فهرست مطالب
کج‌شدن شست پا که به آن هالوکس والگوس نیز می گویند میتواند دلایل بالقوه ای داشته باشد. این علرضه گاهی ممکن است بیش از یک علت نیز داشته باشد.
برخی از علل کج‌شدن انگشتان پا، ممکن به‌صورت ارثی در فرد وجود داشته باشد. اگر یکی از والدین یا هر دوی آنها به عارضه شست کج دچار باشند، احتمال ابتلای فرزندانشان به آن نسبت به افراد عادی بیشتر است.
کفش‌های نامناسب، میتواند انگشتان پا را به حالتی غیرعادی و کج درآورد.
کفش‌هایی که در قسمت پنجه بیش از حد تنگ و یا خیلی کوتاه هستند، می‌توانند عضلات و تاندون‌هایی را که قرار است انگشتان پا را صاف و هم‌تراز نگه دارند، تحت‌فشار قرار دهند. این موضوع میتواند منجر به عارضه‌های اسکلتی مختلفی مانند شست کج و یا انگشت چکشی شود. کفش‌های پاشنه‌بلند به دلیل اینکه به انگشتان پا فشار می‌آورند نیز می‌توانند باعث بروز این شرایط شوند.
اگر شکستگی انگشت شست پا به‌درستی جوش نخورد، ممکن است منجر به شست کج شود. ضربه شدید به انگشت پا، یا هر نوع ضربه به پا نیز ممکن است باعث این عارضه شود.
چاقی ممکن است در ایجاد یا تشدید شست کج نقش داشته باشد. افراد مبتلا به چاقی شدید ممکن است فشار اضافی بر استخوان‌ها، عضلات، رباط‌ها و تاندون‌های پای خود وارد کنند. در مطالعه‌ای که روی 2444 مرد و زن انجام شده ، نشان داده شده است که چاقی شدید، احتمال بروز شست کج را افزایش می‌دهد.
شرایط پزشکی که باعث آسیب عصبی در پا می‌شوند (نوروپاتی‌ها) ممکن است گاهی منجر به بروز عارضه شست کج در افراد نیز شوند. این شرایط شامل دیابت و اعتیاد به الکل است.
علاوه بر ایجاد نوروپاتی خفیف، شرایط خودایمنی، مانند آرتریت روماتوئید و لوپوس نیز میتواند باعث بروز عارضه‌هایی در مفاصل انگشتان پا و شست کج شود.
وقتی کج‌شدن انگشتان پا درمان نشود، ممکن است عوارضی ایجاد کند که راه‌رفتن یا تحرک را برای شما دشوار یا ناراحت کند. این عوارض عبارت‌اند از:
نحوه درمان شست کج بستگی به این دارد که این وضعیت چقدر شدید و طولانی‌مدت بوده است. اگر انگشتان پاهای شما هنوز انعطاف‌پذیر هستند، تغییر شیوه زندگی ممکن است برای اصلاح این وضعیت کافی باشد. اگر سفتی قبلاً رخ‌داده باشد، ممکن است به راه‌حل‌های تهاجمی‌تری نیاز باشد.
اگر انگشتان پاهای شما انعطاف‌پذیر هستند و می‌توانند به شکل طبیعی خود بازگردند، تعویض کفش برای رفع مشکل کافی است. به‌جای استفاده از کفش‌های پاشنه‌بلند، از کفش‌های طبی و راحت‌تری استفاده کنید و از کفش‌های پاشنه‌دار برای موقعیت‌های خاص و به مدت کوتاه استفاده نمایید.
سعی کنید کفش‌های شما فضای کافی در قسمت پنجه پا را داشته باشند و فضای کافی برای صاف‌کردن انگشتان پا و باز شدن آنها را فراهم کنند. قراردادن بالشتک یا کفی پا در داخل کفش نیز ممکن است به کاهش ناراحتی کمک کند و از شست پا برای ازسرگیری هم‌ترازی مناسب خود حمایت کند.
تمرینات پا که برای کشش عضلات و تاندون‌های انگشتان پا طراحی شده‌اند ممکن است کمک‌کننده باشند. سعی کنید اشیای کوچک را با انگشتان پا بردارید یا از انگشتان پا برای مچاله کردن پارچه‌های نرم؛ مانند حوله استفاده کنید. کار با فیزیوتراپیست و یا یک متخصص حرکات اصلاحی نیز ممکن است مفید باشد.
شواهد نشان می‌دهد که استفاده از ابزار فاصله‌گذاری انگشتان پا میتواند برای کاهش کج‌شدن شست پا مفید باشد. ابزارهای فاصله‌گذاری بین انگشتان پا احتیاجی به نسخه پزشک ندارند و همه‌جا در دسترس هستند. آنها را می‌توان با کفش یا به‌تنهایی در هنگام خواب پوشید.
اگر انگشت شست شما هنوز منعطف است، پزشک ممکن است آتل را برای شما تجویز کند تا انگشت شست خود را به‌وسیله آن در حالت صاف نگه دارید.
اگر انگشت شست پای شما سفت و به‌صورت دائم کج شده است، ممکن است درمان‌های جراحی توصیه شود، به‌ویژه اگر درد و مشکلات حرکتی را نیز تجربه می‌کنید.
جراحی ممکن است شامل بریدن یا برداشتن بخش کوچکی از مفصل انگشت شست پا و چرخاندن انگشت شست پا به حالت مستقیم باشد. پزشک شما همچنین ممکن است بخش‌هایی از استخوان را که آسیب‌دیده یا کج شده است بردارد.
تکنیک‌های مورداستفاده برای اصلاح انگشت کج معمولاً به‌صورت سرپایی انجام می‌شود. ممکن است پای شما تا دو هفته پس از جراحی در حین بهبودی در یک آتل قرار گیرد. همچنین ممکن است برای چند هفته بعد از آن نیاز به پوشیدن کفش‌های مخصوص پیاده‌روی داشته باشید.
شست کج ممکن است در بدو تولد ظاهر شود یا ممکن است بعداً و در طی زندگی بروز کند.
کج بودن انگشتان پا را اغلب می‌توان با راهکارهای اصلاح سبک زندگی برطرف نمود، مانند استفاده از کفش مناسب و پرهیز از کفش‌های پاشنه‌بلند. درمان‌های خانگی، مانند استفاده از آتل یا اسپیسر (فاصله گذار) انگشت پا نیز ممکن است کمک‌کننده باشد.
اگر شست کج شده ثابت و سفت شده باشد، یا اگر به درمان‌های خانگی پاسخ نمی‌دهد، درمان جراحی ممکن است توصیه شود.
