فهرست مطالب
درد یک علامت رایج است که در سطوح مختلف (خفیف، متوسط و شدید) رخ می دهد. با توجه به شواهد تاثیر مثبت تمرینات روی کنترل درد و درمان استئوآرتیت همچنین بهبود عملکرد جسمانی (مانند تقویت عضلات و شرایط هوازی) در کوتاه مدت اثبات شده است. تمرینات باید تحت نظارت یک متخصص مراقبت های سلامت مانند یک فیزیوتراپیست انجام شود. در صورت آموزش کامل، تمرینات می تواند در منزل انجام شود. اما تحقیقات نشان داده است که تمرین های گروهی همراه با ورزش های خانگی موثر است. پیاده روی هوازی، تقویت عضله چهارسررانی، تمرین مقاومتی و تای چی چند نمونه از تمریناتی است که می تواند برای بیماران مبتلا به استئوآرتریت زانو مفید باشد. هنگام درمان، جنبه های دیگر مانند خود مدیریتی و آموزش نیز اهمیت زیادی دارند. اشکال مختلف مداخلات درمانی که ممکن است برای بیماران مبتلا به استئوآرتریت زانو مفید باشد:
مداخله درمانی غیر تهاجمی و غیر مداخله ای است که در دستورالعمل های بین المللی توصیه می شود. اگرچه شواهد متناقضی وجودارد، آب درمانی می تواند در مواردی که درد شدیدی در انجام دادن تمرینات در خشکی وجود دارد مفید باشد. بسیاری از تمرینات در آب به عنوان آمادگی خوب برای انجام تمرینات در خشکی در نظر می‌گیرند.
اگر تا به امروز از ویزیت آنلاین و رایگان استفاده نکرده اید با تکمیل کردن فرم ذیل منتظر تماس همکاران جهت تعیین نوبت برای ویزیت باشید.
استئوآرتریت زانو بیشتر روی مفاصلی که وزن بدن را تحمل می‌کنند تاثیر می‌گذارد و باعث می‌شود از بین موارد دیگر درد و ضعف عضلانی ایجاد شود. عضلات اطراف مفاصل مبتلا میتواند از طریق تمرینات شناور در آب تقویت شوند. شواهد نشان داده است شناور بودن در آب میتواند وزنی که مفاصل، استخوان ها و عضلات تحمل می‌کنند را کاهش دهد. همچنین دامنه حرکتی میتواند با استفاده از آزادی حرکت که توسط آب از طریق شناور بودن حاصل می‌شود، حفظ و افزایش یابد. به طور کلی مشکلات عملکردی بیماران مبتلا به استئوآرتریت، راه رفتن و بالا رفتن از پله را با این افراد انجام داد و برای آموزش مجدد می‌توان این تمرینات در استخر انجام داد . آب به بیماران اعتماد به نفس و حس موفقیت بیشتری نسبت به خشکی می‌دهد.
علیرغم اختلاف نظرها، مطالعات دیگر نشان می دهد که تمرینات در آب دارای برخی از اثرات مفید کوتاه مدت هستند. بنابراین، نتایج نشان می دهد که هیدروتراپی برای بیماران مبتلا به استئوآرتریت زانو قابل اجرا و کارامد است. تاثیرات کوتاه مدت- بلند مدت هیدروتراپی هنوز مورد بررسی قرار نگرفته است . بنابراین آب درمانی به عنوان بخشی از برنامه تمرینات درمانی بیماران به خصوص بیماران ناتوان نیاز به آموزش، توصیه می شود.
این روش به طور موثر در تشخیص و حذف فاکتورهایی مانند درد و بی‌حرکتی ثابت شده است. اگرچه تنها زمانی موثر می‌باشد که با یک ورزش فعال ترکیب شود. این حرکت میتواند تمرینات بیشتر و پیشرفته تری را فراهم آورد. یک مطالعه نشان داد این تکنیک های دستی باعث تسکین درد و کاهش سفتی شود.
تا اخیرا ماساژ روی استئوآرتریت هیچ تاثیری نداشته است. یک مطالعه نشان داد این مداخله درمانی که از هر دو نوع ماساژ سوئدی (نوازشی، مالشی، لرزشی و…) و ماساژ استاندارد استفاده می‌کند یک تکنیک بسیار امن برای کاهش درد و افزایش عملکرد می‌باشد.
بر خلاف گرما درمانی که تاثیر خاصی ندارد، تاثیر ماساژ کیسه آب یخ برای بهبود دامنه حرکتی و عملکرد فیزیکی نشان داده شده است. اگرچه تسکین درد از طریف کیسه یخ هنوز به طور کامل ثابت نشده است، بنابراین تحقیقات بیشتری نیاز است.
تحریک الکتریکی عصب از راه پوست یک نمونه از الکتروتراپی می باشد، که تاثیرات زیادی بر تسکین درد و بهبود عملکرد جسمانی دارد [32 ،4]. تحریک الکتریکی عصب از راه پوست TENS یک تحریک الکتریکی می باشد که از طریق کاربرد مستقیم آن روی پوست و اطراف زانو استفاده می شود [4]. با وجود اثرات مثبت، تحریک الکتریکی در بهبود تقویت عضلات چهارسررانی موثر نیست.
مطالعات قدیمی نشان دادند که این درمان در درمان استئوآرتریت زانو مفید نیست. با این حال، مطالعات جدید نشان داده است که اولتراسوند درد را کاهش می دهد و شرایط هوازی را بهبود می بخشد.
بریس های زانو به عنوان یک روش درمانی می‌باشد. این روش برای بیماران استئوآرتریت که سطح داخلی و خارجی قسمت مفصل تیبیوفمورال آن ها درگیر است کاربرد دارد. هدف از این بریس‌ها حذف فشار تماسی روی آن نواحی می‌باشد [4].
بریس رست: این نوع بریس به علت تضعیف عضله چهارسررانی توصیه نمی‌شود.
نی اسلیو: گرم و با مقداری فشار نگه داشتن عضو
بریس اصلاحی: برای افراد دچار استئوآرتریت متوسط یا شدید می باشد. این بریس ها فشار روی مفاصل را کم می‌کند و باعث تقویت عضله چهارسر رانی می شود.
ثابت شده است که به مقدار کمی در کاهش درد و ناتوانی بیماران مبتلا به استئوآرتریت زانو موثر است [25]. این اثرات مفید کوتاه مدت است.
جراحی فقط زمانی توصیه می شود که درمان های دیگر برای درمان استئوآرتیت موثر نباشند. انواع مختلف جراحی استئوآرتریت زانو وجود دارد [4]:
جراحی آرتروسکوپی: غضروف آسیب دیده برداشته می شود. فقط اثرات کوتاه مدت دارد.
جراحی جایگزینی زانو: ثابت شده است که درد را کاهش می دهدو تحرک مفصل را افزایش می دهد. این نوع جراحی دارای اثرات مفید دراز مدت است.
تمرینات پس از عمل بسیار توصیه می شود. تمرینات برای بهبود عملکرد مفصل جدید و تقویت عضلات موثر هستند ]23[.
شواهد پنل اتاوا نشان می دهد که استفاده از تمرینات درمانی برای درمان استئوآرتیت یا تمرینات همراه با درمان دستی، برای بیماران مبتلا به استئوآرتریت زانو مفید است (کلیبورن و همکاران) ]34[. یافتن مزایای کوتاه مدت با تحرک مفصل ران برای کاهش درد زانو با آزمون های عملکردی مانند اسکات امکان پذیر است (مقاله دیگر توسط کوریر و همکاران) [35]. CPR برای بیماران با درد زانو برای نشان دادن آن دسته بیماران دارای استئوآرتریت زانو و بیمارانی با مزایای کوتاه مدت تحرک پذیری مفصل ران ساخته شده است. کوریر گزارش می دهد: 5 پیشنهاد بالینی برای این مطالعه شامل: 1- پارستزی مفصل و کشاله ران. 2- درد کشاله ران. 3- کمتر بودن فلکشن غیر فعال زانو از 122 درجه. 4- IR غیر فعال مفصل ران کمتر از 17 درجه . 5- درد همراه با انحرافات مفصل ران [36]. اگر بیمار دارای 2 متغیر باشد، احتمال ابتلا ب مثبت 12.9 است. (دایل و همکاران) تحرک پذیری زانو به صورت ایستا در WOMAC و 6 دقیقه پیاده روی برای هر دو چهار هفته، هشت هفته و یک سال پیگیری بهبود یافته است.
