ارتوپدی بر درمان سیستم اسکلتی عضلانی تمرکز دارد. این سیستم شامل ماهیچه‌ها، استخوان‌ها، مفاصل، رباط‌ها و تاندون‌ها می‌شود. فردی که در ارتوپدی تخصص دارد به عنوان ارتوپد شناخته می‌شود. ارتوپدها از روش‌های جراحی و غیر جراحی برای درمان مسائل اسکلتی- عضلانی مانند آسیب‌های ورزشی، درد مفاصل و مشکلات کمر استفاده می‌کنند
در این مقاله مروری بر ارتوپدی ارائه شده است. شرایط متفاوتی را که ارتوپدها درمان می‌کنند را تشریح می‌کند و توضیح می‌دهد که فرد در طول یک قرار ملاقات ارتوپدی چه انتظاراتی می‌تواند داشته باشد.
این مقاله همچنین مدارک لازم برای ارتوپد شدن را پوشش می‌دهد.
فهرست مطالب
ارتوپدی که به عنوان جراحی ارتوپدی نیز شناخته می‌شود، شاخه‌ای از پزشکی است که بر مراقبت از سیستم اسکلتی و بخش‌های به هم پیوسته آن تمرکز دارد. این قسمت‌ها شامل موارد زیر است:
استخوان‌ها
ماهیچه‌ها
مفاصل
تاندون‌ها
رباط‌ها
اعصاب
به طور کلی دو نوع ارتوپد وجود دارد: جراحی و غیر جراحی. اولی جراحان ارتوپد نامیده می‌شوند، در حالی که ارتوپدهای غیر جراحی شامل فیزیوتراپیست ها و متخصصان طب فیزیکی و توانبخشی هستند.
یک متخصص ارتوپد اغلب به عنوان بخشی از یک تیم بزرگتر درمان ارتوپدی کار می‌کند. این تیم ممکن است شامل موارد زیر باشد:
دستیاران پزشک
پزشکان و پرستاران
متخصصین کار و فیزیوتراپی
مربیان ورزشی
متخصصان ارتوپد طیف گسترده‌ای از بیماری‌های اسکلتی عضلانی را درمان می‌کنند. این شرایط ممکن است از بدو تولد وجود داشته باشد، یا ممکن است ناشی از آسیب یا ساییدگی ناشی از افزایش سن باشد.
در زیر برخی از شایع‌ترین شرایطی که ارتوپد ممکن است درمان کند آورده شده است:
درد مفاصل ناشی از آرتروز
شکستگی استخوان
آسیب‌های بافت نرم، آسیب‌هایی هستند که عضلات، تاندون‌ها و رباط‌ها را تحت تأثیر قرار می‌دهند
کمردرد
گردن درد
درد شانه و مشکلاتی مانند بورسیت
سندرم تونل کارپال
استفاده بیش از حد و آسیب‌های ورزشی، از جمله رگ به رگ شدن، تاندونیت، پارگی مینیسک و پارگی رباط صلیبی قدامی (ACL)
بیماری‌های مادرزادی مانند پای پرانتزی و اسکولیوز
سرطان استخوان
ممکن است شخصی بخواهد سؤالات زیر را بپرسد:
چه درمان‌های غیر جراحی در دسترس هستند؟
آیا من کاندیدای خوبی برای این روش هستم؟
جراح از چه روش‌های جراحی استفاده خواهد کرد؟
خطرات یا عوارض احتمالی این روش چیست؟
مزایای روش چیست؟
مزایا چقدر دوام خواهند داشت؟
میزان موفقیت این روش چقدر است؟
برای به دست آوردن بهترین نتایج چه کاری باید انجام دهم؟
جراح چگونه و در کجا این عمل را انجام خواهد داد؟
در صورت بروز عوارض، جراح چگونه آن‌ها را برطرف می‌کند؟
چگونه جراح ارتوپد را انتخاب می‌کنید؟
یک تصمیم حیاتی که یک فرد باید قبل از جراحی ارتوپدی بگیرد، انتخاب یک جراح دارای مجوز و معتبر از یک انجمن حرفه‌ای صالح است.
بررسی این نکته مهم است که جراح:
فارغ التحصیل یک دانشکده پزشکی معتبر است
دوره رزیدنتی را در رشته ارتوپدی به پایان رسانده است
دارای گواهینامه هیئت جراحی ارتوپدی آمریکا (ABOS) یا هیئت جراحی ارتوپدی استخوانی آمریکا (AOBOS)
تجربه و آموزش حرفه‌ای کافی برای انجام این روش را دارد
فقط در مراکز پزشکی معتبر کار می‌کند
به الزامات آموزش پزشکی، استانداردهای ایمنی بیمار و قوانین اخلاقی سختگیرانه پایبند است.
در طول یک قرار ملاقات چه چیزی را باید انتظار داشت
در اولین قرار ملاقات، متخصص ارتوپد برای تشخیص وضعیت فرد کار می‌کند. این می‌تواند شامل انجام معاینه فیزیکی و گرفتن اشعه ایکس باشد. در برخی موارد، پزشک ممکن است آزمایش‌هایی را در مطب انجام دهد یا آزمایش‌های اضافی را برای تأیید تشخیص تجویز کند.
روند تشخیص همچنین شامل ارتوپد می‌شود:
سؤال در مورد علائم فرد
بررسی پرونده پزشکی فرد برای جمع آوری اطلاعات بیشتر در مورد سابقه پزشکی و سلامت کلی آن‌ها
انجام معاینه فیزیکی
بررسی هرگونه اشعه ایکس که فرد قبل از قرار ملاقات انجام داده است
ارتوپد همچنین ممکن است آزمایش‌های تشخیصی اضافی را تجویز کند. این‌ها ممکن است شامل موارد زیر باشد:
یک اسکن MRI
یک سی تی اسکن
اسکن استخوان
یک سونوگرافی
مطالعات هدایت عصبی
آزمایش خون
یک متخصص ارتوپد ممکن است یک روش در مطب را برای کمک به تشخیص و درمان برخی بیماری‌های اسکلتی عضلانی انجام دهد.
اشعه ایکس متداول‌ترین و در دسترس ترین روش تصویربرداری تشخیصی است.
یک متخصص ارتوپد اغلب در مطب اشعه ایکس را انجام می‌دهد و به آن‌ها اجازه می‌دهد شرایط خاصی را در طول قرار ملاقات با فرد تشخیص دهند. آن‌ها همچنین ممکن است تزریقاتی مانند تزریق کورتیکواستروئید برای تسکین التهاب و انجام اسکن اولتراسوند انجام دهند.
برخی از آسیب‌های حاد مانند شکستگی‌ها و در رفتگی‌ها به ارتوپد نیاز دارند که استخوان یا مفصل را دستکاری کرده و با استفاده از آتل، گچ گیری یا بریس بی حرکت کند.
علاوه بر درمان‌های داخل مطب، ارتوپد یک فرد ممکن است یک یا چند مورد از موارد زیر را برای درمان بیماری‌های اسکلتی- عضلانی مزمن توصیه کند:
داروهای ضد التهابی بدون نسخه
توانبخشی و فیزیوتراپی
برنامه‌های ورزشی خانگی
تزریقات
طب سوزنی
وسایل کمک حرکتی
جراحی، زمانی که سایر درمان‌ها با شکست مواجه شوند
یک ارتوپد ممکن است در شاخه خاصی از پزشکی ارتوپدی تخصص داشته باشد. به این شاخه‌ها فوق تخصص می‌گویند.
برخی از فوق تخصص‌های ارتوپدی عبارت‌اند از:
دست و اندام فوقانی
پا و مچ پا
انکولوژی ارتوپدی، از جمله مراقبت از تومور و سرطان
ارتوپدی کودکان
پزشکی ورزشی
جراحی ستون فقرات
جراحی تروما
جراحی تعویض مفصل
بخش‌های زیر به بررسی برخی از روش‌های جراحی می‌پردازد که ممکن است یک ارتوپد به عنوان بخشی از کار خود انجام دهد.
تعویض کامل مفصل (TJR)
جراحی TJR یکی از رایج‌ترین جراحی‌های انتخابی در ایالات متحده است.
در طی یک TJR یا آرتروپلاستی، پزشک سطوح فرسوده مفصل آسیب دیده را بر می‌دارد و از یک پروتز به عنوان جایگزین برای تکرار عملکرد یک مفصل سالم معمولی استفاده می‌کند.
بسیاری از افراد پس از تعویض کامل مفصل می‌توانند فعالیت‌های روزانه را با سرعت بیشتری انجام دهند.
جراحی آرتروسکوپی یک روش کم تهاجمی است که از آرتروسکوپ برای تشخیص مشکلات مفصلی استفاده می‌کند.
آرتروسکوپ یک دوربین بلند و نازک است – به اندازه یک سوراخ دکمه – که جراح ارتوپد آن را در مفصل فرد، معمولاً زانو یا شانه قرار می‌دهد. دوربین به یک مانیتور ویدئویی متصل می‌شود که به آن‌ها اجازه می‌دهد داخل مفصل را ببینند. سپس جراح می‌تواند از چندین ابزار کوچک و نازک برای رفع مشکلات مختلف با ایجاد برش‌های اضافی جزئی استفاده کند.
جراحی آرتروسکوپی زانو رایج‌ترین نوع جراحی ارتوپدی است که در ایالات متحده انجام می‌شود. یک متخصص ارتوپد ممکن است جراحی آرتروسکوپی را برای ترمیم آسیب‌های مشترک مفصلی مانند پارگی منیسک، پارگی ACL و پارگی روتاتور کاف انجام دهد.
بهبودی کامل پس از آرتروسکوپی ممکن است یک هفته تا چند ماه طول بکشد.
یک جراح ارتوپد ممکن است جراحی ترمیم شکستگی را برای بازگرداندن آناتومی طبیعی استخوان شکستگی شدیدتر توصیه کند. برای تثبیت استخوان می‌توانند از انواع مختلف ایمپلنت استفاده کنند. از جمله میله‌ها، صفحات، پیچ‌ها و سیم‌ها هستند.
پس از جراحی ترمیم شکستگی، معمولاً فرد قدرت عضلانی و دامنه حرکتی ناحیه آسیب دیده را از دست می‌دهد. با این حال، پزشک تمرینات خاصی را برای بازگرداندن قدرت عضلانی طبیعی، حرکت مفاصل و انعطاف پذیری توصیه می‌کند.
جراحان ارتوپد ممکن است پیوند استخوان با منبع مطمئن را برای تقویت بازسازی استخوان انجام دهند، زمانی که بدن فرد نتواند به اندازه کافی استخوان جدید تولید کند.
در جراحی پیوند استخوان، جراح ارتوپد از استخوان بدن فرد یا اهدا کننده برای ترمیم و تقویت استخوان‌های بیمار یا آسیب دیده استفاده می‌کند. آن‌ها همچنین ممکن است از یک جایگزین استخوان مصنوعی و عوامل بیولوژیکی در زمانی که پیوندهای طبیعی استخوان در دسترس نیستند استفاده کنند.
در طی یک عمل جراحی فیوژن ستون فقرات، پزشک دو یا چند مهره را برای اصلاح مشکلات ستون فقرات ترکیب می‌کند. این روش به مهره‌ها اجازه می‌دهد تا به یک توده استخوانی منفرد تبدیل شوند.
یک جراح ارتوپد ستون فقرات ممکن است برای برخی از مشکلات کمر و گردن، از جمله اسکولیوز و آسیب به مهره‌ها یا دیسک‌های بین مهره‌ای، فیوژن ستون فقرات را انجام دهد.
برای تبدیل شدن به یک جراح ارتوپد، فرد باید:
فارغ التحصیل از یک دانشکده پزشکی معتبر با مدرک دکترای پزشکی یا دکترای استئوپاتی
دریافت مجوز پزشکی و گواهی هیئت مدیره
آموزش مداوم پزشکی و امتحانات را برای به روز ماندن و حفظ گواهینامه‌ها تکمیل کنید
پس از تکمیل برنامه رزیدنتی 5 ساله، بسیاری از جراحان ارتوپد انتخاب می‌کنند که 1 تا 2 سال دوره آموزشی اضافی را در یکی از حوزه‌های فوق تخصصی بگذرانند.
ارتوپدی یک تخصص پزشکی است که بر درمان آسیب‌ها و بیماری‌های سیستم اسکلتی عضلانی تمرکز دارد. برخی از شرایط در بدو تولد وجود دارند، در حالی که برخی دیگر ممکن است به دلیل آسیب یا ساییدگی ناشی از افزایش سن رخ دهند.
ارتوپدها اغلب به عنوان بخشی از یک تیم ارتوپدی گسترده‌تر کار می‌کنند که ممکن است شامل دستیاران پزشک، پرستاران، مربیان ورزشی و درمانگران حرفه‌ای یا فیزیکی باشد. آن‌ها با هم به تشخیص، درمان و توانبخشی افراد مبتلا به شرایط اسکلتی عضلانی یا آسیب کمک می‌کنند.
همه ارتوپدها برای دریافت مجوز پزشکی خود باید آموزش‌های گسترده‌ای را طی کنند. آن‌ها باید برای حفظ آن به آموزش و آموزش مداوم ادامه دهند.
