مفصل شده و خاصیت ارتجاعی آن را کم می‌کند و همین موضوع مفصل را مستعد آسیب می‌کند. باگذشت زمان، غضروف ممکن است در برخی نواحی فرسوده شود و توانایی آن را برای عمل به‌عنوان ضربه‌گیر را به‌شدت کاهش دهد. با ازبین‌رفتن غضروف، تاندون‌ها و رباط‌ها کشیده می‌شوند و باعث درد می‌شوند. اگر وضعیت بدتر شود، استخوان‌ها می‌توانند به یکدیگر ساییده شوند.

غضروف از چهار ماده تشکیل شده است: کلاژن، پروتئوگلیکان، آب و کندروسیت

کلاژن:

پروتئین کلاژن علاوه بر اینکه جزء اصلی غضروف است، در پوست و تاندون‌ها نیز یافت می‌شود. کلاژن استحکام غضروف را تأمین می‌کند و چارچوبی را ایجاد می‌کند که سایر اجزای غضروف را در خود جای می‌دهد.

پروتئوگلیکان:

این ماده ترکیبی از پروتئین و قند است. پروتئوگلیکان‌ها در اطراف و از طریق کلاژن بافته می‌شوند و به غضروف اجازه می‌دهند در هنگام فشرده‌شدن شکل خود را تغییر دهند. پروتئوگلیکان‌ها آب را در غضروف به دام می‌اندازند که با حرکت دوباره توزیع می‌شود.

آب:

غضروف سالم حاوی بیش از 70 درصد آب است. آب علاوه بر این که به‌عنوان ضربه‌گیر در غضروف عمل می‌کند، باعث روان‌سازی و تغذیه غضروف نیز می‌شود.

کندروسیت:

این سلول‌ها کلاژن و پروتئوگلیکان‌های جدیدی را در غضروف تولید می‌کنند. کندروسیت‌ها همچنین آنزیم‌هایی را آزاد می‌کنند که به تجزیه و دفع کلاژن و پروتئوگلیکان‌های پیر کمک می‌کنند.

درمان‌های آرتروز

اهداف درمان آرتروز کاهش درد و سفتی مفاصل، بهبود تحرک و ثبات مفصل و افزایش توانایی انجام فعالیت‌های روزانه است. آرتروز معمولاً با داروها، ورزش، اعمال گرما و سرما به مفصل دردناک، استفاده از وسایل حمایتی مانند عصا و یا کنترل وزن درمان می‌شود. زمانی که سایر گزینه‌های درمانی مؤثر نباشند، جراحی ممکن است به تسکین درد استئوآرتریت کمک کند.

درمان استئوآرتریت، به عوامل مختلفی از جمله سن، سطح فعالیت، شغل، سلامت کلی، سابقه پزشکی و شدت بیماری بستگی دارد.

بااین‌حال، درمان‌های سنتی برای استئوآرتریت، پیشرفت بیماری را تغییر نمی‌دهد. ازآنجایی‌که تجزیه غضروف بخش مهمی از آرتروز است، محققان تلاش خود را بر یافتن عواملی برای جلوگیری از این شکست متمرکز کرده‌اند.

گلوکزامین و کندرویتین سولفات دو مکمل غذایی هستند که در حال حاضر برای میزان اثربخشی آنها در درمان استئوآرتریت موردمطالعه قرار گرفته‌اند.

گلوکزامین سولفات و کندرویتین سولفات چیست؟

گلوکزامین سولفات و کندرویتین سولفات اجزای غضروف طبیعی هستند. این مکمل‌های غذایی بدون نسخه در داروخانه‌ها و فروشگاه‌های مواد غذایی بهداشتی در دسترس هستند. آنها بلوک‌های ساختمانی برای پروتئوگلیکان‌ها هستند و به نظر می‌رسد غضروف‌ها را برای ساخت کلاژن و پروتئوگلیکان‌های جدید تحریک می‌کنند. این مکمل‌ها به‌خوبی قابل‌تحمل و بی‌خطر هستند.

ازآنجایی‌که این مکمل‌ها تولید اجزای غضروف جدید را تحریک می‌کنند، تصور می‌شود که می‌توانند به بدن در ترمیم غضروف آسیب‌دیده در اثر آرتروز کمک کنند. بااین‌حال، بسیاری از تحقیقات در مورد سولفات گلوکزامین و کندرویتین سولفات در آزمایشگاه (در لوله‌های آزمایش خارج از بدن) و در حیوانات انجام شده است.

تا به امروز، هیچ مدرک قانع‌کننده‌ای در انسان وجود نداشته است که گلوکزامین و کندرویتین سولفات‌ها می‌توانند به بازسازی غضروف یا جلوگیری از آسیب به غضروف کمک کنند.

گلوکزامین و کندرویتین سولفات: کمک به درد آرتروز

اگرچه ثابت نشده است که گلوکزآمین و کندرویتین سولفات‌ها غضروف را بازسازی می‌کنند، اما برخی مطالعات شواهدی را ارائه کرده‌اند که این ترکیبات معمولاً در عرض چند هفته تا چند ماه پس از شروع درمان، می‌توانند درد آرتروز را کاهش دهند. بسیاری از بیماران مبتلا به آرتروز از گلوکزامین و کندرویتین سولفات استفاده می‌کنند. اما ایمنی و اثربخشی طولانی‌مدت گلوکزامین سولفات و کندرویتین سولفات برای استئوآرتریت باید توسط مطالعات بزرگ‌تر تأیید شود.

مکمل‌ها با نام‌های مختلف، باقدرت‌ها و سطوح خلوص متفاوت به بازار عرضه می‌شوند. متأسفانه در حال حاضر هیچ نظارت دولتی برای اطمینان از خلوص این محصولات وجود ندارد.

قبل از شروع هرگونه درمان جدید آرتروز، مهم است که با پزشک خود مشورت کنید. پزشک شما می‌تواند داروهای دیگری را که مصرف می‌کنید بررسی کند و به شما کمک کند تصمیم بگیرید که آیا این مکمل‌ها برای شما مناسب هستند یا خیر. علاوه بر این، همیشه دستورالعمل‌های روی برچسب دارو را دنبال کنید و مکمل‌ها را بیش از حد توصیه شده مصرف نکنید.