تاثیر تمرینات ورزشی در درمان بیماری رادیکولوپاتی گردنی

بیماری رادیکولوپاتی گردنی چیست؟

بیماری رادیکولوپاتی گردنی (Cervical radiculopathy) ناشی از تغییرات دژنراتیوی مانند فتق دیسک گردن و هیپرپلازی استخوان است. این بیماری با درد گردنی و انعکاس درد از گردن به شانه مشخص می‌شود و باعث محدودیت‌ها و ناتوانی‌های عملکردی قابل‌توجهی در افراد مبتلا به رادیکولوپاتی گردنی می‌شود. بیشترین شیوع این بیماری در سنین 50 تا 54 سال رخ می‌دهد و باعث التهاب عصبی، ادم، هیپوکسی، ایسکمی و سایر تغییرات ساختاری و عملکردی در گردن می‌شود.

دلایل بروز بیماری رادیکولوپاتی گردنی شامل موارد زیر است:

• فتق دیسک: فتق دیسک به وضعیتی اشاره دارد که در آن قسمت داخلی و نرم دیسک (بافتی که بین مهره‌ها و در ابتدای هر مهره‌ی کمر و گردن وجود دارد) به خارج از محدوده خود فشرده می‌شود. فتق دیسک گردن می‌تواند فشار روی عصب‌های گردنی ایجاد کرده و رادیکولوپاتی گردنی را به همراه درد و انعکاس آن ایجاد کند.
• استئوآرتریت: استئوآرتریت یا هیپرپلازی استخوان، به وضعیتی اشاره دارد که در آن استخوان‌ها به صورت غیرطبیعی رشد می‌کنند و ممکن است فضای لازم برای حرکت طبیعی استخوان‌ها از بین برود.
• ستون فقرات گردنی ناهنجار: تغییرات ساختاری و ناهنجاری‌ها در قسمت گردنی ستون فقرات می‌تواند منجر به فشار بر عصب‌های گردن شود و رادیکولوپاتی را ایجاد کند. این ناهنجاری‌ها می‌توانند شامل ترقوه بزرگ، ترقوه کوچک، سپر نخاعی و استاکیوز گردنی باشند.
• تغییرات دژنراتیوی: پیری و فرایندهای دژنراتیوی در ستون فقرات گردنی می‌توانند باعث تغییرات در استخوان‌ها، مفاصل و بافت‌های اطراف آنها شوند. این تغییرات می‌توانند فشار و تحریک بر روی عصب‌ها را ایجاد کرده و به بروز رادیکولوپاتی گردنی منجر شوند.

التهاب عصبی: در برخی موارد، التهاب عصبی ناشی از عوامل مختلف مانند آسیب، عفونت یا بیماری‌های التهابی می‌تواند فشار و تحریک بر روی عصب‌های گردنی ایجاد کند و رادیکولوپاتی گردنی را به همراه درد و انعکاس درد به شانه و بازو ایجاد کند.

تحقیقات صورت گرفته در رابطه با بیماری رادیکولوپاتی گردنی

بر اساس یک مطالعه ارتش ایالات متحده، میزان بروز بیماری رادیکولوپاتی گردنی در هر 1000 نفر سالیانه 1.79 نفر است. درمان بیماری رادیکولوپاتی گردنی شامل روش‌های جراحی و غیر جراحی است. اما درمان جراحی به دلیل عوارض پس از عمل مانند انحطاط بخش‌های مجاور و کاهش ارتفاع دیسک بین مهره‌ای هنوز موضوع بحث‌برانگیزی است.

روش‌های محافظه‌کارانه مانند درمان دستی، ورزش، کشش و اکستنشن، استفاده از گردن بند طبی و داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی می‌تواند به تسکین درد کمک کند و عملکرد عصبی بیماران مبتلا به بیماری رادیکولوپاتی گردنی را بهبود بخشد. با این حال، هیچ یک از درمان‌های غیر جراحی رادیکولوپاتی گردنی به صورت کامل در کارآزمایی‌های تصادفی و کنترل شده با دارونما مورد بررسی قرار نگرفته‌اند.

علاوه بر این، تحقیقات نشان داده‌اند که ورزش یا ترکیب آن با سایر روش‌های درمانی می‌تواند به طور موثری درد را کاهش داده و وضعیت عملکردی و کیفیت زندگی بیماران مبتلا به رادیکولوپاتی گردنی را بهبود بخشد. با این حال، مطالعاتی که تمرینات بدنی را برای بیماران مبتلا به رادیکولوپاتی گردنی ارزیابی کرده‌اند، کیفیت متفاوتی داشته و تعداد بیماران در این مطالعات کم است. همچنین، دستورالعمل‌های تمرین درمانی برای رادیکولوپاتی گردنی توصیه‌های روشنی ارائه نکرده‌اند. بنابراین، در این مقاله به مرور سیستماتیک و متاآنالیز تمرین درمانی رادیکولوپاتی گردنی پرداخته‌ایم پس تا انتها همراه ما باشید.

تاثیر تمرینات ورزشی در درمان بیماری رادیکولوپاتی گردنی

در مجموع، این مطالعه نشان داد که ورزش ممکن است در تسکین درد برای درمان بیماری رادیکولوپاتی گردنی مؤثر باشد. با توجه به تحقیقات انجام گرفته، شواهدی در مورد مکانیسم‌های ورزش در تسکین علائم برای بیماران مبتلا به رادیکولوپاتی گردنی وجود دارد. در مورد تسکین درد، بسیاری از مطالعات نشان داده‌اند که ورزش می‌تواند انواع بیماری‌های اسکلتی-عضلانی مزمن مانند کمردرد و درد میوفاسیال را بهبود بخشد. بررسی‌ها نشان دادند که ورزش می‌تواند به کاهش درد نوروپاتیک و درد عضلانی کمک کند و ممکن است با کاهش فسفریلاسیون گیرنده N-Methyl-D­-آسپارتات مرتبط باشد، که نشان دهنده کاهش تسهیل مرکزی است.

تمرینات ورزشی برای درمان رادیکولوپاتی گردنی

تمرینات ورزشی منظم و مناسب می‌توانند باعث بهبود و تسکین در بیماران رادیکولوپاتی گردنی شود. اما قبل از شروع هر برنامه تمرینی، بهتر است با پزشک یا فیزیوتراپیست خود مشورت کنید تا برنامه‌ای که به نیازهای شما و شرایط خاصتان مناسب باشد تعیین شود. در زیر تعدادی از تمرینات ورزشی که می‌توانند در درمان رادیکولوپاتی گردنی مفید باشند را ذکر می‌کنم:

1. تمرینات ایستا

• گردن خمیده‌سازی: با ایستادن یا نشستن در حالت راحت، سعی کنید گردن را به طرف جلو و عقب خم کنید. این تمرین به افزایش انعطاف گردن کمک می‌کند.
• گردن چرخانی: گردن را به طرف راست و چپ بچرخانید. این تمرین به افزایش محدوده حرکت گردن کمک می‌کند.

2. تمرینات استحکام بندی

• برای عضلات گردن: به کمک دستتان، فشار را به سمت جلو، عقب، راست و چپ اعمال کنید. این تمرین عضلات گردن را تقویت می‌کند و پایداری را افزایش می‌دهد.
• تمرینات کتف: تمریناتی مانند جمع کردن شانه‌ها به هم، حرکات روتاسیون کتف و تمرینات مانند شناوری بالای سر و پرس سرشانه می‌توانند عضلات کتف را تقویت کنند و فشار روی گردن را کاهش دهند.

3.تمرینات تعادل و کشش

• تعادل بدن: تمرینات تعادلی مانند پیاده‌روی، یا انجام تمرینات حفظ تعادل بر روی یک پا می‌تواند به تعادل بدن کمک کند و فشار روی گردن را کاهش دهد.
• کشش عضلات: تمرینات کشش عضلات گردن و بازو مانند انجام حرکات گردشی با کمک دست یا بازو، می‌تواند کشش را از روی عصب‌های گردنی برداشته و درد را کاهش دهد.

توجه داشته باشید که هر تمرین را باید به دقت و با توجه به وضعیت و شرایط فیزیکی بدن خود انجام دهید. از تمرینات بیش از حد سخت یا تمریناتی که علائم بیماری را تشدید می‌کنند، خودداری کنید. همچنین، در صورت بروز هرگونه درد یا ناراحتی، تمرینات را متوقف کرده و به پزشک خود اطلاع دهید.

جمع بندی

برای درمان بیماری رادیکولوپاتی گردنی، روش‌های مختلفی وجود دارند که بسته به شدت علائم و عوامل فردی متفاوتی انتخاب می‌شوند. در ادامه، به برخی از روش‌های درمانی رایج برای رادیکولوپاتی گردنی اشاره می‌کنم:

1. درمان غیر دارویی برای درمان بیماری رادیکولوپاتی گردنی

• استراحت: استراحت دادن، به گردن فرصتی می‌دهد تا بهبود یابد و فشار و تنش روی عصب را کاهش دهد.
• فیزیوتراپی: تمرینات و فنون فیزیکی مانند ماساژ، تمرینات اصلاحی و تمرینات استحکام بندی عضلات گردن و شانه می‌تواند باعث بهبود علائم شود.
• کمپرس گرم و سرد: استفاده از کمپرس گرم یا سرد می‌تواند به تسکین درد و التهاب کمک کند.
• تراپی تکمیلی: تکنیک‌هایی مانند آکوپانکچر، تکنیک مانوئلی و روش‌های ترمیمی مثل تکنیک‌های مانیپولاتیو و کایروپراکتیک ممکن است مفید باشند.

2. درمان دارویی برای درمان بیماری رادیکولوپاتی گردنی

• ضدالتهاب غیراستروئیدی (NSAIDs): داروهای ضد التهاب غیراستروئیدی مانند ایبوپروفن و ناپروکسن می‌توانند در کاهش التهاب و درد مفید باشند.
• استروئیدها: استفاده از استروئیدهای قدرتمند مانند پردنیزولون در صورت عدم تحمل درد و التهاب می‌تواند مورد استفاده قرار بگیرد.
• مسکن‌ها: مصرف مسکن‌ها مانند آسپرین یا ترامادول می‌تواند به تسکین درد کمک کند.

3. درمان جراحی برای درمان بیماری رادیکولوپاتی گردنی

در صورت عدم بهبود با درمان‌های غیر جراحی و در شرایط جدی‌تر، جراحی ممکن است لازم باشد. عمل جراحی برای انتقال فشار از روی عصب و برداشت کمپرسیون می‌تواند انجام شود.

با این حال همواره روش‌های غیر دارویی در اولویت درمان بیماری رادیکولوپاتی گردنی قرار دارد، زیرا مصرف دارو و عمل جراحی می‌تواند به بدن فرد آسیب بزند و عوارض جبران ناپذیری داشته باشد.

در هر صورت، تشخیص و تعیین درمان برای بیماری رادیکولوپاتی گردنی باید توسط یک پزشک متخصص انجام شود. بررسی شدت درد و علائم مراجعه به پزشک مورد نیاز است تا درمان مناسب و گزینه‌های درمانی بهینه برای شما تعیین شود.