درد لگن چیست؟ لگن ناحیه‌ای از بدن زیر شکم است. اندام‌ها و ساختارهای مختلفی در لگن وجود دارد، از جمله عروق خونی، اعصاب، ساختارهای تولید مثل، ساختارهای مثانه و ادراری و روده و رکتوم. دلایل مختلفی برای درد در لگن وجود دارد. در این مقاله به بررسی علل احتمالی درد لگن در مردان و زنان می‌پردازیم. همچنین گزینه‌های درمانی و زمان مراجعه به پزشک را بررسی می‌کنیم.
فهرست مطالب
یبوست، اندومتریوز، فیبروم ها و بیماری‌های مقاربتی می‌توانند باعث درد لگن شوند. دلایل زیادی برای درد لگن وجود دارد، از جمله:
1. یبوست
یبوست می‌تواند باعث درد لگن شود، به خصوص اگر قسمت تحتانی روده بزرگ را تحت تأثیر قرار دهد. این نوع درد با دفع مدفوع از بین می‌رود.
2. سایر مشکلات روده‌ای
انواع دیگر بیماری‌های روده‌ای می‌توانند باعث درد در ناحیه تحتانی شکم یا لگن شوند. این شامل:
سندرم روده تحریک‌پذیر
کولیت زخمی
دیورتیکولیت
3. اندومتریوز
آندومتریوز زمانی است که بافتی شبیه به پوشش داخلی رحم در خارج از رحم رشد می‌کند. این بافت می‌تواند در طول چرخه قاعدگی فرد خونریزی کند و همچنین به سایر اندام‌ها بچسبد و باعث درد و علائم دیگر شود.
محل درد بستگی به محل کاشت بافت دارد. در حالی که برخی از افراد علائم را فقط در طول قاعدگی تجربه می‌کنند، برخی دیگر در زمان‌های دیگر در طول چرخه خود درد دارند.
اگر تا به امروز از ویزیت آنلاین و رایگان استفاده نکرده اید با تکمیل کردن فرم ذیل منتظر تماس همکاران جهت تعیین نوبت برای ویزیت باشید.
4. فیبروم
فیبروم ها توده‌های خوش خیم (غیر سرطانی) در رحم هستند. آن‌ها می‌توانند باعث درد در سراسر لگن و کمر شوند. فیبروم ها همچنین می‌توانند باعث فشار مقعد یا مثانه و احساس نیاز بیشتر به دستشویی رفتن شوند.
5. بیماری التهابی لگن (PID)
PID یک عفونت است که در ساختارهای تولید مثل زنان رخ می‌دهد. معمولاً به دلیل یک عفونت مقاربتی (STI) است. PID باعث درد لگن یا کمردرد، تغییرات دوره قاعدگی و ترشحات غیرمعمول واژن می‌شود.
6. درد تخمک گذاری
درد تخمک گذاری یا “mittelschmerz”، ناراحتی خفیف تا متوسط در قسمت میانی چرخه قاعدگی است. درد تخمک گذاری می‌تواند چند دقیقه یا تا چند روز طول بکشد. درد ممکن است مانند یک گرفتگی یا تیز و ناگهانی باشد. این نشان دهنده هیچ مشکل اساسی نیست.
7. بافت اسکار یا چسبندگی
عفونت‌های قبلی یا روش‌های جراحی می‌تواند باعث تشکیل بافت اسکار یا چسبندگی در لگن شود. این نوع بافت اسکار می‌تواند باعث درد مزمن لگن شود.
8. آدنومیوز
آدنومیوز زمانی است که بافت آندومتر در عمق عضله رحم رشد می‌کند. زنان مبتلا به این عارضه معمولاً پریودهای بسیار سنگین همراه با درد لگنی شدید دارند.
9. عفونت‌های مقاربتی (STIs)
اکثر بیماری‌های مقاربتی هیچ علامتی ایجاد نمی‌کنند، اما تعداد کمی می‌توانند باعث گرفتگی یا درد لگن شوند. این‌ها عبارت‌اند از کلامیدیا و سوزاک. بدون درمان، برخی از بیماری‌های مقاربتی می‌تواند منجر به PID شود که همچنین می‌تواند باعث درد لگن شود.
10. دردهای قاعدگی
دردهای قاعدگی در قسمت تحتانی لگن رخ می‌دهد و معمولاً درست قبل از پریود شدن فرد شروع می‌شود و ممکن است برای چند روز ادامه یابد.
گرفتگی‌های دردناک مخصوصاً می‌تواند نشانه یک بیماری زمینه‌ای مانند آندومتریوز یا آدنومیوز باشد، بنابراین ممکن است فرد بخواهد در مورد آزمایش با پزشک صحبت کند.
11. حاملگی خارج از رحم
حاملگی خارج از رحم یک رویداد تهدید کننده زندگی است که نیاز به مراقبت‌های پزشکی فوری دارد. حاملگی خارج از رحم زمانی است که یک تخمک بارور شده در لگن یا شکم خارج از رحم لانه گزینی می‌کند.
در بیشتر موارد، حاملگی خارج از رحم در لوله‌های فالوپ رخ می‌دهد، اما می‌تواند در هر جایی از شکم یا لگن اتفاق بیفتد. درد و گرفتگی هنگام رشد رخ می‌دهد و بر اندام‌ها یا اعصاب مجاور فشار می‌آورد.
12. از دست دادن بارداری
از دست دادن بارداری همچنین می‌تواند باعث گرفتگی یا درد لگن شود. اگرچه برخی از گرفتگی‌ها در اوایل بارداری با رشد جنین طبیعی است، افراد باید درد شدید یا طولانی مدت را به پزشک گزارش دهند.
13. آپاندیسیت
آپاندیس در قسمت پایین شکم قرار دارد و اگر ملتهب شود و به روده بزرگ فشار بیاورد می‌تواند باعث درد لگن یا کمردرد شود.
14. فتق
فتق دهانه‌ای است که اندام‌های داخلی می‌توانند از آن عبور کنند. اگر فتق در عضله‌ای در قسمت تحتانی لگن رخ دهد، می‌تواند منجر به درد لگن شود. علائم دیگر ممکن است شامل برآمدگی قابل مشاهده در محل درد باشد.
15. اسپاسم عضلانی در کف لگن
لگن از چندین ماهیچه تشکیل شده است که از مثانه، ساختارهای تولید مثلی و روده حمایت می‌کنند؛ درد لگن چیست؟ مانند سایر ماهیچه ها، عضلات کف لگن نیز می‌توانند دچار اسپاسم شوند و باعث درد و ناراحتی شوند.
16. مشکلات پروستات
پروستات مرد در پایین لگن قرار دارد. التهاب یا عفونت پروستات می‌تواند باعث درد لگن شود. توده روی پروستات، چه خوش خیم و چه سرطانی، ممکن است باعث درد یا ناراحتی لگن شود.
17. عفونت دستگاه ادراری (UTI)
علائم معمول UTI درد و سوزش در هنگام ادرار و اصرارهای مکرر برای ادرار کردن است. برخی از افراد نیز با درد یا گرفتگی لگن، به خصوص برای عفونت‌های شدید یا طولانی مدت، مراجعه می‌کنند.
18. سیستیت بینابینی
سیستیت بینابینی یک مشکل مزمن مثانه است که باعث درد در ناحیه تحتانی لگن می‌شود، به خصوص در زمان تأخیر در دفع ادرار. افراد مبتلا به سیستیت بینابینی معمولاً نیازهای مکرر و فوری برای رفتن به دستشویی برای ادرار کردن دارند.
19. سنگ کلیه
سنگ‌های تشکیل شده در کلیه معمولاً از طریق مثانه شروع به خارج شدن از بدن می‌کنند که می‌تواند باعث درد در قسمت تحتانی لگن شود. این درد می‌تواند شدید باشد.
20. توده تخمدان
توده روی تخمدان می‌تواند باعث درد لگن شود، به خصوص اگر روی اعصاب محلی یا اندام‌های مجاور فشار وارد کند. توده‌های احتمالی شامل کیست تخمدان، تومور خوش خیم تخمدان یا سرطان تخمدان است.
اگر درد لگن شدید است با پزشک مشورت کنید. زمانی که فرد بداند علت آن چیست، می‌توان درد و ناراحتی را مدیریت کرد. اگر فرد از علت آن مطمئن نیست یا درد شدید است یا بهبود نمی‌یابد، بهتر است به پزشک مراجعه کند. در بسیاری از موارد، درمان‌های خانگی ساده می‌تواند به تسکین بخشی از درد کمک کند. درمان‌های خانگی برای تسکین عبارت‌اند از:
مصرف مسکن‌های بدون نسخه مانند ایبوپروفن
قرار دادن پد حرارتی روی لگن
انجام ورزش یا حرکات کششی سبک و ملایم
استراحت با پاهای بالا که باعث افزایش جریان خون به لگن می‌شود
در حالی که درد لگن یک مشکل گسترده است، افراد باید آن را به پزشک گزارش دهند، به خصوص اگر به درمان‌های خانگی پاسخ نمی‌دهد یا به طور منظم رخ می‌دهد. در صورت شدید بودن درد یا تهوع یا استفراغ، تب یا از دست دادن هوشیاری، فرد باید فوراً به دنبال کمک پزشکی باشد. بهتر است در صورت هرگونه سؤال یا نگرانی در مورد درد جدید یا مزمن لگنی با پزشک تماس بگیرید.
گنجاندن تمرینات خاص (معروف به تمرین عضلات کف لگن) در روتین کلی تناسب اندام می‌تواند به تقویت عضلات کف لگن کمک کند و همچنین شدت علائم افتادگی اندام لگن را کاهش دهد.
در اینجا یک راهنمای آسان برای درک کف لگن وجود دارد، چه کاری انجام می‌دهد، چگونه این عضلات را پیدا کنید و نکاتی در مورد زمان مراجعه به یک متخصص. به علاوه، پنج تمرین برای کمک به تقویت کف لگن ارائه می‌کند که می‌توانید فوراً آن‌ها را شروع کنید!
کف لگن از ماهیچه ها و بافته‌ای همبند تشکیل شده است. این بافته‌ای نرم به لگن و به طور خاص به استخوان‌های پایین لگن متصل می‌شوند. در همه افراد، اندام‌های لگنی شامل مجرای ادرار، مثانه، روده‌ها و راست روده است.
عضلات کف لگن برای عملکردهای روزانه حیاتی هستند. آن‌ها از اندام‌های لگنی، از جمله مثانه، مجرای ادرار، رکتوم، مقعد، پروستات، رحم، دهانه رحم، واژن و روده حمایت می‌کنند. به علاوه، آن‌ها به تثبیت باسن و تنه کمک می‌کنند، به خصوص هنگام راه رفتن و ایستادن.
بارداری و زایمان واژینال می‌تواند این ماهیچه ها را تضعیف کند و باعث مشکلات زیادی شود که شدت آن از درد و ناراحتی خفیف تا افتادگی اندام لگن متغیر است؛ اما فقط بارداری یا زایمان نیست که می‌تواند باعث اختلال عملکرد کف لگن شود. همچنین ممکن است با افزایش سن، یائسگی، جراحی، بلند کردن مکرر وزنه، نشستن طولانی مدت، سوء استفاده جنسی یا شرایطی که بر شکم فشار وارد می‌کند، مانند وزن زیاد، رخ دهد.
علاوه بر این، برخی عادات، علائم یا شرایط می‌توانند به اختلالات کف لگن (PFD) مانند اندومتریوز، سندرم روده تحریک پذیر، سیستیت بینابینی و الگوهای معمول اجتناب یا محدود کردن حرکات روده کمک کنند.
برای بسیاری از مردم، مفاهیم کگل و کف لگن مترادف با واژن و به طور خاص، بارداری است؛ اما چیزی که ممکن است ندانید این است که افراد از هر جنسیتی این عضلات را دارند. در افرادی که آلت تناسلی دارند، عضلات کف لگن از مثانه و روده حمایت می‌کنند و از نشت مدفوع و ادرار جلوگیری می‌کنند و همچنین به سلامت جنسی از جمله عملکرد و احساس کمک می‌کنند. تشخیص‌های رایج اختلالات کف لگن در مردان شامل پروستاتیت مزمن، نورالژی پودندال، نورالژی تناسلی فمورال و هیپرتونیک است.
یکی از ساده‌ترین راه‌ها برای یافتن کف لگن، توقف یا کند کردن جریان ادرار هنگام رفتن به دستشویی است. اگر بتوانید حداقل چند بار این کار را با موفقیت انجام دهید، کف لگن خود را پیدا کرده‌اید. یکی دیگر از راه‌های خوب برای فعال کردن عضلات کف لگن این است:
دراز بکشید و زانوهای خود را خم کرده و پاها را صاف روی زمین قرار دهید. دم کنید.
به آرامی نفس خود را بیرون دهید، ماهیچه‌های زیر شکم خود را بکشید و عضلات اطراف مجرای ادرار را فشار دهید، مثل اینکه می‌خواهید ادرار را متوقف کنید.
1-2 ثانیه نگه دارید، سپس همه چیز را رها کنید. باید احساس کنید که عضلات کف لگن آزاد می‌شوند و می‌افتند.
یکی از راه‌های پیدا کردن ماهیچه‌های کف لگن در حالت ایستاده این است که تصور کنید باید ادرار را دفع کنید اما نمی‌خواهید آن را خارج کنید. اگر می‌خواهید آن را نگه دارید، احتمال زیادی وجود دارد که رکتوم و مقعد خود را فشار دهید. ماهیچه‌هایی که فعال می‌کنید آن‌هایی هستند که کف لگن را تشکیل می‌دهند، به خصوص اگر در مقعد خود احساس کشش کنید.
هنگام درگیر شدن با کف لگن، مهم است که به یاد داشته باشید که این ماهیچه‌ها در فاصله پایین لگن قرار دارند؛ بنابراین، اگر فقط عضلاتی را که جریان ادرار را کنترل می‌کنند، منقبض می‌کنید، اما ماهیچه‌های رکتوم را منقبض نمی‌کنید، انقباض کامل دریافت نمی‌کنید. به همین ترتیب، درگیر شدن عضلات کف لگن ممکن است به انقباض قوی‌تر شکم کمک کند. زمانی که فردی فعال هستید یا به دنبال افزایش قدرت اصلی خود برای اهداف عملکردی هستید، یادآوری این نکته به ویژه مهم است. با این حال، یادگیری رهاسازی یا شل کردن انقباض این عضلات به همان اندازه برای عملکرد مطلوب کف لگن مهم است. هنگامی که توانستید احساس انقباض در این عضلات را احساس کنید، گهگاه با خودتان چک کنید: آیا این عضلات همیشه فعال هستند، حتی اندکی؟
زمانی که عضلات کف لگن ضعیف یا بد کار می‌کنند، توانایی حمایت کامل از اندام‌های لگن را از دست می‌دهند و باعث اختلالات کف لگن می‌شوند. این اختلالات می‌تواند شامل بی اختیاری ادرار یا مدفوع، بی اختیاری فوری ادرار، مثانه بیش فعال و افتادگی اندام لگنی باشد و ممکن است علائمی مانند رابطه جنسی دردناک ایجاد کند.
تخمین اینکه چند نفر به اختلال کف لگن مبتلا هستند دشوار است، زیرا آگاهی از علائم و شرایط کم است. بسیاری از افرادی تصور می‌کنند که اختلال عملکرد کف لگن بخشی طبیعی از زایمان یا افزایش سن است و بنابراین به دنبال درمان نیستند.
علاوه بر این، مردان اغلب فکر نمی‌کنند که ممکن است تحت تأثیر PFD قرار بگیرند، اما شیوع چنین شرایطی در مردان حدود 16٪ تخمین زده می‌شود.
احساس فشار در عضلات لگن
میل مکرر به ادرار کردن یا ادرار دردناک
نشت ادرار
بی اختیاری ادرار
درد پایین کمر
یبوست، مشکلات در اجابت مزاج، یا نشت روده
مشکل در تخلیه مثانه
درد با رابطه جنسی
درد در ناحیه لگن یا اندام تناسلی
اسپاسم عضلات لگن
خوشبختانه، راه‌های غیرجراحی برای درمان PFD و تسکین درد یا خجالت وجود دارد. اغلب مشاوره با فیزیوتراپ کف لگن محل خوبی برای شروع است.
مانند سایر عضلات بدن، کف لگن زمانی بهترین عملکرد را دارد که عضلات قوی باشند و بتوانند پس از یک انقباض کامل به طور کامل آزاد شوند. تقویت کف لگن به این امکان را می‌دهد که از مثانه، روده‌ها و رحم بهتر حمایت کنید. به علاوه، می‌تواند به کنترل مثانه و روده کمک کند. محققان همچنین دریافته اند که بهبود عملکرد کف لگن کیفیت زندگی را بهبود می‌بخشد.
اگر دچار افتادگی کف لگن هستید، تقویت عضلات کف لگن نیز به کاهش شدت علائم، از جمله نشت ادرار، بی اختیاری، فشار لگن و کمردرد و غیره کمک می‌کند. یک برنامه تقویت کف لگن نیز می‌تواند به رابطه جنسی بهتر منجر شود.
برخی تحقیقات از ارتباط بین عملکرد جنسی مردان و عملکرد کف لگن حمایت می‌کنند. به طور خاص، محققان اشاره می‌کنند که چگونه فیزیوتراپی کف لگن می‌تواند به طور بالقوه اختلال نعوظ و مشکلات انزال را بهبود بخشد. علاوه بر این، فشردن یا انقباض منظم عضلات کف لگن ممکن است حس جنسی و عملکرد جنسی را برای برخی از افراد تقویت کند. هدف از این درمان مهار انقباضات غیرارادی مثانه و کاهش بی اختیاری است.
می‌توانید کف لگن را در هر زمان و هر مکان فعال کنید؛ اما ترکیب تمرینات خاصی که عضلات کف لگن را تقویت کرده و هدف قرار می‌دهند نیز مفید است. یکی از راه‌های طراحی یک برنامه، دسته‌بندی تمرین‌ها برای کسانی است که عضلات کف لگن هیپوتونیک دارند در مقابل کسانی که عضلات کف لگن هیپرتونیک دارند.
هیپوتونیک به این معنی است که دچار مشکلات کف لگنی با صدای کم هستید و نیاز به تقویت و بهبود استقامت و قدرت دارید.
برای هدف قرار دادن مشکلات هیپوتونیک کف لگن، این 3 تمرین توصیه می‌شود:
کگل به انقباضات سریع کف لگن کمک می‌کند تا به فعال شدن سریع‌تر و قوی‌تر ماهیچه‌ها برای جلوگیری از نشت در هنگام عطسه یا سرفه کمک کند.
با دراز کشیدن روی زمین با زانوهای خم شده و کف پاها روی زمین شروع کنید. از آنجایی که این تمرین آسان‌تر می‌شود، سعی کنید هنگام انجام آن بنشینید یا بایستید.
با استفاده از نکاتی که در بالا توضیح داده شد، عضلات کف لگن خود را پیدا کنید.
نفس خود را بیرون دهید، ناف خود را به سمت ستون فقرات خود بکشید و به سرعت عضلات کف لگن خود را منقبض و رها کنید. قبل از انتشار به مدت 1 ثانیه قرارداد ببندید.
تنفس ثابت را در تمام طول مدت حفظ کنید.
کگل سریع را 10 بار تکرار کنید، سپس 10 ثانیه استراحت کنید. 2-3 ست انجام دهید.
کشیدن و یا سر دادن پاشنه به سمت جلو در حالی که عضلات عمقی شکم را هدف قرار می‌دهند، انقباضات کف لگن را تشویق می‌کنند.
با دراز کشیدن روی زمین با زانوهای خم شده و لگن در حالت خنثی شروع کنید.
داخل قفسه سینه نفس بکشید، سپس از طریق دهان بازدم کنید و اجازه دهید دنده‌های به طور طبیعی فشرده شوند.
کف لگن خود را به سمت بالا بکشید، عضلات مرکزی را قفل کنید و پاشنه راست خود را از خود دور کنید. فقط تا جایی که می‌توانید بدون از دست دادن ارتباط خود با عضلات عمقی و مرکزی پیش بروید.
موقعیت پایین را پیدا کنید، سپس نفس بکشید و پای خود را به حالت اولیه برگردانید.
قبل از تغییر به پای دیگر، 10 اسلاید را در هر طرف انجام دهید.
مانند سر دادن پاشنه پا، تمرین درجا نیز باعث افزایش ثبات عضلات مرکزی بدن و تشویق انقباضات کف لگن می‌شود.
با دراز کشیدن روی زمین با زانوهای خم شده و لگن در حالت خنثی شروع کنید.
داخل قفسه سینه خود دم کنید، سپس از طریق دهان بازدم کنید و اجازه دهید دنده‌های به طور طبیعی فشرده شوند.
کف لگن خود را به سمت بالا بکشید و عضلات مرکزی بدن را قفل کنید.
به آرامی یکی از پاها را به سمت بالا بلند کنید؛ و سپس به آرامی به حالت شروع پایین بیاورید.
حرکت پاهای متناوب را تکرار کنید. نباید دردی در ناحیه کمر خود احساس کنید. مهم است که عضلات مرکزی بدن در تمام طول تمرین درگیر بماند.
پاها را به طور متناوب 12 تا 20 بار در کل عوض کنید.
تمرینات هیپرتونیک ممکن است برای کسی که کف لگن کوتاه یا سفت دارد کمی آرامش و افزایش طول ایجاد کند. هدف این است که عضلات هیپرتونیک را بلند و رها کنیم، بنابراین انقباضات مؤثرتر هستند و ماهیچه ها می‌توانند به طور مؤثر کار کنند. باید مطمئن شویم که عضله می‌تواند کاری را که ما برای انجام آن نیاز داریم انجام دهد، بنابراین افزایش طول به همان اندازه مهم است که تقویت کردن. در اینجا 2 تمرینی که او توصیه می‌کند وجود دارد:
ژست کودک شاد یک مکمل عالی برای روتین کف لگن است، زمانی که کشش و رهاسازی هدف است.
با دراز کشیدن روی زمین با زانوهای خم شده شروع کنید.
زانوهای خود را با زاویه 90 درجه به سمت شکم بیاورید و کف پاها رو به بالا باشد.
بیرون یا داخل پاهای خود را بگیرید و نگه دارید.
زانوهایتان را باز کنید تا کمی پهن‌تر از نیم تنه شوند. سپس پاهای خود را به سمت زیر بغل بیاورید. مطمئن شوید که مچ پاهایتان بالای زانو باشد.
پاشنه‌های خود را خم کنید و پاهای خود را در دستان خود فشار دهید. می‌توانید چندین نفس در این حالت بمانید یا به آرامی از یک طرف به سمت دیگر تکان دهید.
تنفس دیافراگمی رابطه عملکردی بین دیافراگم و کف لگن را تشویق می‌کند. همچنین یک ورزش عالی برای کاهش استرس است.
با دراز کشیدن روی زمین روی یک تشک یوگا یا تمرین شروع کنید. همچنین می‌توانید تمرین را در حالت نشسته انجام دهید.
چند ثانیه آرام سازی تدریجی انجام دهید. روی رهایی از تنش در بدن خود تمرکز کنید.
پس از ریلکس شدن، یک دست را روی شکم و دست دیگر را روی سینه قرار دهید.
از طریق بینی نفس بکشید تا شکمتان باز شود. قفسه سینه باید نسبتاً ثابت بماند. سپس، 2 تا 3 ثانیه نفس بکشید و به آرامی بازدم کنید.
چندین بار در حالی که یک دست را روی سینه و یک دست را روی شکم نگه دارید، تکرار کنید.
همچنین لانچ و اسکوات را به روال کف لگن توصیه می‌شود. ورزش‌های روزمره مانند اسکوات با توپ سوئیسی می‌تواند راه‌های عالی برای تقویت کف لگن باشد.
هنگام انجام این حرکات، قبل از پایین آمدن در لانچ یا اسکوات، به انقباض کف لگن فکر کنید، دوباره در پایین درگیر شوید و سپس در حالی که به سمت ایستادن می‌روید، دوباره منقبض شوید.
برای بسیاری از افراد، اضافه کردن تمرینات کف لگن به برنامه روزانه خود یک راه ساده برای تقویت این عضلات و حفظ سلامت کلی لگن است؛ اما برای بسیاری دیگر، کمک گرفتن از یک پزشک، متخصص حرکات اصلاحی و یا فیزیوتراپیست آموزش دیده در زمینه مشکلات کف لگن یک مداخله ضروری است. این امر به ویژه در مواردی که مشکلات کنترل روده یا مثانه دارید صادق است.
افزودن تمرینات تقویتی کف لگن به روز، یک راه عالی برای تمرین دادن به این عضلات و تقویت سلامت کلی است. به یاد داشته باشید که هر بار که تمرینی انجام می‌دهید، روی فرم و عملکرد تمرکز کنید و عضلات را درگیر کنید. اگر در این تمرینات تازه کار هستید یا کمک بیشتری می‌خواهید، با یک متخصص حرکات اصلاحی و یا فیزیوتراپیست کف لگن مشورت کنید. آن‌ها می‌توانند تمرینات خاصی را توصیه کنند و مطمئن شوند که آن‌ها را به درستی انجام می‌دهید. در نهایت، اگر علائم با فعالیت‌های روزانه تداخل دارد یا به نظر می‌رسد بدتر می‌شود، با پزشک خود قرار ملاقات بگذارید.
دریافت یک تشخیص دقیق به جلوگیری از عوارض جدی بالقوه کمک می‌کند و بهترین درمان را تضمین می‌کند.
