افراد مبتلا به آرتریت روماتوئید اغلب علائمی را در مچ دست خود دارند. در ادامه ببینیم آرتریت روماتوئید چگونه مچ دست را تحت تأثیر قرار می‌دهد؟
مجموعه‌ای از تمرینات می‌تواند به کاهش این علائم که شامل درد و سفتی است، کمک کند. آرتریت روماتوئید بیش از 1.3 میلیون آمریکایی را تحت تأثیر قرار می‌دهد. دست‌ها، مچ دست و زانو مناطقی هستند که معمولاً تحت تأثیر منبع مورد اعتماد قرار می‌گیرند. در این مقاله، به نحوه تأثیر آن بر روی مچ دست، همراه با علائم، تشخیص و درمان آن می‌پردازیم.
آرتریت روماتوئید اغلب باعث التهاب در یک یا هر دو مفصل مچ دست می‌شود که منجر به درد و تورم در ناحیه می‌شود. افراد همچنین متوجه سفتی مفاصل می‌شوند که می‌تواند حرکت مچ دست را مختل کند.
مچ دست یک مفصل پیچیده است که شامل بسیاری از مفاصل کوچک‌تر است. این استخوان از دو استخوان بزرگ و هشت استخوان کوچک‌تر تشکیل شده است.
این یک بیماری پیشرونده است که معمولاً در مفاصل کوچک مانند انگشتان دست و پا و در مفاصل متوسط از جمله مچ دست شروع می‌شود و سپس به مفاصل بزرگتر گسترش می‌یابد. در حالی که علائم در ابتدا خفیف هستند، می‌توانند بسیار دردناک شوند. همان‌طور که پیشرفت می‌کند، آرتریت روماتوئید می‌تواند بر دامنه حرکت و انعطاف پذیری مفاصل مچ دست تأثیر بگذارد. فرد مبتلا به این بیماری احتمالاً سفتی و دامنه حرکتی محدودی را تجربه می‌کند. علائم در طول زمان، در قسمت‌هایی ظاهر می‌شوند و از بین می‌روند. اگر آرتریت روماتوئید مچ دست را تحت تأثیر قرار دهد، احتمالاً در نهایت روی دیگری نیز تأثیر می‌گذارد.
آرتریت روماتوئید می‌تواند به غضروف آسیب برساند، غضروفی که معمولاً مفصل را بالشتک می‌کند و به آن اجازه می‌دهد به آرامی حرکت کند. هنگامی که این بیماری غضروف را تجزیه می‌کند، استخوان‌های مفصل می‌توانند به هم ساییده شوند و در نتیجه آسیب دائمی ایجاد شود. این می‌تواند مشکلات بیشتری ایجاد کند. به عنوان مثال، تاندون‌های مسئول حرکت در انگشتان می‌توانند پاره شوند و مانع از باز شدن کامل انگشتان توسط فرد شوند. تورم مچ دست همچنین می‌تواند منجر به سندرم تونل کارپال، یک بیماری رایج برای افراد مبتلا به آرتریت روماتوئید شود.
فهرست مطالب
آرتریت روماتوئید یک بیماری خود ایمنی التهابی طولانی مدت است که می‌تواند علائم مختلفی ایجاد کند. این علائم می‌توانند بیایند و بروند، اما بدون درمان، می‌توانند به طور پیوسته پیشرفت کنند. علائم روی هر فرد متفاوت است. برخی از افراد زمانی که علائم آرتریت روماتوئید کم یا بدون علائم روماتوئید را تجربه می‌کنند، ممکن است دوره‌های طولانی بهبودی داشته باشند. برخی دیگر ممکن است علائم پایدار برای دوره‌های طولانی داشته باشند. در صورت دریافت درمان مؤثر، احتمال بهبودی در فرد بیشتر است. اگر علائم ادامه یابد، این ممکن است نشانه‌ای از عدم کارایی درمان باشد.
اگر تا به امروز از ویزیت آنلاین و رایگان استفاده نکرده اید با تکمیل کردن فرم ذیل منتظر تماس همکاران جهت تعیین نوبت برای ویزیت باشید.
آرتریت روماتوئید معمولاً به تدریج شروع می‌شود و علائم در طی چند هفته یا چند ماه ظاهر می‌شود. اولین علامت ممکن است سفتی، حساسیت و درد حداقل در یک مفصل باشد، به خصوص زمانی که فرد سعی می‌کند مفصل را حرکت دهد یا صبح هنگام بیدار شدن از خواب.
علائم معمولاً ابتدا در مفاصل کوچک مانند مفاصل انگشتان دست و پا ظاهر می‌شوند. آرتریت روماتوئید می‌تواند بر روی بند انگشتان دست و مفاصل مشابه در پا تأثیر بگذارد.
تعداد مفاصل آرتریت روماتوئید متفاوت است، اما معمولاً حداقل پنج مفصل را به طور همزمان تحت تأثیر قرار می‌دهد. آرتریت روماتوئید می‌تواند بدتر شود و با گذشت زمان مفاصل بیشتری را تحت تأثیر قرار دهد.
فرد مبتلا به آرتریت روماتوئید ناگهانی ممکن است یک شب به رختخواب برود و صبح روز بعد با درد زیادی از خواب بیدار شود. گاهی اوقات، درد آنقدر شدید است که ممکن است نتوانند از رختخواب بلند شوند.
معمولاً هر دو طرف بدن، به عنوان مثال، هر دو زانو یا هر دو دست را درگیر می‌کند. در اینجا درباره علائم اولیه این بیماری بیشتر بدانید.
به دلیل التهاب در پوشش مفصل آسیب دیده باعث درد و تورم مفاصل می‌شود. نام سلول‌ها و بافت هایی که فضای مفصل را می‌پوشانند سینوویوم است و به این نوع التهاب سینوویت می‌گویند.
پوست روی مفصل می‌تواند گرم، قرمز و متورم شود. این ناحیه در هنگام لمس دردناک و حساس است.
در سینوویت مزمن درجه پایین، پوست پوشاننده ممکن است احساس گرمای خاصی نداشته باشد، اما ممکن است فرد هنگام لمس یا دستکاری مفصل احساس ضخیم شدن سینوویال کند.
آرتریت روماتوئید معمولاً موارد زیر را تحت تأثیر قرار می‌دهد:
مفاصل میانی و پایه انگشت، اما نه معمولاً مفصل بالایی
مچ دست
شانه‌ها
آرنج‌ها
زانو
مچ پا
انگشتان پا
آرتریت روماتوئید بر ستون فقرات تأثیر نمی‌گذارد، به جز یک مفصل گردنی در قسمت فوقانی گردن که به نام مفصل C1-C2 شناخته می‌شود که دارای پوشش سینوویال است؛ اما امروزه این مورد نیز کمتر رایج است زیرا درمان مؤثر از ایجاد آن جلوگیری می‌کند.
دست‌ها ممکن است قرمز و پف کنند.
سفتی صبحگاهی نیز ممکن است به همراه داشته باشد.
سفتی صبحگاهی یکی از علائم بارز آرتریت روماتوئید است، به خصوص اگر بیش از 30 دقیقه طول بکشد. سفتی اغلب با دوش آب گرم بهبود می‌یابد.
هنگامی که فعالیت التهابی بالا باشد، سفتی ممکن است طولانی‌تر شود. همچنین نسبت به استئوآرتروز (OA) و سایر انواع آرتروز بیشتر طول می‌کشد.
سفتی ممکن است پس از دوره‌های طولانی عدم تحرک نیز رخ دهد.
آرتریت روماتوئید می‌تواند باعث التهاب در مفاصل و در سراسر بدن شود و در نتیجه طیف وسیعی از علائم شبیه آنفولانزا ایجاد شود.این‌ها ممکن است چند هفته یا چند ماه قبل از ظهور علائم دیگر رخ دهند و می‌توانند در کنار علائم دیگر ادامه پیدا کنند که عبارت‌اند از:
خستگی
احساس عمومی ناخوشی
خلق و خوی پایین
تب که معمولاً درجه پایین است
تب بالاتر ممکن است نشان دهنده نوع دیگری از بیماری باشد.
در گذشته، کم خونی فقر آهن با آرتریت روماتوئید شایع بود؛ اما اکنون داروهای جدیدتر به کاهش التهاب کمک می‌کنند و خطر کم خونی کمتر است.
برخی افراد از دست دادن اشتها را تجربه می‌کنند. کاهش وزن می‌تواند منجر به آرتریت روماتوئیدشود.
برخی از افراد مبتلا به این بیماری دارای یک بیماری خود ایمنی اضافی هستند که به سندرم شوگرن معروف است. علائم شامل خشکی چشم و خشکی دهان است که می‌تواند منجر به پوسیدگی دندان و خستگی شود.
خشکی چشم می‌تواند باعث ناراحتی قابل توجهی شود، به خصوص در شرایط خاص.
پزشک باید این علائم را بررسی کند، زیرا درمان می‌تواند از عوارض بعدی جلوگیری کند.
آرتریت روماتوئید همچنین می‌تواند منجر به مه مغزی شود که تمرکز و به خاطر سپردن چیزها را دشوار می‌کند.
آرتریت روماتوئید می‌تواند باعث تورم و درد در مفاصل مچ دست شود. با گذشت زمان، این التهاب می‌تواند منجر به آسیب دائمی و در نتیجه تغییر در شکل مفاصل مچ دست شود. فرد مبتلا به آرتریت روماتوئید نیز ممکن است متوجه ایجاد گره‌هایی در نزدیکی مچ دست شود. این‌ها برآمدگی‌های کوچک و سفت هستند. مشکلات بیشتر در اطراف مفاصل آسیب دیده دیگر مانند مفاصل انگشتان یا آرنج ایجاد می‌شوند. در ابتدا، علائم آرتریت روماتوئید معمولاً خفیف است. فرد ممکن است تنها در زمان‌های خاصی هنگام فشار دادن به مفاصل مچ دست احساس ناراحتی کند، مانند زمانی که حرکت چرخشی با دست انجام می‌دهد.
در مراحل اولیه، دامنه حرکتی مفاصل معمولاً فقط به طور ملایم محدود می‌شود. با گذشت زمان، درد شدیدتر و مداوم می‌شود. فراتر از علائم مرتبط با مفصل، آرتریت روماتوئید می‌تواند باعث موارد زیر شود:
خستگی
کاهش وزن
تب با درجه پایین
ضعف عضلانی
برای تشخیص پزشک یک معاینه فیزیکی از ناحیه انجام می‌دهد و سابقه پزشکی فرد را می‌گیرد. آن‌ها تغییرات فیزیکی مچ دست و دامنه حرکتی آن را ارزیابی خواهند کرد. پزشکان همچنین ممکن است آزمایش‌های تصویربرداری مانند اشعه ایکس، سونوگرافی یا اسکن MRI را توصیه کنند. این‌ها به تعیین میزان آسیب و مکان‌های دقیق آسیب دیده کمک می‌کند. بر اساس ترکیب آنتی‌بادی‌های موجود در خون، آزمایش خون می‌تواند نشان دهد که آیا فرد مبتلا به آرتریت روماتوئید یا نوع دیگری از آرتروز است یا خیر.
هیچ درمانی برای آرتروز وجود ندارد، بنابراین هدف از درمان مدیریت علائم، کاهش درد، جلوگیری از آسیب مفاصل و افزایش تحرک است. درمان‌های آرتریت روماتوئید در مچ دست می‌تواند شامل موارد زیر باشد:
کاهش فشار روی مچ دست
محدود کردن فعالیت‌هایی که به مچ دست فشار وارد می‌کند می‌تواند راه مؤثری برای کاهش درد باشد.
اجتناب کامل از استفاده از مچ دست دشوار است. با این حال، آتل‌ها و سایر دستگاه‌ها می‌توانند پشتیبانی کنند.
برای جلوگیری از آسیب بیشتر، حرکت مفاصل مچ دست ضروری است. ورزش و تمرینات اصلاحی مخصوص مچ دست می‌تواند انعطاف پذیری، دامنه حرکتی و قدرت عضلات را بهبود بخشد که می‌تواند ناراحتی را کاهش دهد. تمرینات زیر می‌تواند کمک کند:
کشش و خم کردن مچ دست به طور منظم برای تقویت گردش خون و بهبود انعطاف پذیری و دامنه حرکتی.
فشار دادن یک توپ استرس هر روز برای فعال نگه داشتن تاندون‌های مچ دست و ساخت ماهیچه‌های دست.
کف دست‌ها را روی میز قرار دهید، آن ها را به سمت پایین برگردانید، سپس تکرار کنید. این باعث افزایش قدرت و انعطاف پذیری مچ دست می‌شود.
سایر ورزش‌هایی که می‌توانند به علائم آرتریت روماتوئید در کل بدن کمک کنند عبارت‌اند از:
شنا کردن، زیرا آب از بدن حمایت می‌کند و فشار کمتری بر مفاصل وارد می‌کند
انواع ورزش که شامل حرکات روان است، مانند تای چی و یوگا
پیاده روی، زیرا این یک ورزش کم تأثیر است و افراد می‌توانند در صورت نیاز از عصا یا واکر کنند
متخصصان حرکات اصلاحی می‌توانند ورزش‌های دیگری را برای بهبود تحرک در مچ دست توصیه کنند.
داروها می‌توانند به تسکین درد، کاهش التهاب و کند کردن پیشرفت آرتریت روماتوئید کمک کنند. پزشکان اغلب داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAIDs) را برای کنترل التهاب توصیه می‌کنند. این گام مهمی برای محدود کردن درد و کمک به بازگرداندن دامنه حرکتی مچ دست است. انواع دیگر داروها که می‌توانند التهاب را کاهش دهند عبارت‌اند از:
داروهای ضد روماتیسمی اصلاح کننده بیماری (DMARDs)
داروهای بیولوژیک
مسکن‌ها
تزریق کورتیکواستروئید
عمل جراحي
اگر آرتریت روماتوئید آسیب دائمی در مفصل مچ دست ایجاد کرده باشد یا سایر روش‌های درمانی مؤثر واقع نشده باشند، پزشک ممکن است جراحی را توصیه کند. هدف معمولاً برداشتن یا تعویض قسمت‌های آسیب دیده مفصل است. برخی از انواع جراحی ممکن است شامل جوش خوردن قسمت‌هایی از استخوان در مفصل باشد که به یکدیگر ساییده می‌شوند.
افراد مبتلا به آرتریت روماتوئید در مچ دست در معرض خطر ابتلا به شرایطی هستند که بر تاندون‌ها تأثیر می‌گذارد، به نام تنوسینوویت پشتی.
اگر التهاب به دست‌ها گسترش یابد و خطر آسیب تاندون وجود داشته باشد، پزشک ممکن است فرد را به یک جراح متخصص دست ارجاع دهد زیرا کنترل پارگی تاندون‌ها دشوار است. در غیر این صورت، پزشکان ممکن است تزریق استروئید به بافت سینوویال را توصیه کنند که می‌تواند یک اقدام پیشگیرانه نیز باشد.
این مشکل اغلب مچ دست را تحت تأثیر قرار می‌دهد. با پیشرفت بیماری، علائم معمولاً بدتر می‌شوند و افراد ممکن است نیاز به استفاده از ورزش، دارو یا ترکیبی از درمان‌ها برای کاهش علائم داشته باشند. آرتریت روماتوئید یک بیماری مزمن است. با گذشت زمان، می‌تواند باعث آسیب دائمی و محدودیت تحرک در مچ دست شود. اگر پزشک آن را به موقع تشخیص دهد و فرد ترکیب مناسبی از درمان‌ها را داشته باشد، آرتریت روماتوئید ممکن است برای چندین سال فقط علائم خفیف ایجاد کند.
علائم آرتریت روماتوئید چیست و آرتریت روماتوئید چگونه مچ دست را تحت تأثیر قرار می‌دهد؟ معمولاً متناوب هستند، به این معنی که می‌آیند و می‌روند.
در طول تشدید، علائم شدیدتر و شدیدتر خواهند بود. در طول دوره بهبودی، ممکن است هیچ علامتی وجود نداشته باشد.
شدت یافتن علائم می‌تواند در هر زمانی رخ دهد، اما معمولاً هنگام صبح که فرد از خواب بیدار می‌شود، دردناک‌تر است. با پیشرفت روز، علائم معمولاً شروع به کاهش می‌کنند.
استفاده از گرما، مانند دوش آب گرم، ممکن است کمک کننده باشد. داروهای جدید که به عنوان بیولوژیک شناخته می‌شوند، ممکن است به جلوگیری از شدید شدن و آسیب مفاصل در طول زمان کمک کنند.
آرتریت روماتوئید چگونه مچ دست را تحت تأثیر قرار می‌دهد؟ می‌تواند باعث التهاب در سایر قسمت‌های بدن شود.
التهاب ممکن است روی ریه‌ها تأثیر بگذارد. برخی از افراد ممکن است هیچ علامتی را تجربه نکنند، در حالی که برخی دیگر ممکن است احساس تنگی نفس کنند. اگر این اتفاق بیفتد، پزشک می‌تواند داروهایی برای مدیریت التهاب تجویز کند. تغییرات ریوی تا 80 درصد از افراد مبتلا به آرتریت روماتوئید را تحت تأثیر قرار می‌دهد، اما اکثر آن‌ها علائمی ندارند.
التهاب در کیسه‌ای که شامل قلب و ریشه رگ‌های خونی اصلی است می‌تواند منجر به درد قفسه سینه و اختلال در عملکرد پمپاژ قلب شود.
التهاب بر روی صلبیه، پوشش خارجی سفت و سفید روی کره چشم تأثیر می‌گذارد. چشم‌ها ممکن است قرمز، دردناک و احتمالاً خشک باشند. همچنین ممکن است التهاب غدد اشکی نیز وجود داشته باشد.
برخی از افراد مبتلا به آرتریت روماتوئید دچار توده‌هایی در زیر پوست می‌شوند که به عنوان ندول های روماتوئید شناخته می‌شوند، به خصوص در اطراف آرنج و ساعد. آن‌ها تمایل دارند بر روی نقاط فشار تشکیل شوند، به عنوان مثال، جایی که بازوها روی میز قرار می‌گیرند. آن‌ها گاهی اوقات دردناک هستند. امروزه، درمان مؤثر احتمال ندول ها را کاهش می‌دهد.
آرتریت روماتوئید می‌تواند بر مفصل کریکوآریتنوئید که در حنجره یا جعبه صوتی است تأثیر بگذارد. التهاب می‌تواند منجر به گرفتگی صدا شود. اگر فردی شوگرن داشته باشد، گره‌هایی در تارهای صوتی ایجاد می‌شود که منجر به گرفتگی صدا می‌شود.
علائم شامل خشکی دهان و تحریک یا عفونت لثه است که می‌تواند خطر پوسیدگی دندان و از دست دادن دندان را افزایش دهد. غدد بزاقی در ناحیه گونه نیز ممکن است متورم، حساس و به طور مزمن عفونی شوند.
داشتن دهان خشک احتمال رشد بیش از حد مخمر در دهان را افزایش می‌دهد. به طور معمول، عفونت قارچی باعث سفید شدن زبان می‌شود، اما خشکی می‌تواند باعث حساس، قرمز شدن و ترک خوردن آن شود. افراد در صورت درد و سوزش زبان باید با پزشک خود صحبت کنند.
التهاب می‌تواند بسیاری از قسمت‌های بدن را تحت تأثیر قرار دهد و در نتیجه به اعصاب، پوست و سایر اندام‌ها آسیب برساند.
برخی از افراد ریزش مو را گزارش می‌کنند، چه در نتیجه آرتریت روماتوئید یا درمان آن.
التهاب سیستمیک می‌تواند تأثیر گسترده‌ای داشته باشد. مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری‌ها (CDC) اشاره می‌کند که افراد مبتلا نیز در معرض خطر بالاتری از شرایط مختلف دیگر هستند، مانند:
بیماری قلبی
دیابت
افسردگی ناشی از عوامل فیزیکی و اجتماعی مانند مشکلات شغلی
افراد مبتلا به چاقی و آرتریت روماتوئید در معرض خطر بیشتری از بیماری‌هایی هستند که معمولاً با چاقی اتفاق می‌افتد، مانند فشار خون بالا و کلسترول بالا.
آرتریت روماتوئید چگونه مچ دست را تحت تأثیر قرار می‌دهد؟ سیگار کشیدن می‌تواند باعث ایجاد مشکل شود. اجتناب از سیگار کشیدن می‌تواند به جلوگیری از بدتر شدن علائم کمک کند.
فعالیت بدنی در زمان بهبودی می‌تواند به تقویت بدن و سیستم ایمنی کمک کند و احساس خوبی را تقویت کند.
پیروی از یک رژیم غذایی سالم که حاوی مقدار زیادی میوه و سبزیجات تازه است نیز ممکن است به کاهش علائم کمک کند. انتخاب‌های مناسب عبارت‌اند از:
سبزیجات سبز خام یا کم پخته شده
ادویه‌هایی مانند زنجبیل و زردچوبه آرتریت روماتوئید می‌تواند منجر به طیف گسترده‌ای از علائم و عوارض شود. علائم معمولاً به آهستگی ایجاد می‌شوند و ممکن است شامل سفتی، حساسیت و درد در پنج مفصل و علائمی شبیه آنفولانزا باشد. هر کسی که فکر می‌کند ممکن است علائم آرتریت روماتوئید را تجربه کند باید برای تشخیص به پزشک خود مراجعه کند. درمان ضروری است، زیرا بدون مصرف دارو، علائم ممکن است بدتر شوند.
