تاثیر آب درمانی در درمان بیماری استئوآرتریت مفصل ران و زانو

بیماری استئوآرتریت

بیماری استئوآرتریت ران و زانو یک بیماری مفصلی است که با تخریب و آسیب به غضروف مفاصل ران و زانوها همراه است. در این بیماری، غضروف که وظیفه پوشش دادن سطح مفصل را دارد و به عنوان یک لایه لغزنده عمل می‌کند، تحت تأثیر فرایند دژنراتیوی قرار می‌گیرد. این باعث می‌شود که استخوان‌ها در مفصل به هم فشرده شده و به تدریج بازسازی استخوان‌های مجاور را آغاز کنند. همچنین، این فرایند باعث التهاب مفصل می‌شود که باعث درد، تورم و سفتی در ناحیه زانو و ران می‌شود.

بیماری استئوآرتریت ران و زانو معمولاً در افرادی که سن بالا یا اضافه وزن دارند، شایع است. فعالیت‌های سنگین، حرکات تکراری بدن و عوامل ژنتیکی نیز به بروز این بیماری می‌توانند موثر باشند.

علائم بیماری استئوآرتریت ران و زانو شامل موارد زیر است:

• درد
• سفتی مفصلی
• محدودیت در حرکت مفصلی
• تورم مفاصل
• احساس عدم استحکام در ناحیه زانو و ران

در صورت پیشرفت بیماری، فعالیت‌های روزمره مانند پله‌رفتن، خم شدن و خم شدن زانوها ممکن است مشکل‌ساز شود.

تشخیص استئوآرتریت ران و زانو معمولاً بر اساس نتایج بررسی‌های تصویری مانند رادیوگرافی و MRI، نشانگرهای بالینی و علائم بیمار تعیین می‌شود.برای درمان استئوآرتریت ران و زانو، روش‌های غیرجراحی مانند تغییرات در سبک زندگی، فیزیوتراپی، مصرف داروها، کاهش وزن و استفاده از امکانات کمکی مفید می‌باشد. در موارد شدیدتر و در صورت عدم بهبود با روش‌های غیرجراحی، جراحی تعویض مفصل می‌تواند در نظر گرفته شود.

استئوآرتریت تا چه میزان در جامعه کنونی گسترش یافته است؟

بیماری استئوآرتریت (Osteoarthritis) یا آرتروز مفاصل به عنوان یکی از شایع‌ترین انواع آرتریت شناخته می‌شود. استئوآرتریت بیشتر در مفاصل باسن، زانوها و مفاصل دست کوچک افراد رخ می‌دهد. به ویژه آرتروز مفصل ران و زانو یکی از دلایل اصلی ناتوانی در سراسر جهان است.

علاوه بر این، افراد مبتلا به بیماری استئوآرتریت تقریباً دو برابر خطر مرخصی استعلاجی را نسبت به جمعیت عمومی دارند و حدود 40 تا 50 درصد از آن‌ها دچار مستمری از کارافتادگی می‌شوند. شکایات رایج در این گروه شامل درد، کاهش عملکرد فیزیکی و کیفیت زندگی است. در حال حاضر، هیچ درمانی برای بیماری استئوآرتریت وجود ندارد و تنها امکان کنترل علائم و جلوگیری از توسعه بیشتر بیماری وجود دارد. دستورالعمل‌های بالینی بین‌المللی توصیه می‌کنند که درمان محافظه‌کارانه، به‌عنوان گزینه اول برای بیماران مبتلا به بیماری استئوآرتریت اعمال شود. جراحی تعویض مفصل تنها برای موارد شدید بیماری استئوآرتریت که به درمان‌های محافظه‌کارانه مقاوم هستند، در نظر گرفته می‌شود.

گزینه‌های درمانی محافظه‌کارانه که توسط دستورالعمل‌های بالینی تأیید شده‌اند، شامل مصرف داروها، آموزش، کاهش وزن و ورزش می‌شود. ورزش درمانی به عنوان یکی از روش‌های اصلی درمان برای افراد مبتلا به بیماری استئوآرتریت، بدون در نظر گرفتن سن، بیماری‌های همراه، شدت درد یا ناتوانی، مورد استفاده قرار می‌گیرد و باید ترکیبی از تمرینات قدرتی و هوازی را شامل شود. برنامه‌های تمرینی مبتنی بر فعالیت در خشکی و آب، گزینه‌های پیشنهادی هستند، زیرا هر دو می‌توانند برای افزایش قدرت عضلانی و تناسب اندام کلی افراد مبتلا به بیماری استئوآرتریت مفصل ران و زانو طراحی شوند.

آب درمانی روش درمانی برای بهبود استئوآرتریت

آب درمانی نوعی فعالیت ورزشی است که در آب انجام می‌شود و معمولاً در دمای 32 تا 36 درجه سانتی‌گراد صورت می‌گیرد. ورزش در آب ممکن است برای افراد مبتلا به بیماری استئوآرتریت مفیدتر از تمرینات مشابه در خشکی باشد، زیرا اعتقاد بر این است که آب گرم می‌تواند درد و سفتی سیستم اسکلتی عضلانی را کاهش داده و باعث آرامش عضلانی شود. یک بررسی توسط بارتلز و همکاران اثر ورزش در آب بر درمان آرتروز زانو و ران را بررسی کرد. این بررسی تا آوریل 2015 در شش پایگاه داده مربوطه صورت گرفت.

تحقیق صورت گرفته در رابطه با تاثیر آب درمانی بر آرتروز

خانم لوپز ، یک بیوه 68 ساله بازنشسته است که تنها زندگی می کند و گزارش می دهد که در هر دو پا درد زانو دارد و درد زانوی چپ بدتر از راست است. درمان قبلی او شامل مصرف داروهای ضد درد و ضد التهاب و همچنین جلسات فیزیوتراپی برای تسکین موقت درد بود. او همچنین از یک تزریق مستقیم کورتیکواستروئید به زانو در طول یک دوره درد شدید در سه سال گذشته استفاده کرده است.

علائم و نشانه های او در سه ماه اخیر پس از شرکت در کلاس‌های رقص بیشتر و شدیدتر شده است. او صبح ها از سفتی در زانو شکایت می کند که پس از حدود 15 دقیقه بهبود می یابد و در طول روز درد او تشدید می شود. فعالیت هایی مانند بالا و پایین رفتن از پله ها، چمباتمه زدن یا زانو زدن و راه رفتن بیش از 400 متر (یعنی 2 بلوک) درد او را افزایش می دهد، در حالی که استراحت و استفاده از یخ بر روی زانو علائم او را کاهش می دهد. او از وضعیت خود ناراحت و ناامید است. رادیوگرافی زانو نشان می دهد که ارتفاع مفصل داخلی زانو کاهش یافته است. به طور کلی، علائم خانم لوپز با استئوآرتریت زانوی متوسط تا شدید سازگار است.

مطابق با نتایج یک بررسی سیستماتیک، ورزش در آب بهتر از روش‌های کنترلی مانند تماس تلفنی، توجه اجتماعی، آموزش و مراقبت های معمول در کاهش درد، ناتوانی فیزیکی و افزایش کیفیت زندگی افراد موثر است. بنابراین، برای درمان خانم لوپز، از آب درمانی تحت نظارت فیزیوتراپیست استفاده شد.

تاثیر آب درمانی در درمان بیماری آرتروز مفصل ران و زانو

معیارهایی که پس از آب درمانی در خانم لوپز سنجیده شد، شامل  شدت درد، عملکرد فیزیکی و کیفیت زندگی بود. همچنین، عملکرد فیزیکی خانم لوپز با استفاده از آزمون پیاده روی شش دقیقه‌ای نیز بررسی شد.

بعد از ۱۲ هفته برنامه تمرینی در آب، خانم لوپز تجربه کاهش ۵ امتیازی درد، افزایش ۱۰ امتیازی عملکرد فیزیکی و بهبود ۱۰ امتیازی در کیفیت زندگی را داشت. نتایج آزمون پیاده روی شش دقیقه‌ای نشان داد که پس از درمان، او توانست ۵۵ متر (از ۴۴۵ متر به ۴۰۰ متر) بیشتر راه بپیماید. بررسی فیزیکی در پایان برنامه ۱۲ هفته نشان داد که قدرت و انعطاف اندام تحتانی در خانم لوپز افزایش یافته است. اگرچه هنوز دارای درد خفیفی در هر دو زانو، در زمان خم و راست شدن آن وجود دارد، اما ارزیابی پس از درمان نشان داد که خم شدن فعال زانو در هر دو پا بهبود یافته است. او همچنین گزارش کرده است که اکنون اعتماد به نفس بیشتری دارد و می‌تواند مسافت‌های طولانی را بدون هیچ علائمی طی کند.

جمع بندی

 آب درمانی می‌تواند در درمان بیماری استئوآرتریت ران و زانو موثر باشد. استئوآرتریت یک بیماری التهابی مزمن است که با آسیب به بافت‌های مفصلی همراه است و عموماً در مفاصل ران و زانو رخ می‌دهد. بیشترین علائم آرتریت شامل درد، سفتی و محدودیت حرکت در مفاصل است.

استفاده از آب درمانی درمانی برای بیماران با استئوآرتریت ران و زانو برای کاهش درد، بهبود عملکرد مفاصل و افزایش کیفیت زندگی مفید است. آب درمانی به دلایل زیر می‌تواند موثر باشد:

1. آب درمانی تاثیرات آرامش‌بخشی دارد: آب درمانی به بیماران کمک می‌کند تا وزن بدن را تحمل کنند و بنابراین، فشار روی مفاصل کاهش پیدا می‌کند. این کاهش فشار باعث کاهش درد و تسکین علائم استئوآرتریت می‌شود.

2. تقویت عضلات و افزایش انعطاف‌پذیری: تمرین در آب، قدرت عضلات را افزایش می‌دهد و انعطاف‌پذیری را بهبود می‌بخشد. این موضوع می‌تواند به استحکام‌بخشی مفاصل و بهبود حرکت و عملکرد آنها کمک کند.

3. کاهش وزن بدن در آب: در محیط آبی، وزن بدن به طور موقت کاهش می‌یابد و این موضوع به بیماران امکان انجام تمرینات بدون تحمیل فشار زیاد بر روی مفاصل را می‌دهد. این یک مزیت بزرگ برای بیماران با استئوآرتریت است که ممکن است در مفاصل خود حساسیت و درد داشته باشند.

4. اثر آب بر دمای بدن: آب به طور طبیعی حرارت بدن را منتقل می‌کند و می‌تواند به بیماران با درد و التهاب مفاصل کمک کند. ممکن است استفاده از آب گرمتر یا سردتر بر اساس نیاز بیمار، برای کنترل التهاب و درد مفید باشد.