بیماری گردن درد مزمن (neck pain)، بروز یک درد ناخوشایند در نواحی مختلف گردن و با شدت‌های متفاوت است که می‌تواند بر هر یک از ساختارهای ستون فقرات گردنی تاثیر بگذارد. بیماری گردن درد، اغلب گذرا و با علت ناشناخته یا نتیجه آسیب به گردن است. بر اساس گزارش انجمن بین المللی مطالعات دردهای موضعی، درد مزمن در گردن یا مهره‌های آن یک اختلال اسکلتی-عضلانی است.
بیماری گردن درد مزمن، زمانی اختلال در ساختار اسکلتی- عضلانی در نظر گرفته می‌شود که بیمار دردی مداوم در ناحیه خلفی گردن، بین اینیون و اولین مهره قفسه سینه احساس کند که 3 ماه یا بیشتر طول می‌کشد و ناشی از یک اختلال التهابی مفاصل باشد. بیماری گردن درد مزمن، اغلب با درد عصبی در ناحیه گردن یا مهره‌های آن همراه است که احتمالاً حرکت گردن را محدود می کند و منجر به ناتوانی و کاهش کیفیت زندگی می شود.
همچنین بیماری گردن درد مزمن، تاثیر قابل توجهی بر کیفیت زندگی افراد و خانواده‌های آنها، زندگی اجتماعی، سیستم‌های مراقبت بهداشتی و اشتغال دارد. بیماری گردن درد مزمن، یک مشکل عمده بهداشت عمومی است، هم از نظر سلامت فردی و رفاه کلی و هم از نظر هزینه های غیرمستقیمی که این بیماری به همراه خواهد داشت. در این مقاله هدف ما مقایسه یا گردآوری داده‌ها از مطالعات مختلف بود، اما ناهمگونی قابل توجهی بین مطالعات اپیدمیولوژیک بیماری گردن درد وجود دارد، که کار را دشوار می‌کند.
فهرست مطالب
روش های درمان بیماری گردن درد مزمن که توسط پزشکان پیشنهاد می‌شود متعدد است و شامل موارد زیر می‌باشد:
تمرینات مربوط به قوام، انعطاف‌پذیری و تقویت عضلات گردن و مهره‌های گردنی می‌تواند به کاهش درد و بهبود عملکرد گردن کمک کند. تمریناتی مانند دراز کشیدن، انعطاف‌پذیری گردن، تمرینات مقاومتی و تمرینات تعادل می‌توانند به تقویت عضلات و کاهش فشار بر روی مهره‌های گردنی کمک کنند.
فیزیوتراپی شامل استفاده از تکنیک‌های درمانی مانند ماساژ، امواج فراصوتی، الکتروتراپی و تمرینات ویژه است. این روش‌ها می‌توانند به تسکین درد، کاهش التهاب و بهبود عملکرد گردن کمک کنند. متخصص فیزیوتراپی می‌تواند برنامه درمانی مناسب برای شما تهیه و راهنمایی کند.
استفاده از کمپرس های گرم یا سرد می‌تواند به تسکین درد و کاهش التهاب کمک کند. برخی از بیماران تسکین درد بیشتری با استفاده از گرما و برخی با استفاده از سردی تجربه می‌کنند، بنابراین بهتر است تا با تست کردن هر دو روش بر روی خودتان متوجه روشی که بهترین تاثیر را دارد شوید.
استفاده از روش‌های مدیریت استرس مانند تنفس عمیق، مدیتیشن، یوگا و روش‌های آرامش‌بخش دیگر می‌تواند به کاهش درد و بهبود روحی و جسمی کمک کند.
در موارد شدیدتر بیماری گردن درد مزمن، پزشک ممکن است داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی مثل ایبوپروفن، مریتیزون یا داروهای دیگر را تجویز کند. همچنین، برخی داروها مانند آنتی‌دپرسانت‌ها، آنتی‌توان‌ها، آنتی‌استروئیدها و آنالژزیک‌ها می‌توانند در کاهش درد و التهاب گردن موثر باشند.
و در ادامه به برخی دیگر از روش های رایج درمان بیماری گردن درد مزمن اشاره کرده‌ایم:
بیماری گردن درد شیوع 73 تا 17.1 درصدی را نشان می‌دهد و احتمال بروز آن با افزایش سن افزایش می‌یابد و در زنان در دهه پنجم زندگی شایع‌تر است. اما خبر خوب این است که احتمال بروز این بیماری پس از پنجاه سالگی کم می‌شود و تا 10.4 تا 21.3 درصد کاهش پیدا می‌کند. مقالات اخیر نشان می دهد که بیماری گردن درد مزمن یا حاد به دلیل وضعیت بدنی نامناسب به طور فزاینده‌ای رایج می شود. تخمین زده می شود که 22 تا 70 درصد از جمعیت در دوره ای از زندگی خود به بیماری گردن درد مبتلا خواهند شد. معمولا روش های درمانی بیماری گردن درد مزمن کاربردی و اثربخش است. اگرچه احتمال عود کردن بیماری و مزمن شدن آن نیز بالا است. پنج درصد از جمعیت بالغ مبتلا به بیماری گردن درد در نهایت درمان نخواهند شد که این امر نشان دهنده یک مشکل جدی سلامتی است.
شایع ترین علت بروز بیماری گردن درد مزمن، ترومای ستون فقرات است که برای مداوای آن حداقل 12 هفته درمان و مراقبت لازم است. بیماری گردن درد مزمن، اغلب از دیسک گردن و التهاب مفاصل و بیماری التهابی خودایمنی ستون مهره ها با درگیری ستون فقرات یا بدون درگیری رادیکال ها ناشی می شود.
اصطلاح آب درمانی (aquatic therapy) به استفاده از انواع روش‌های آبی برای اهداف درمانی اطلاق می شود. هنگامی که در روش آب درمانی از آب معدنی طبیعی یا محصولات مشتق شده از آن (گازها یا پلوئیدها) استفاده شود، به عنوان بالنئوتراپی (balneotherapy) شناخته می شود.
اگر در آب درمانی از آب دریا یا آب دریاچه نمک استفاده شود، آن را تالاسوتراپی (thalassotherapy) می‌نامند. در نهایت، درمان با آب لوله کشی یا آب بدون املاح است که به آن هیدروتراپی (hydrotherapy) گفته می شود و روش‌هایی نظیر ورزش در آب به نام هیدروکینزی تراپی و همچنین تکنیک های خاصی مانند هالیویک، باد راگاز، واتسو و آیچی را شامل می‌شود.
هدف از تحقیق پیش رو مروری بر تمام مطالعات مشاهده‌ای یا بالینی بیماران مبتلا به گردن درد مزمن بود که با استفاده از تکنیک‌های مختلف آبی تحت درمان قرار گرفتند. همچنین هدف ما مقایسه روش‌های مختلف آب درمانی و میزان اثر بخشی این روش ها بود.
توجیه اصلی حرکت تراپی (kinesitherapy) در آب، استفاده از خواص فیزیکی ویژه آن از قبیل چگالی، ویسکوزیته، کشش، خواص حرارتی گرمای ویژه، هدایت حرارتی و گرمای نهان است. این ویژگی‌ها اساس فشار آب را تشکیل می دهند که اثر ماساژی اعمال می‌کند و تاثیرات مثبتی بر بدن دارند که شامل موارد زیر است:
تمرینات غوطه وری در آب بیشتر برای درمان جراحات ترومایی استفاده می شود، اما اغلب برای بیماری های مربوط به ناتوانی عصبی-حرکتی نیز استفاده می شود.
هدف از مطالعه انجام شده مروری بر تمام تحقیقات در رابطه با تاثیر انواع روش‌های آب درمانی برای درمان بیماری گردن درد مزمن بود. در این مقاله 367 تحقیق که تاکنون در رابطه با درمان بیماری گردن درد مزمن به روش آب درمانی مورد بررسی قرار گرفت. نتایج این مرور علمی تاثیر مثبت آب درمانی در درمان بیماری گردن درد مزمن را ثابت کرد.
نقطه مشترک تمام این مقالات این بود که شرکت کنندگان در همه این آزمایشات که جمعا 658 نفر بودند، همگی بیماری گردن درد مزمن داشتند. علاوه بر این، بیماران تحقیقات مختلف، همگی علائم مشترکی داشتند که شامل موارد زیر است:
و در نهایت خروجی تمام این مقاله ها مفید و موثر بودن درمان گردن درد مزمن با استفاده از آب درمانی را ثبت کرد. انجام تکنیک ها و روش‌های مختلف آب درمانی در پایان تمام این آزمایشات باعث بهبود کلی و نمایان شدن نشانه‌های مثبتی در بیماران شد که شامل موارد زیر است:
