همانطور که در این ویدئو توضیح داده شده بحث مورد بررسی درد زانو به خصوص درد جلوی زانو هست که بهتره با این سوال شروع کنیم که آیا برات پیش اومده که حس کنی موقع راه رفتن، نشستن یا حتی خوابیدن درد از لگن و یا کمرت شروع بشه و تا زانوها ادامه داشته باشه؟ یا اینکه در قسمت جلویی زانوها درد داشته باشی اما دلیلش رو ندونی که از چی هست؟ دقیقا این ویدئو و توضیحات داده شده و همینطور مقالهی زیر در رابطه با دلایل احتمالی که باعث درد زانو میشن کمک میکنند که متوجه بشی آیا ارتباطی بین درد لگن و درد زانو هست یا نه؟ و علاوه بر تمرین آموزش داده شده در ویدئو چه کار دیگهای برای بهبودی این مشکل می‌تونی انجام بدی که هم کمک به بهبودی داشته باشه و هم جلوگیری از بروز این مشکل بشه.
در طول شبانه روز به الگوهای حرکتی باید توجه بسیاری شود چرا که وضعیت نامناسب یک عضو از بدن می‌تواند باعث ایجاد مشکل و آسیب به بقیه‌ی اعضای بدن شود که در ادامه توضیحات کاملی گفته شده که تکمیل کنندهی ویدئوی اینستاگرام هست و می‌تواند به خیلی از سؤالات پیش آمده و احتمالی پاسخ دهد:
فهرست مطالب
زانو درد، می‌تواند بر اثر وضعیت نامناسب لگن و یا ضعیف بودن لگن باشد.
زانو شایع‌ترین مفصل تحمل کننده وزن است که تحت تأثیر آرتروز (OA) قرار می‌گیرد و این بیماری عمدتاً قسمت داخلی مفصل زانو را تحت تأثیر قرار می‌دهد.
MRI یا XRAY تغییرات ساختاری در زانو را نشان می‌دهد؛ مانند رگ به رگ شدن رباط یا در بدترین حالت پارگی منیسک یا کاهش فضای مفصلی معروف به استئوآرتریت (OA) که ترسناک‌ترین آن‌هاست.
در مطالعاتی که انجام شده است، نشان دادن آرتروز در رادیوگرافی زانو راهنمای نادرستی برای احتمال وجود درد یا ناتوانی زانو است؛ بنابراین، می‌بینیم که برخی از افراد مبتلا به تغییرات آرتروز از زانو درد شکایت نمی‌کنند در حالی که برخی از آن‌ها شکایت دارند. استئوآرتریت چیزی جز یک فرآیند فیزیولوژیکی نیست و با افزایش سن دیده می‌شود، بنابراین نمی‌تواند تشخیص باشد. اگر این زانوی شما نیست که باعث درد می‌شود، پس دلیل این درد چه می‌تواند باشد؟
مطالعه دیگری انجام شد که نشان داد ستون فقرات، لگن و زانو از نظر آناتومیک به هم متصل هستند، درد و ناراحتی یک مفصل می‌تواند بر روی مفاصل دیگر تأثیر بگذارد و آن را به عنوان سندرم زانو – لگن – ستون فقرات نامید؛ بنابراین فرض اینکه زانو درد ناشی از مشکلاتی در عملکرد مفصل زانو است، اشتباه است؛ زیرا در بیشتر موارد منشأ مشکل از اختلال عملکرد ماهیچه‌ها و حرکت همراه یا تغییر تراز در سایر نقاط بدن ناشی می‌شود.
هنگامی که ایستاده‌ایم یا راه می‌رویم، وزن بدن ما توسط دیسک‌های ستون فقرات و لگن جذب می‌شود. سپس این بار از طریق مفصل ران، استخوان‌های ران و لگن، مفاصل زانو، استخوان‌های ساق پا (درشت نی)، مفاصل مچ پا و در نهایت پاها در سراسر پاها توزیع می‌شود.
وضعیت عمودی بدن با هم ترازی ستون فقرات، لگن و اندام تحتانی با حمایت ماهیچه‌های اطراف تنه و لگن حفظ می‌شود. گلوتئوس مدیوس (GMed) یکی از مهم‌ترین عضلات اطراف لگن است که با کنترل کج شدن یا افتادن لگن روی پایی که از زمین خارج شده است (پای چرخان) در حین حرکات پویا مانند راه رفتن و دویدن، تراز لگن را حفظ می‌کند و در نتیجه باعث کاهش بیش از حد نیروهای وارد بر مفصل زانو می‌شود.
هنگامی که لگن از تراز خارج می‌شود یا عضلات آن ضعیف است، بار وزن بدن ما به طور نابرابر در پاها توزیع می‌شود. در نتیجه، هر یک از مفاصل پاها، به ویژه زانوها، می‌تواند به مرور زمان تحت تأثیر نامطلوب قرار گیرد و به دلیل بی ثباتی در زانو، خطر آسیب حاد را افزایش دهد. مفصل زانو به ویژه مستعد توزیع ناهموار وزن است زیرا یک مفصل لولایی است و سطوح حرکتی آن را محدود می‌کند.
در حین فعالیت‌های تک پا؛ مانند راه رفتن، دویدن، پریدن، پاها به طور طبیعی به سمت داخل می‌چرخند، این فرآیند به نام پرونیشن نامیده می‌شود. هنگامی که پا پرونیشن می‌شود، زنجیره‌ای از رویدادها شروع می‌شود که به سمت بالا حرکت می‌کند و چرخش فمور (استخوان ران) به سمت داخل ایجاد می‌کند. از آنجایی که استخوان ران نیز بخشی از مفصل زانو است، حرکت و کنترل استخوان ران تأثیر بسزایی بر روی زانوها دارد. ماهیچه‌های اطراف مفصل ران مانند گلوتئوس مدیوس (GMed) و گلوتئوس ماکسیموس (GMax) حرکت بیش از حد به سمت داخل استخوان ران را کنترل میکنند، اما وقتی ضعیف هستند مستقیماً به مفصل زانو فشار وارد می‌کند.
از طرف دیگر، ضعف GMed به تنهایی منجر به افتادگی لگن در پای چرخان (پایی که از زمین خارج شده است) می‌شود که به وضعیت ترندلنبرگ معروف است و این باعث اختلال در تراز لگن می‌شود و باعث چرخش بیش از حد ران به سمت داخل می‌شود. پایی که روی زمین است، فشار بیش از حد بر روی تاندون‌ها، رباط و غضروف وارد می‌کند که می‌تواند با گذشت زمان منجر به آسیب ناگهانی یا آسیب ناشی از استفاده بیش از حد شود.
نابرابری طول پا که به عنوان تفاوت در طول دو اندام تعریف می‌شود، بسیار رایج است و در 70٪ از جمعیت رخ می‌دهد. اگر این اختلاف بیشتر از 2 سانتی‌متر باشد و به ویژه اگر ورزشکاری هستید که در فعالیت‌های دویدن شرکت می‌کنید یا شغل شما به دوره‌های طولانی ایستادن یا راه رفتن نیاز دارد، در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به آرتریت زانو در پای کوتاه‌تر هستید.
عادات بد نشستن در محل کار یا وضعیت ایستادن نامناسب می‌تواند منجر به تغییر در تراز لگن شود. نشستن طولانی مدت (بیش از یک ساعت) باعث می‌شود عضله گلوتئوس ماکسیموس (GMax) (عضله باسن) به دلیل عدم فعال سازی خاموش شود. همانطور که در بالا توضیح داده شد، این عضله به کنترل حرکات اطراف مفصل زانو به ویژه در دوندگان کمک می‌کند. هنگامی که زانو به درستی کار نمی‌کند، حرکات زانو مشکل ساز می‌شود و اضافه کاری باعث ایجاد درد در مفصل می‌شود.
اسکولیوز می‌تواند مادرزادی (از بدو تولد) یا عملکردی (به دلیل سبک زندگی) باشد. این امر روی تراز لگن تأثیر می‌گذارد و در طول مدت زمان می‌تواند منجر به آرتروز مفصل زانو شود.
قبلاً در بالا به اهمیت عضله دور کنده ران که همان GMed است و در حفظ هم ترازی لگن و کاهش فشارهای اطراف مفصل زانو نقش دارد، اشاره کردیم. اکنون دلایل ضعف این عضله را در برخی افراد فهرست می‌کنیم.
دلایل ضعف عضله دور کننده ران را می‌توان در بیماران دارای کمردرد یا دارای سفتی عضله دور کننده ران، مشاهده کرد. عوامل سبک زندگی نیز می‌توانند باعث ضعف GMed شوند. این‌ها شامل عادت ایستادن با وزن بدن عمدتاً روی یک پا با لگن تاب خورده به طرف و مفصل ران به پهلو یا خوابیدن به پهلو در حالی که پای بالایی خم شده و روی پای دیگر کشیده شده است، می‌باشد. این عضلات در یک موقعیت تا حدودی کشیده (فراتر از طول فیزیولوژیکی استراحت) برای دوره‌های زمانی ثابت باقی می‌مانند.
لغزش یا افتادن نیز می‌تواند بر روی تراز لگن تأثیر بگذارد.
اگر لگن در یک راستا قرار ندارد، به نفع شماست که آن را بازگردانید و در یک راستا نگه دارید. اصلاح عوامل خطر قابل اصلاح مانند عضلات ضعیف لگن و وضعیت نامناسب بدن اغلب بسیار مقرون به صرفه است و ارزش فوق‌العاده‌ای در جلوگیری از زانو درد ناشی از آن دارد. همچنین گفته می‌شود که تقویت عضلات دور کننده و نزدیک کننده ران بر بارگذاری مفصل و یا علائم مرتبط با OA در مفصل زانو تأثیر می‌گذارد.
همکاری و مشورت با یک متخصص حرکات اصلاحی که می‌تواند وضعیت بدنی و هم ترازی لگن را بررسی کند و فرد را با تمریناتی برای تقویت عضلات لگن، رفع فشار از روی زانو و بازگشت سریع و ایمن به سطح فعالیت طبیعی خود راهنمایی کند، اولین راه درمان است.
به این فکر کنید: بهتر است هر 3 ماه یکبار تراز بدن و لگن خود را بررسی کنید تا به عملکرد صحیح بدن خود کمک کنید و از فرسودگی زود هنگام آن جلوگیری کنید.
