آرتروز شست

آرتروز زمانی رخ می‌دهد که غضروف مفصل از بین می‌رود و استخوان‌ها به هم ساییده می‌شوند. این باعث آسیب، درد و التهاب می‌شود. این می‌تواند در هر مفصلی از جمله در انگشت شست ایجاد شود. آرتروز انگشت شست معمولاً پس از سن 50 سال رخ می‌دهد و در زنان شایع تر از مردان است. پزشک ممکن است به این بیماری به عنوان آرتروز بازال انگشت شست یا آرتروز مفصل بازال شست اشاره کند.

آرتروز انگشت شست می‌تواند دردناک باشد و درمان‌ها و تکنیک‌های مختلف می‌توانند علائم را کاهش داده و عملکرد مفصل را بهبود بخشند.

فرم ویزیت آنلاین و رایگان

اگر تا به امروز از ویزیت آنلاین و رایگان استفاده نکرده اید با تکمیل کردن فرم ذیل منتظر تماس همکاران جهت تعیین نوبت برای ویزیت باشید.

آرتروز انگشت شست چیست؟

آرتروز انگشتان معمولا در مفصل شست رخ می‌دهد. این معمولاً نوعی آرتروز است که در نتیجه سایش تدریجی مفصل ایجاد می‌شود. در یک مفصل معمولی، بافت لاستیکی به نام غضروف انتهای استخوان‌های مخالف را می‌پوشاند. غضروف دو استخوان را بالشتک می‌کند و از هرگونه اصطکاک در حین حرکت جلوگیری می‌کند. در افراد مبتلا به آرتروز انگشت شست، غضروف از بین می‌رود. بدون این مانع بین آن‌ها، دو استخوان به هم ساییده می‌شوند. همانطور که استخوان‌ها به هم ساییده می‌شوند، اصطکاک ایجاد می‌کنند و به مفصل آسیب می‌رسانند و باعث درد، التهاب و سایر علائم می‌شوند.

علائم آرتروز در شست

اولین علامت آرتروز انگشت شست معمولاً درد در مفصل انگشت شست است. ممکن است زمانی اتفاق بیفتد که فردی شیئی را با انگشت شست بگیرد و از انگشت شست برای اعمال نیرو استفاده کند. سایر علائم آرتروز انگشت شست عبارت‌اند از:

تورم در مفصل

درد، ناراحتی یا حساسیت در مفصل

محدودیت حرکتی در مفصل

مفصل ملتهب و بزرگ شده یا استخوانی به نظر می‌رسد

از دست دادن قدرت در مفصل شست

علائم ممکن است از نظر شدت متفاوت باشد. ممکن است در ابتدا خفیف باشند و با گذشت زمان بدتر شوند، به خصوص بدون درمان.

علل و عوامل خطر آرتروز انگشت شست

استئوآرتروز مسئول بیشتر موارد آرتروز در انگشت شست است. این بدان معناست که این موضوع از تخریب تدریجی غضروف نشات می‌گیرد. آرتروز انگشت شست معمولاً به عنوان بخشی از روند پیری منظم رخ می‌دهد و در بزرگسالان بالای 50 سال شایع تر است. افرادی که دچار شکستگی یا آسیب‌های دیگر به مفصل شست شده‌اند نیز بیشتر در معرض ابتلا به آرتروز انگشت شست هستند. عوامل دیگری که ممکن است خطر آرتروز انگشت شست را افزایش دهند عبارت‌اند از:

چاقی

سرگرمی‌ها یا مشاغلی که به مفصل شست فشار وارد می‌کند

کار با کامپیوتر برای مدت طولانی

بیماری‌های مؤثر بر غضروف، مانند آرتروز روماتوئید

تشخیص ارتروز

قبل از تشخیص آرتروز انگشت شست، پزشک معمولاً یک منبع قابل اعتماد مفصل را بررسی می‌کند و ارزیابی می‌کند:

سطح فعلی درد

کدام حرکات باعث تشدید درد می‌شود

آیا آسیب قبلی وجود داشته است

همچنین ممکن است آزمایش‌های ساده‌ای انجام دهند، مانند نگه داشتن مفصل در حالی که فرد انگشت شست خود را برای آزمایش دامنه حرکت می‌کند. در طی این، پزشک ممکن است به صداها یا احساسات ساینده گوش دهد یا احساس کند. این‌ها می‌توانند نشان دهنده ساییدگی استخوان‌ها به یکدیگر باشند. پزشک همچنین ممکن است ارزیابی کند که آیا مفصل گرم‌تر از بافت اطراف است، حساس است یا بزرگ شده است.

اگر پزشک مشکوک به آرتروز باشد، ممکن است برای معاینه دقیق‌تر و بررسی وجود رسوبات کلسیم، خارهای استخوانی یا مناطق فرسایش، یک عکس اشعه ایکس با منبع مطمئن را تجویز کند. همچنین، اشعه ایکس می‌تواند زوال یا از دست دادن فضای بین استخوان‌ها را نشان دهد. اگر فردی در ناحیه قاعده شست یا اطراف آن درد داشته باشد، پزشک ممکن است علائم سندرم تونل کارپال را نیز بررسی کند. شدت علائم آرتروز انگشت شست به هدایت رویکرد به درمان کمک می‌کند.

آرتروز یک بیماری پیشرونده است، به این معنی که ممکن است با گذشت زمان بدتر شود. هیچ دارویی در دسترس نیست که بتواند پیشرفت آرتروز را در انگشت شست کاهش دهد.

درمان توسط حرکات اصلاحی

درمان‌ها و تکنیک‌های مراقبتی متخصص حرکات اصلاحی ممکن است به کاهش درد و بهبود عملکرد انگشت شست کمک کند. برخی از گزینه‌ها عبارت‌اند از:

انجام تمریناتی برای تقویت عضلات اطراف انگشت شست

مصرف داروهای ضد التهابی برای کاهش تورم

پوشیدن بریس شست و مچ که به عنوان آتل شناخته می‌شود

اجتناب از فعالیت‌هایی که به انگشت شست فشار وارد می‌کند

تزریق استروئید برای کاهش التهاب

اگر این رویکردها جواب نداد، ممکن است فرد نیاز به جراحی داشته باشد.

گزینه‌های جراحی عبارت‌اند از:

تراپزیکتومی: برداشتن یک استخوان کوچک در مفصل می‌تواند به جراح کمک کند مفصل را ملتهب یا معلق کند و درد را کاهش دهد. به عنوان بخشی از این روش، آن‌ها ممکن است بازسازی رباط اضافی را انجام دهند.

فیوژن شست: یک جراح ممکن است پیوند شست را توصیه کند. این امر تحرک انگشت شست را کاهش می‌دهد اما ممکن است درد و سایر علائم را کاهش دهد.

ایمپلنت: انواع مختلفی از مواد قابل کاشت را می توان در مفصل شست قرار داد. این‌ها می‌توانند ثبات مفصل را بهبود بخشند و به عنوان یک مانع بین استخوان‌ها عمل کنند.

بهبودی پس از جراحی شست ممکن است از 8 هفته تا 1 سال طول بکشد. در طول این مدت، فرد از همکاری با یک متخصص حرکات اصلاحی یا فیزیوتراپ سود می‌برد.

خلاصه

آرتروز انگشت شست زمانی رخ می‌دهد که غضروف در مفصل شست فرسوده می‌شود و باعث ساییدگی استخوان‌های مفصل می‌شود. این مشکل باعث اصطکاک، التهاب، آسیب و درد می‌شود. با درمان‌ها و تمرینات اصلاحی، بسیاری از افراد می‌توانند آرتروز دست را مدیریت کرده و علائم را کاهش دهند. آرتروز می‌تواند با گذشت زمان بدتر شود. اگر فعالیت‌های روزانه را سخت یا دردناک می‌کند، مراجعه به پزشک برای درمان ضروری است. بسته به علائم فرد و پیشرفت آرتروز او، پزشک ممکن است تمرینات اصلاحی، فیزیوتراپی و حمایت از مفصل خارجی یا جراحی را توصیه کند.