افزایش گودی کمر یا چرخش قدامی لگن

وضعیت بدنی نامناسب سالانه میلیون‌ها نفر را تحت‌تأثیر قرار می‌دهد و تعداد این افراد روزبه‌روز نیز در حال افزایش است. چرخش قدامی لگن یا گودی افزایش‌یافته یا هایپرلوردوز کمری یکی از شایع‌ترین عارضه‌های اسکلتی در بدن است. در موارد شدیدتر، افزایش گودی کمر باعث درد و همچنین کاهش عملکرد در ستون فقرات می‌شود. خوشبختانه، راه‌هایی برای درمان افزایش گودی کمر یا چرخش قدامی لگن از طریق تمرین‌های اصلاحی وجود دارد که به شما کمک می‌کند به سطح فعالیت طبیعی خود بازگردید.

چرخش لگن ممکن است در جهات مختلف رخ دهد. لگن می‌تواند به سمت صفحه قدامی (جلو) یا خلفی (پشت) چرخش پیدا کند. بااین‌حال، حالت اول شایع‌ترین شکل کج‌شدن لگن است. افزایش گودی کمر باعث می‌شود لگن به سمت جلو متمایل شود و باسن را به بیرون هل داده شود. در این وضعیت، ستون فقرات کمری دچار قوس افزایش‌یافته‌ای می‌شود و از حالت طبیعی خارج می‌شود. (هایپرلوردوز). این وضعیت اسکلتی ممکن است در افراد بسیاری با سبک‌های زندگی مختلف، صرف‌نظر از اینکه ورزشکار هستند یا خیر، رخ دهد.

فرم ویزیت آنلاین و رایگان

اگر تا به امروز ویزیت نشده اید لطفا فرم زیر را تکمیل نمایید تا همکاران ما با شما تماس گرفته و زمان ویزیت آنلاین رایگان را با شما هماهنگ نمایند.

آناتومی چرخش قدامی لگن

ناحیه لگن توسط عضلاتی احاطه شده است که تقریباً همیشه هنگام ورزش منقبض می‌شوند. چرخش لگنی که ناشی از افزایش گودی کمر است باعث ایجاد انحناهای لوردوتیک در کمر می‌شود و این موضوع به نوبه خود باعث کشیده‌شدن این عضلات شکمی می‌شود. باگذشت زمان، این وضعیت باعث ضعف عضلات مرکزی در فرد می‌شود. این موضوع به‌ویژه عضلات راست شکمی و مایل شکمی را تحت‌تأثیر قرار می‌دهد. علاوه بر این، بر عملکرد سایر عضلات مانند عضلات گلوتئوس (که عضلات باسن را تشکیل می‌دهند) و عضلات همسترینگ نیز تأثیر می‌گذارد. وقتی این گروه‌های عضلانی کشیده می‌شوند، منجر به کمبود تنش عضلانی در این ناحیه می‌شوند؛ بنابراین، شل‌شدن عضلات، اغلب هم علت و هم معلول این وضعیت هستند.

همان‌طور که قبلاً ذکر شد، افزایش گودی کمرو چرخش قدامی لگن اغلب باعث کمردرد می‌شود. این موضوع به دلیل است که عضلات، تحت‌تأثیر این وضعیت غیرطبیعی قرار می‌گیرند. خم‌کننده‌های لگن، بازکننده‌های ستون فقرات و کمر همگی در حمایت از لگن چرخیده دچار اختلال می‌شوند. هنگامی که انحنای کمری افزایش یابد و در اصطلاح وضعیت هایپرلوردوز ایجاد شود، فشار بیشتری بر این گروه‌های عضلانی وارد می‌شود. به دنبال این فشارها، علائم ناخوشایند در ستون فقرات کمری و مفاصل باربر مانند زانو و مچ پا ایجاد می‌شود.

طیف چرخش لگن قدامی

مانند بسیاری از شرایط پزشکی، افزایش گودی کمر دارای درجات مختلف شدت است. برخی از اشکال این بیماری باعث درد می‌شود و ممکن است عملکرد بیمار را تغییر دهد. از سوی دیگر، مواردی نیز وجود دارد که حرکات ورزشی جزئی تنها چیزی است که فرد برای درمان نیاز دارد.

افزایش گودی کمر یک مشکل قابل‌رفع است، اما برخی از بیماران ممکن است برای بازگشت به حالت عادی مجبور باشند بسیار سخت‌تر از دیگران درمان‌ها را دنبال کنند. اکثر برنامه‌هایی که برای رفع این مشکل طراحی شده‌اند، بر روی اکستنشن یا بازکننده‌های ستون فقرات، تکنیک‌های رهاسازی مایوفاشیال و سایر تمرین‌های کششی و تقویتی تمرکز دارند. همه این عناصر باید باهم کار کنند تا به بازگرداندن بیمار به حالت عادی کمک کنند.

ممکن است برخی از بیماران متوجه می‌شوند که افزایش گودی کمر آن‌ها فقط در حالت ایستاده به وجود می‌آید، درحالی‌که برخی دیگر در حالت ثابت لوردوز کمری زندگی می‌کنند. البته مورد دوم جدی‌تر است، زیرا صرف‌نظر از حالت‌ها و وضعیت‌های بدنی، بیمار همواره لگنش به سمت جلو متمایل است. این دسته از بیماران باید بیشترین توجه را به اصلاح افزایش گودی کمر خود داشته باشند.

ارزیابی چرخش قدامی لگن

برای ارزیابی این موضوع ابتدا باید صرف‌نظر از وجود چرخش قدامی لگن، چند مورد دررابطه‌با بیمار بررسی شود. مواردی مانند اینکه آیا مراجعه‌کننده سبک زندگی بی‌تحرکی دارد؟ در این صورت، افزایش گودی کمر ممکن است به دلیل عدم تحرک، عدم تعادل عضلانی و کنترل ضعیف وضعیت بدن بیمار ایجاد شود. طرف دیگر طیف نیز وجود دارد: اگر بیمار ورزشکار باشد چه؟ مثلاً گاهی اوقات، وزنه‌برداران حرفه‌ای به‌خاطر انجام حرکات تکراری در تمرینات روزمره خود ممکن است دچار افزایش گودی کمر شوند. خم‌شدن و بلندکردن مکرر وزنه، فشار زیادی بر ناحیه لگن و عضلات اطراف آن وارد می‌کند. اغلب اوقات، این الگوها بدون اینکه ورزشکار متوجه شود، به حالت‌های روزمره او تبدیل می‌شوند. خوشبختانه، اکثر کسانی که دچار این عارضه هستند، با انجام تمرینات اصلاحی مربوط افزایش گودی کمر به نتایج خوبی دست خواهند یافت.

تمریناتی برای اصلاح چرخش قدامی لگن

تمرین‌های اصلاحی زیادی وجود دارد که می‌تواند افزایش گودی کمر و علائم همراه آن را برطرف کند. در حالت ایدئال، یک مربی باید برنامه بیمار را با 6 هدف زیر تعریف کند:

تحریک و کشش عضلات ستون فقرات کمری

آزاد و فعال‌کردن عضلات ستون فقرات قفسه سینه‌ای

افزایش انعطاف‌پذیری در قسمت قدامی لگن

.تقویت کردن عضله های مرکزی (عضلات کور)

تقویت عضلات گلوتئوس (باسن)

/تقویت عضله های همسترینگ

شما می‌توانید با استفاده از برنامه‌ای که ترکیبی از حرکات کششی و تقویتی است به این اهداف برسید. البته لازم به ذکر است که اگر بیمار قبلاً یک برنامه ورزشی داشته باشد، نیازی به ترک آن برای انجام این برنامه خاص ندارد. در عوض، بیمار باید برنامه ورزشی حرکات اصلاحی را به‌عنوان مکمل ورزش‌های روتین خود در نظر بگیرد.