تاندونیت کشکک که به آن زانوی جامپر نیز گفته می‌شود، یک آسیب شایع در استفاده بیش از حد از زانو در ورزشکاران است. زمانی اتفاق می‌افتد که تاندون‌های متصل کننده کاسه زانو به ساق پا ملتهب و دردناک می‌شوند.
حرکات تکراری، مانند دویدن و پریدن، می‌توانند تاندون‌های متصل کننده کاسه زانو و ساق پا را تشدید کنند. زمانی که این تاندون‌ها تحت فشار مکرر قرار می‌گیرند، فرد ممکن است دچار تاندونیت شود. این یک بیماری شایع است که باعث درد در تاندون آسیب دیده می‌شود. معمولاً، افراد می‌توانند تاندونیت را با استراحت، یخ و مسکن‌های بدون نسخه (OTC) مدیریت کنند. اگر این گزینه‌های درمان خانگی علائم را تسکین ندهند، ممکن است فرد نیاز به تماس با پزشک داشته باشد. در مورد علل ایجاد تاندونیت کشکک، کشش و تمرینات ورزشی برای درمان آن و موارد دیگر بیشتر بخوانید.
فهرست مطالب
تاندون‌ها نوارهای بافتی قوی و انعطاف پذیری هستند که ماهیچه‌ها را به استخوان‌ها متصل می‌کنند. آن‌ها به فرد کمک می‌کنند تا اندام و مفاصل خود را حرکت دهد. اگر فردی بیش از حد از تاندون استفاده کند یا فشار زیادی به تاندون وارد کند، پارگی‌های ریز ممکن است ایجاد شود که می‌تواند باعث درد و التهاب شود. در تاندونیت کشکک زانو، فرد به تاندون‌های متصل کننده کاسه زانو و ساق پا آسیب می‌رساند. در افرادی که ورزش‌هایی انجام می‌دهند که شامل دویدن و پریدن‌های مکرر است، این مشکل رایج است. تاندونیت کشکک با موارد زیر نیز نامیده می‌شود:
تاندونوز کشکک
تاندینوپاتی کشکک
زانوی جامپر
تاندونیت کشکک به تدریج ایجاد می‌شود. هر بار که تاندون تحت فشار قرار می‌گیرد، این وضعیت شدیدتر می‌شود، بنابراین ضروری است که فرد پس از هر آسیب به زانوی خود استراحت دهد. این استراحت به بدن زمان می‌دهد تا بهبود یابد.
درمان تاندونیت کشکک معمولاً بر کاهش درد و التهاب متمرکز است. ابتدا، فرد باید هرگونه فعالیتی را که می‌تواند آسیب را بدتر کند، متوقف کند و به بدن زمان دهد تا بهبود یابد. این بدان معنی است که آن‌ها باید از هر گونه فعالیتی که ممکن است منجر به آسیب شده باشد، مانند پریدن و ورزش‌های پر برخورد خودداری کنند. آن‌ها همچنین باید به پای آسیب‌دیده استراحت دهند، یخ را روی آن ناحیه بمالند و داروهای ضد التهابی OTC مصرف کنند. این اقدامات می‌تواند تورم را کاهش دهد که می‌تواند درد را کاهش دهد.
اگر اقدامات درمانی خانگی علائم فرد را برطرف نکرد یا تاندونیت عود کرد ممکن است لازم باشد با پزشک تماس بگیرید. آن‌ها می‌توانند بسته به آسیب، سن فرد و سطح فعالیت، درمان بیشتری را توصیه کنند.
پارگی‌های کوچک یا جزئی ممکن است نیاز به استراحت و تمرینات توانبخشی داشته باشند. با این حال، اگر آسیب فردی جدی‌تر باشد، پزشک ممکن است استفاده از زانوبند را برای 3 تا 6 هفته توصیه کند. این کار مفصل را بی حرکت می‌کند و به تاندون اجازه می‌دهد تا بهبود یابد.
تمرینات اصلاحی می‌تواند به بازیابی تدریجی حرکت با بهبودی تاندون کمک کند. یک متخصص حرکات اصلاحی همچنین ممکن است ورزش‌های تقویتی و کششی را توصیه کند که افراد می‌توانند در خانه انجام دهند.
علاوه بر این، متخصص حرکات اصلاحی می‌تواند با یافتن علت تاندونیت از آسیب مجدد جلوگیری کند. برای انجام این کار، آن‌ها می‌توانند الگوهای حرکتی فرد را بررسی کنند و تعیین کنند که چرا تاندون‌ها بیش از حد کشیده شده‌اند. به عنوان مثال، اگر فردی عضلات ضعیفی داشته باشد، زانوها ممکن است هنگام دویدن یا پریدن ضربه بیشتری وارد کنند که می‌تواند باعث درد شود.
در موارد نادر، تاندونیت درمان نشده می‌تواند منجر به پارگی کامل تاندون شود. اگر این اتفاق بیفتد، ممکن است فرد نیاز به جراحی برای اتصال مجدد تاندون به استخوان داشته باشد.
اگر فردی مبتلا به تاندونیت کشکک باشد، ممکن است بخواهد با پزشک یا متخصص حرکات اصلاحی تماس بگیرد تا تمرینات ورزشی را توصیه کنند. انجام تمرینات نادرست، یا انجام بیش از حد زود هنگام، می‌تواند باعث آسیب بیشتر شود. افراد باید مراقب باشند که ورزش‌های ملایم انجام دهند و به آرامی پیشرفت کنند. چند نمونه از تمرین‌هایی که ممکن است مفید باشند عبارت‌اند از:
روی زمین نشسته، یک پای خود را مستقیماً در جلو دراز کنید. پا را صاف نگه دارید و انگشتان پا را به سمت بالا نگه دارید، به آرامی به سمت پا متمایل شوید. این حالت را به مدت 30 ثانیه نگه دارید و در هر دو طرف تکرار کنید.
با یک دست روی دیوار یا صندلی برای حمایت، یک مچ پا را بگیرید و به آرامی به سمت باسن بکشید. این وضعیت را به مدت 30 ثانیه نگه دارید. به آرامی پا را رها کنید و از طرف دیگر این کار را تکرار کنید. از طرف دیگر، فرد می‌تواند با دراز کشیدن روی شکم و کشیدن آرام پاشنه پا به سمت باسن، کشش عضلات چهارسر مستعد را تمرین کند.
بایستید و پاها را به اندازه عرض شانه باز کنید. پشت را صاف نگه دارید، به آرامی زانوها را خم کنید در حالی که عضلات باسن را درگیر می‌کنید. تا جایی که راحت است پایین بروید. 8-10 بار تکرار کنید.
از طرف دیگر، فرد می‌تواند با قرار دادن پاشنه‌های خود روی یک بلوک کوچک یا کتاب ضخیم، اسکوات راحت‌تری را امتحان کند. این مقداری از فشار را از روی تاندون‌های کشکک در هنگام انجام اسکات می‌گیرد.
به پشت دراز بکشید و پاها را صاف به سمت بالا دراز کنید. به آرامی یک پا را پایین بیاورید در حالی که زانو را صاف نگه داشته‌اید، سپس چهار پا را فعال کنید تا پا را بلند کنید. 5 بار در هر طرف تکرار کنید.
فعالیت‌های تکراری معمولاً علت تاندونیت کشکک هستند. در افرادی که ورزش‌هایی را انجام می‌دهند که شامل دویدن و پریدن می‌شود، رایج است. به عنوان مثال، یک مطالعه آلمانی در سال 2017 نشان داد که حدود 13٪ از بازیکنان جوان فوتبال منبع مورد اعتماد تاندونیت کشکک را تجربه کرده‌اند. افزایش ناگهانی حجم تمرین، دویدن یا پریدن روی سطوح سخت مانند بتن و ورزش بیش از حد نیز می‌تواند باعث التهاب تاندون شود.
علامت اصلی تاندونیت کشکک، درد مبهم درست زیر کاسه زانو است. همچنین ممکن است تورم و حساسیت در اطراف زانو وجود داشته باشد. در ابتدا، علائم فرد ممکن است خفیف باشد، فقط در طول ورزش شدید رخ می‌دهد. با این حال، آن‌ها می‌توانند در طول زمان بدتر شوند.
اگر تاندونیت کشکک درمان نشود، ممکن است فرد در معرض پارگی تاندون باشد. پارگی بزرگ تاندون کشکک یک آسیب جدی است و پارگی کامل تاندون را از کشکک زانو جدا می‌کند. آن‌ها ممکن است صدای پارگی یا ترکیدن را بشنوند و درد قابل توجهی را احساس کنند.
مهم است که درد یا ناراحتی مداوم زانو را نادیده نگیرید. تشخیص زود هنگام تاندونیت کشکک به این معنی است که درمان آسان‌تر و سریع‌تر خواهد بود و خطر آسیب جدی را در فرد کاهش می‌دهد.
یک پزشک یا متخصص حرکات اصلاحی با انجام یک معاینه فیزیکی، این وضعیت را به منبع قابل اعتماد تشخیص می‌دهد. آن‌ها ممکن است کمی فشار ملایم به زانو وارد کنند و دامنه حرکتی آن را آزمایش کنند. علاوه بر این، آن‌ها ممکن است در مورد علائم فرد و مدت زمانی که درد را تجربه کرده‌اند بپرسند.
راه‌های مختلفی برای تشخیص تاندونیت کشکک وجود دارد، بنابراین تجربه افراد ممکن است متفاوت باشد. پزشکان معمولاً از اولتراسوند برای شناسایی وضعیت و بررسی هرگونه آسیب جدی تاندون استفاده می‌کنند. آن‌ها ممکن است دستور MRI را بدهند تا تصویر دقیقی از آسیب دیدگی فرد در موارد شدیدتر دریافت کنند.
پس از بهبودی یک فرد از تاندونیت کشکک، می‌تواند اقداماتی را برای جلوگیری از آسیب‌های بعدی انجام دهد. هرکسی که ورزشی شامل دویدن و پریدن‌های مکرر انجام می‌دهد می‌تواند خطر آسیب دیدگی خود را با موارد زیر کاهش دهد:
گرم کردن و کشش قبل از ورزش
سرد کردن و کشش بعد از ورزش
استفاده از تکیه گاه زانو هنگام ورزش
انجام تمریناتی برای تقویت عضلات پا و حمایت از زانو
اجتناب از پریدن و فرود بر روی سطوح بسیار سخت مانند بتن
زمان بهبودی برای تاندونیت کشکک متفاوت است. این بستگی به شدت آسیب یک فرد، سلامت کلی و سن آن‌ها و نحوه درمان این بیماری دارد. اگر فردی تاندونیت خفیف داشته باشد، ممکن است بتواند در عرض 3 هفته به فعالیت‌های عادی خود بازگردد. در موارد شدیدتر، بهبودی ممکن است 3 ماه یا بیشتر طول بکشد. برخی از افراد حتی پس از بهبودی از تاندونیت کشکک زانو درد مداوم دارند. اگرچه درد معمولاً خفیف و قابل کنترل است، تاندونیت مداوم می‌تواند مانع از انجام برخی ورزش‌ها شود.
تاندونیت کشکک می‌تواند به تدریج ایجاد شود، بنابراین تشخیص آن در ابتدا دشوار است. هر کسی که ناراحتی یا درد زانو دارد باید با پزشک تماس بگیرد تا زانوی خود را ارزیابی کند. استراحت و بستن زانو به تاندون زمان می‌دهد تا بهبود یابد. در بیشتر موارد، تاندونیت خفیف کشکک در عرض چند هفته بهبود می‌یابد. اگر درد ادامه یابد، پزشک یا متخصص حرکات اصلاحی می‌تواند گزینه‌های درمانی بیشتری را توصیه کند.
تاندونیت کشکک یک آسیب شایع زانو در بین ورزشکاران است. دویدن و پریدن‌های مکرر به تاندون کشکک آسیب می‌رساند و باعث درد و التهاب می‌شود. بهترین درمان، استراحت و اجتناب از فعالیت‌هایی است که ممکن است آسیب را بدتر کند. پزشکان همچنین ممکن است تمرینات درمانی، فعالیت‌های اصلاحی، یخ و گرما و مسکن‌ها را توصیه کنند.
